+5+
Sampai sahaja di apartment Sunghyun, Soonyoung keluar dengan senangnya sambil menikmati aiskrim perisa vanilla manakala Sunghyun merana kerana terpaksa membawa beg Soonyoung yang besar gedabak tambah dengan bantal peluk tambah lagi mainan dia.
"Soonyoung!! Tolong la aku sekali!" jerit Sunghyun tetapi Soonyoung hanya endahkan sahaja.
'Eh tak guna -_-' bisik hati Sunghyun.
Soonyoung memandang pintu lif dengan mulut yang ternganga sesekali dia menyentuh pintu lif sambil menjerit kecil.
Kesian jakun tak pernah sentuh lif :)
"Woi, apa yang kau tercegat kat situ lagi? Tekan la" Sunghyun mengipas dirinya.
"Tekan yang bulat-bulat tu ek? Yang ada gambar anak panah tunjuk atas tu?" tanya Soonyoung polos.
"Yelah tak pernah lagi aku dengar nak masuk lif kena tekan kat dinding -_-" jawab Sunghyun acuh tak acuh.
"Oh ok!" dengan gembiranya Soonyoung menekan button lif siap tekan banyak kali.
"Haish Soon! Eh dah macam soon untuk akan datang pula ermm Young! Jangan main button lif la! Nak kena marah dengan pak cik guard ke?" sergah Sunghyun.
Terkejut Soonyoung dibuatnya, air mata Soonyoung mula bergenang di tubir matanya.
"A-alah Soonyoung a-aku tak marah kau, sorry la ye jangan la menangis" pujuk Sunghyun kalut.
"Hm yelah omma kata jangan menangis depan perempuan nanti tak gentle" Soonyoung terus mengelap air matanya.
"Baguslah omma kau nasihat macam tu nanti pasal-pasal habis duit aku nanti nak pujuk kau" Sunghyun menghela nafas lega.
Ting!
Pintu lif mula terbuka, Sunghyun dengan susah payahnya mengheret semua barang Soonyoung masuk ke dalam lif tetapi hanya Soonyoung sahaja yang tidak masuk.
"Masuk la! Kenapa berdiri kat situ lagi?" Soonyoung menelan air liurnya dengan payah.
"B-boleh ke naik?" tanya Soonyoung takut-takut.
"Masuk jelah takde apa-apa pun yang akan terjadi" Sunghyun cuba memujuk Soonyoung sekali lagi.
Soonyoung mengangguk. Dengan menggunakan kaki kanan dia cuba masuk ke dalam lif.
Teng! Teng! Teng! Teng! Teng!
Soonyoung kebelakang semula dan sekelip mata bunyi itu hilang, terlepas aiskrim di pegangannya.
"N-noona, kenapa lif ni berbunyi? Lif ni berhantu ke?" bergenang balik air mata Soonyoung.
Sunghyun menggaru kepalanya menggunakan tangan kiri, tangan belah kanannya sibuk menekan butang untuk tahan pintu lif.
"Kalau berbunyi maksudnya dah lebih muatan so……" Sunghyun memandang Soonyoung sinis.
"A-andwae noona andwae!!" Soonyoung mula menangis.
"Adios Kwon Soonyoung" Sunghyun menekan butang untuk tutup pintu lif.
"NOONA! ANDWAEEEEEE!!! JANGAN TINGGALKAN SOONYOUNG!!"
________________
Miss me?
Sorry lambat terlalu lambat update hiks
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro