Κατερίνα's pov

-Ρε Πάνο, τόσο πολύ σε πείραξε που ήμουν με τον Σταύρο; Ή έγινες έτσι επειδή χώρισες με την Ελεάνα; Αυτή πάντως κλαίει με μαύρο δάκρυ!

Τον ρωτάω όταν τον βάζω να ξαπλώσει. Με κοιτάει στα μάτια και μου πιάνει το χέρι.

-Απλά δεν θέλω να σου κάνει κακό!

Μου λέει σχεδόν κοιμισμένος και τα μάτια του κλείνουν.

-Ευτυχώς θα φύγουμε!

Συνεχίζει και τον παίρνει ο ύπνος. Παίρνω τηλέφωνο την Ελεάνα και της λέω να έρθει στο σπίτι του Πάνου. Αφού φτάσει, της ζητάω να μην τον ενοχλήσει μέχρι να ξυπνήσει και φεύγω. Ανοίγω την πόρτα του ψιλικατζίδικου και πλησιάζω στον πάγκο που καθόταν πριν ο Σταύρος. Μόλις με βλέπει, σηκώνεται και με πλησιάζει. Με φιλάει και μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

-Σταύρο;

-Ναι;

-Σε αγαπάω πολύ!

-Και εγώ σε αγαπάω ψυχή μου!

Μου λέει και η καρδιά μου σπάει. Έχει να με πει ψυχή του τόσα χρόνια!

-Όμως αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει!

-Τι εννοείς Κατερίνα;

-Φεύγω αύριο και δεν ξέρω πότε θα γυρίσω. Θέλω να συνεχίσεις την ζωή σου και να ξεμπλέξεις από αυτούς εκεί.

-Για εσένα προσπαθώ να το κάνω τόσο καιρό και θα το πετύχω. Μην κάνεις πίσω σε παρακαλώ!

-Δεν γίνεται Σταύρο!

Λέω και εκείνος γνέφει θετικά. Δίνουμε ένα τελευταίο φιλί και αγκαλιαζόμαστε. Ανεβαίνω πάλι στο σπίτι του Πάνου. Η Ελεάνα κάθεται στον καναπέ και χαζεύει στην τηλεόραση.

-Ακόμα δεν ξύπνησε;

-Όχι!

Λέει η Ελεάνα και κοιτάω το ρολόι. Σήμερα πρέπει να ετοιμάσω βαλίτσα και να ενημερώσω και τους υπόλοιπους ότι φεύγω. Δεν το πιστεύω ότι τον Πάνο τον πείραξε ο χωρισμός του με την Ελεάνα. Κάτι άλλο φταίει.

-Καλημέρα...

Λέει ο Πάνος ξεψυχησμένα και κάθεται σε μια καρέκλα ζαλισμένος.

-Καλημέρα μωρό μου, σου έφτιαξα κάτι να φας και σου έφερα και φάρμακο να πιεις να σου περάσει το κεφάλι σου!

Λέει ενθουσιασμένη η Ελεάνα.

-Ελεάνα σταμάτα να με πρήζεις! Έχω να μαζέψω τα πράγματα μου για αύριο που φεύγω. Αν θες να βοηθήσεις απλά άδειασε μου την γωνιά.

Η Ελεάνα τον κοιτάει για αρκετά δευτερόλεπτα και φεύγει σχεδόν τρέχοντας, κοπανώντας την πόρτα πίσω της.

-Ρε Πάνο πιο ήρεμα. Ξέρεις ότι αυτή σε θέλει, γιατί την βασανίζεις έτσι;

-Κατερίνα, πραγματικά είναι το λιγότερο που με νοιάζει αυτή τη στιγμή! Το κεφάλι μου πάει να σπάσει, έχω να μαζέψω μια τεράστια βαλίτσα για ένα ταξίδι που δεν ξέρουμε πότε θα γυρίσουμε και θέλω να ξεφύγω ποια από αυτήν. Με νευριάζει! Θέλει να ελέγχει τα πάντα!

-Μα αυτά τα κάνει γιατί σε αγαπάει ρε Πάνο!

-Ναι αλλά εγώ δεν την αγαπάω! Πήγαινε να μαζέψεις την βαλίτσα σου και να είσαι έτοιμη αύριο το πρωί να σε πάρω να πάμε στο αεροδρόμιο.

-Μάλιστα! Τα λέμε! Αν χρειαστείς κάτι με την βαλίτσα, πάρε με τηλέφωνο!

Λέω και του δίνω το κλασσικό φιλί στο μάγουλο. Φεύγω και πηγαίνω προς στο σπίτι. Πως αντιμετωπίζουμε την Ελεάνα τώρα; Ανοίγω την πόρτα του διαμερίσματος μας. Επικρατεί απόλυτη ησυχία.

-Ελεάνα;

-Εδώ είμαι!

Ακούγεται η φωνή της από το δωμάτιο της και κατευθύνομαι προς τα εκεί. Η Ελεάνα κάθεται στο κρεβάτι της χαζεύοντας ένα περιοδικό και βάφοντας τα νύχια της.

-Είσαι καλά;

Την ρωτάω όλο περιέργεια και κάθομαι δίπλα της.

-Σιγά μην κάτσω να σκάσω για τον Πάνο!

Λέει αδιάφορα και συνεχίζει να βάφει τα νύχια της, χωρίς καν να με κοιτάξει.

-Το ήξερα ότι ήταν τελειωμένη υπόθεση. Απλά ήθελα να το προσπαθήσω μια τελευταία φορά!

-Δηλαδή δεν στεναχωρήθηκες;

-Φυσικά και είμαι πολύ στεναχωρημένη, αλλά το περίμενα αυτό. Μου το είχε πει κιόλας ότι τον πρήζω συνέχεια! Δεν νομίζω ότι με αγάπησε ποτέ!

-Γιατί δεν ξεσπάς αφού στεναχωρήθηκες; Θα νιώσεις καλύτερα!

-Πρέπει να φτιάξουμε την βαλίτσα σου τώρα!

Λέει και σηκώνεται από το κρεβάτι της. Τρέχει στο δωμάτιο μου και βγάζει την βαλίτσα μου κάτω από το κρεβάτι. Δυο ώρες μετά, η βαλίτσα είναι έτοιμη να κλείσει. Φροντίσαμε να είναι μέσα στα κιλά που αναλογούν και αποφάσισα τα υγρά προϊόντα να τα αγοράσω από εκεί για να πάρω μόνο το άρωμα μου. Τρώμε κάτι και μιλάμε για διάφορα πράγματα. Αναρωτιέμαι πως το κάνει! Μόλις χώρισε, της μίλησε άσχημα και δεν ασχολείται καθόλου με αυτό το θέμα. Ούτε δάκρυ δεν έχει φύγει από τα μάτια της. Η ώρα περνάει και αποφάσισα να ξαπλώσω νωρίς. Ένας Θεός ξέρει τι με περιμένει από αύριο! Και αν δεν μπορέσουμε να σώσουμε την Βενετία και πνιγούμε και εμείς μαζί της;

Ελπίζω να σας άρεσε!