Αφηγητής pov

Ιούνιος 2019

-Αυτό ήταν χωρίζουμε!

-Μα Σταύρο τι έγινε;

-Δεν έχει μα Κατερίνα! ΒΑΡΕΘΗΚΑ!

-Τι ακριβώς βαρέθηκες;

Τα μάτια της άρχισαν να βουρκώνουν. Το βλέμμα του γινόταν όλο και πιο σκληρό.

-Εσένα. Την γκρίνια σου. Τις ζήλιες σου. ΤΑ ΠΑΝΤΑ!

-Μα αυτά γίνονται γιατί σε αγαπάω!

-Δεν υπάρχει αγάπη στην ηλικία μας. Ξεκόλλα. Ξεπέρασε το πια. 1,5 χρόνια τραβιόμαστε. ΣΕ ΒΑΡΕΘΗΚΑ!

-Και τι σου έκατσαν πολλά τα 1,5 χρόνια που με βαρέθηκες κιόλας;

Ξεφύσηξε και την κοιτούσε νευριασμένος. Εκείνη πλέον έκλαιγε. Τύλιξε τα χέρια της γύρω του. Με τη σειρά του και αυτός πέρασε τα χέρια του και της χάιδευε τα μαλλιά. Θέλει πολύ να είναι μαζί της, αλλά λόγω της κατάστασης που επικρατεί, πρέπει να την διώξει όσο πιο μακριά του γίνεται.

-Σταύρο σε παρακαλώ!

Έλεγε μέσα στα αναφιλητά της. Τον ήθελε τόσο πολύ!

-Κατερίνα δεν πάει άλλο. Πρέπει να γίνει.

Την αφήνει και φεύγει. Έτσι απλά. Δάκρια κυλάνε και από τα δικά του μάτια πλέον. Έπρεπε να το κάνει και ας πονούσε τόσο πολύ. Την αγαπούσε. Ήθελε όμως να την προστατεύσει. Δεν έπρεπε να ήταν μαζί του. Δεν ήθελε και αυτή να μπλέξει σε αυτήν την ιστορία. Μόλις μπαίνει στο σπίτι, πιάνει ένα μπουκάλι Μαλαματίνα και κάθεται στο μπαλκόνι του. Τσιγάρο μετά το τσιγάρο, το μπουκάλι τελειώνει και εικόνες από ό, τι περάσανε μαζί γυρνάνε στο μυαλό του.

Η Κατερίνα, μόλις ο Σταύρος έφυγε, κάθεται στο πεζοδρόμιο και κλαίει. Ευτυχώς το στενό είναι έρημο και δεν υπάρχουν περαστικοί να την κοιτάνε περίεργα. Μετά από αρκετή ώρα σηκώνεται και πηγαίνει προς το σπίτι της. Όταν φτάσει προσπαθεί να τους αποφύγει όλους. Να μην δουν τα πρησμένα μάτια της. Έπρεπε να φανεί δυνατή. Έπρεπε να το ξεπεράσει. Η προετοιμασία των πανελλαδικών εξετάσεων δεν θα ήταν εύκολη αν είχε και αυτόν στο νου της. Του έστειλε πολλά μηνύματα, αλλά δεν της απαντούσε. Δάκρια ξανάρχισαν να τρέχουν από τα μάτια της. 

Μεθυσμένος πλέον ο Σταύρος, ανοίγει το κινητό του και βλέπει τα μηνύματα που του έστειλε η Κατερίνα. Δεν πρέπει να της απαντήσει τώρα. Αν της απαντήσει, θα της πει ότι την αγαπάει και δεν το θέλει. Τα μάτια του αρχίζουν να δακρύζουν πάλι μπροστά από την οθόνη. Πως να νιώθει τώρα;

Γειαα σαςς

Αυτό είναι επίσημα το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας. Περισσότερο είναι μια εισαγωγή στο πλαίσιο της ιστορίας.

Ελπίζω να σας άρεσε!

Κεφάλαιο κάθε Κυριακή.