Öz anne ve babanın mezarına doğru koştum her adımın bir acı olarak nakşediliyordu kalbime. Koştum annemin sonra da babamın mezarını öptüm sonra sustum düşündükçe ağladım ağladıkça yandım. Sonrada kendimi toprağın görünmeyen kollarına bıraktım.O sırada üvey annem ağlıyordu.
- Haydi gidelim Mahir,diyordu, gözyaşlarının içinde beni sımsıkı göğsüne bastırıyordu.Bir ara ayakta duran üvey babama :
- Ali,Mahir'i arada bir getirelim bak sana nasıl üzülüyor.
-Olur hayatım uygun olursa haftaya salı