Κοίταξα τριγύρω μου όμως δεν υπήρχε κάνεις. Περίεργο.

Έσκυψα κάτω και πήρα στα χέρια μου το κουτί. Το πήρα μέσα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.
Το κούνησα ελαφρώς και από τον ήχο του κατάλαβα πως λογικά πρέπει να είχε χαρτιά μέσα.

Το άφησα στο σαλόνι και αφού πήγα ξεπληθηκα και φόρεσα τα ρούχα μου το μετέφερα στο δωμάτιο μου.

Πήρα ένα ψαλίδι από το θρανίο μου,έκοψα την χαρτοταινια που είχε γύρω γύρω και την πέταξα στον κουβά.
Το άνοιξα και πάνω πάνω είχε μία σελίδα. Λευκή.
Την έπιασα στα χέρια μου και την επεξεργάστηκα γυρνώντας τη και από τις δύο πλευρές.

"Σίγουρα κάποια πλάκα θα μου κάνουν" σκέφτηκα.

Κάτω από την λευκή σελίδα υπήρχε μία αντίστοιχη μαύρη. Την σήκωσα και έμεινα έκπληκτη από αυτό που αντίκρισα.

Αναποδογύρισα την κούτα πετώντας όλο το περιεχομενο της στο πάτωμα.
Οι φωτογραφίες έπεσαν από εδώ και από εκεί και αμέσως δάκρυα κύλησαν απ'τα μάτια μου.

"Δεν μπορεί.." ψυθιρισα πιάνοντας τες στα χέρια μου.

Φωτογραφίες δικές μου και του Luka βρίσκονται παντού τριγύρω. Σε όλες τις φωτογραφίες με φιλάει και υπάρχουν πολλές από τότε που..

..Δεν το πιστεύω ότι έδωσα την παρθενιά μου σε αυτόν τον άνθρωπο!

Ναι,ήταν ο πρώτος μου έρωτας αλλά με εκμεταλλεύονταν γαμωτο! Μου είχε πει να φύγω μακρυά του αλλά δεν το άκουσα..

Ελπίζω να μην βγει ποτέ από εκεί που είναι κλεισμένος..

Οι λυγμοί μου μεγαλώνουν και τα δάκρυα γίνονται ακόμα περισσότερα.
Κάπου ανάμεσα στις φωτογραφίες βρίσκεται ένα μικρό μαύρο χαρτάκι.

Το παίρνω στα χέρια μου και σκουπίζω τα μάτια μου με το μανίκι της μπλούζας μου προσπαθώντας να δω μέσα από τα δάκρυα μου τι έγραφε πάνω του.

"Αν δεν θες να μάθει ο Styles όλη την αλήθεια θα πρέπει να μείνεις μακρυά του. Κρίμα δεν θα ήτανε γι'αυτόν να πάρει πίσω την άποψη που έχει σχηματίσει για σένα,ετσι;"

Διαβάζω και το βάζω με γρήγορες κινήσεις πίσω ξανά στο κουτί μαζί με όλες τις φωτογραφίες αφού τις έσκισα.

Δεν το πιστεύω! Θέλουν να με κάνουν ρεζίλι στον μόνο άνθρωπο που δεν ξέρει την αλήθεια για μένα.!
Θα κάνουν κακο και σε μενα και σε αυτόν γαμωτο!
Και δεν φταίει σε τίποτα!

Πήρα το παλιοκουτι στα χέρια μου και κατευθύνθηκα έξω από το δωμάτιο. Κατέβηκα με γρήγορες κινήσεις τα σκαλιά και βγηκα έξω από το σπίτι κατευθυνόμενη προς τον μοναδικό κάδο ανακύκλωσης της γειτονιάς.

Ανοιξα το καπάκι του και πεταξα το κουτί με δύναμη μέσα. Πήρα ξανά τον δρόμο της επιστροφής και παρατήρησα κάτι που δεν είχα ξαναπαρατηρησει. Το απέναντι διπλανό σπίτι που ήταν ανοικιαστο εδώ και χρόνια είχε απέξω του φορτηγά και μεταφορείς μετέφεραν τα έπιπλα μέσα στο σπίτι.

Δεν έδωσα πολύ σημασία και συνέχισα να περπατάω όταν από το βάθος του δρόμου είδα να εμφανίζεται ο Harry.

ΣΚΑΤΑ!

Μόλις με είδε σήκωσε ψηλά το χέρι του χαιρετωντας με και αύξησε το βήμα του για να με πλησιάσει πιο γρήγορα.

Γαμωτο πρέπει να μείνω μακρυά του!
Ετρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και λίγο πριν με φτάσει μπήκα μέσα στο σπίτι μου αφήνοντας τον να κοιτάει προς την πόρτα του σπιτιού μου με ένα άκρως περίεργο βλέμμα.

Να ναι καλά τα δώδεκα χρόνια στίβου...

《...》

Νιώθετε και εσείς εκείνη την ανακουφίση όταν καταλαβαίνετε πως επιτέλους είναι Σάββατο;

Πώς δεν χρειάζεσαι να περάσεις ακόμα μια μέρα στο σχολείο στην οποία όλοι θα σε κοροϊδεύουν και θα σε θεωρούν μια αποτυχημένη;

Πώς δεν χρειάζεται να διαβάσεις;

Πώς ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ δεν θα δεις κανέναν άλλο εκτός απο την πάρτι σου;

Αν ναι τότε καταλαβαινόμαστε.

Έχω ξυπνήσει εδώ και μία ώρα και βλέπω κάτι παιδικά στην τηλεόραση.
Βασικά δεν έχω ιδέα καν τι παίζει απλα έχω καρφωμένο το βλέμμα μου εκεί και το μυαλό μου είναι αλλού.

Βασικά εντάξει εντάξει, παντα ειμαι αλλού.
Απλά θέλω κάποιον να με καταλαβαίνει αυτό είναι όλο...

Είναι πολλά αυτά που ζητάω;;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γεια σας.
Θέλω εδώ να πω ότι ο σκοπός μου ειναι να μην σας κάνω να καταλάβετε τι έχει συμβεί στην Rose από την αρχή. Με τα κεφάλαια όμως θα γίνονται κάποια flashbacks και θα έχετε μια ολοκληρωμένη εικόνα σύντομα .

Τα λέμε στο επομενοοο

-autokatastrofh-