- Alec - Louis szepnął i złapał syna za ręce.

- Ty jesteś chory! Popieprzony kretynie - nastolatka dotknęła policzka, a z jego oka wypłynęła pojedyncza łza. - To bolało - pociągnęła nosem.

- Bardzo dobrze. Walnąłbym cię jeszcze raz, żebyś chociaż trochę poczuła to, co tato, chociaż to i tak jest niczym w porównaniu do twoich słów - warknął i wyrwał rękę z uścisku Louisa. - Jesteś rozpieszczoną gówniarą, która myśli tylko o sobie

- Ta rodzina jest zdrowo popierdolona! I co, pozwolisz mu na bicie mnie, tak?! Kurwa, damski bokser!

- Uważaj na słowa, Lucy - Louis szepnął.

- Tyle?! Nic mu nie powiesz?!

- Możesz nie krzyczeć? Ludzie patrzą

- Niech patrzą! Niech widzą z kim muszę mieszkać! Nienawidzę was! - odeszła w stronę drzwi wyjściowych.

- Ja nie przeżyję. Za tydzień są święta, rozumiesz? Między nami będzie panować taka atmsfera? Jeśli tak, to ja się wypisuję, nie chcę takich świąt

- Będziesz miał urodziny, będzie dobrze, tato

- Właśnie, urodziny, które spędzę będąc nienawidzonym przez własną córkę

∆

Dwie godziny później Harry dotarł do domu Liama, gdzie od razu rzucił się na kanapę.

- Harry? Co się stało? - wszedł do salonu i zmarszczył brwi.

Harry opowiedział mu o wydarzeniach w sklepie, których był świadkiem. Przetarł twarz i ze świstem wypuścił powietrze.

- Ucieszy cię wiadomość, że Zayn się obudził?

- Mówisz poważnie?! - na twarzy Stylesa zagościł uśmiech, kiedy Liam pokiwał głową.

∆

#4

Awww wszyscy kochają Lucy ❤😊

Komentujcie