Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

🍬🍬🍬🍬

Jungkook esperó a que Jimin terminase de desayunar y se marchase de nuevo al dormitorio para tomar su teléfono y hacer una llamada.

Los pitidos de espera se le hicieron eternos.

Al fin una voz masculina sonó a través de la línea.

—¿Jungkook, eres tú?

A Jungkook le tomó unos segundos responder.

Sí, soy yo...

—Santo cielo, ¿estás bien? ¿ocurre algo? No me llamabas desde...

—Estoy bien. Te llamo por...por Jimin. Creo que le ocurre algo, ya sabes...de tu campo de estudio. Necesito ayuda. Él, la necesita.

—Y yo soy el que debe dársela, ¿no? -suspiró- Está bien, ¿cuando puede venir a verme?

—No lo sé...pero él no debe saberlo, creo que es totalmente inconsciente de su trastorno.

—Podríamos simular un encuentro inesperado mañana, en el parque, ¿qué te parece?

—Perfecto.

—Allí nos veremos de nuevo entonces, hermano.

Jungkook se mordió el labio.

—Gracias, Jin

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro