Jesteśmy na jakimś ogromnym statku. Maria powiedziała, że to tu jest jej szef. Właśnie zatrzymałyśmy się przed sporymi drzwiami. Kobieta wyjęła kartę - klucz i przyłożyła ją do czytnika. Po chwili moim oczom ukazała się typowa sala konferencyjna. Dwie ściany były tak na prawdę ogromnymi szybami. Duży stół i krzesła były czarne. Siedziało przy nim osiem osób.
- Fury, przyprowadziłam ci dziewczynę, która użyła przy mnie swoje moce. Z tego co z nią rozmawiałam, zdażyło się to pierwszy raz. - powiedziała moja opiekunka.
- Dobrze, Avengers i ty Mario proszę wyjdźcie, dokończymy rozmowę później. A z tobą chcę porozmawiać. - czarnoskóry pirat wskazał na mnie palcem. Skinęłam głową. Po chwili w sali byliśmy tylko my.
- Zadam ci kilka pytań.
Nagle poczułam się dosyć dziwnie. Usłyszałam Jak się nazywasz?, ale jego głos brzmiał trochę inaczej niż przed chwilą. Bez wachania odpowiedziałam.
- K.C. Black.
- Jeszcze nie zadałem pytania. Czytasz w myślach? - zapytał zdziwiony. Wzruszyłam ramionami. Z kąd mam wiedziać takie rzeczy?
- Jak odkryłaś swoje moce? - kontynułował.
- Wracałam z treningu moich koleżanek. Zobaczyłam w powietrzu dym. Mój blok się palił. Zauważyłam ciało mojej matki. I w tedy miałam wrażenie, że świat bardzo spowolnił i tylko ja poruszałam się w odpowiednim tępie. Potem zobaczyłam nieżywego brata. Krzyknęłam, a szyby na ulicy gdzie mieszkałam - pękły. - skończyłam.
Łzy znów zaczęły spływać mi po policzkach. Spojrzałam na ręce. Na śmierć zapomniałam o liście! Cały czas trzymałam go w ręce. Muszę przeczytać.
- Czy mogła bym na jakiś czas zostać sama? - zapytałam wycierając mokre policzki.
- Dobrze. Tylko nie próbój uciekać. Po drugiej stronie stoi dwóch agentów a szyby są kuloodporne. A poza tym znajdujemy się na wysokości pięćdziesięciu kilometrów nad ziemią. - oznajmił i wyszedł.
List. Nie tknięty przez ogień. Dziwne. Czas go otworzyć. Czas zobaczyć czego nie zdążyła przekazać mi mama.