Plany na przyszłość a rzeczywistość
Dawno niczego nie pisałam, dawno nie byłam sobą. Może i dziwnie to brzmi, ale tak było przez dobre poł roku czułam się jakbym nie była kila metrów pod woda. Jakbym straciła umiejętność oddychania.
Jednym slowem załamałam się ale z tego wszystkiego płynie tez jakaś lekcja, w która w sumie nie mogłam uwierzyć z początku.
W ciągu kilku dni z osoby, która miała wszystko zaplanowane ale dosłownie wszystko stałam się osoba która miała wszystko gdzie nic mnie nie obchodziło, nic mi nie przeszkadzało. Zaraz po wynikach na studia, sama nie widziałam co miałam zrobić mój plan nie przewidział porażki przewidział tylko inny kierunek studiów. Ale nawet inny kierunek nie wchodził w tym przypadku w grę.
O dziwo załamanie nie przyszło tak od razu jak myślałam najpierw był miesiąc totalnej rozpusty, totalna ignorancja tematu.
Upadek po raz 1
Cały sierpień spędziłam na imprezach jakbym mogła chodziła bym codziennie. W piątek szłam na pierwsza wracają w sobotę nad ranem i wieczorem idąc znowu i wracając w niedziele rano. A w niedziele dalej na jakaś domówkę czy ognisko. Było pełno alkoholu, papierosów oraz przelotnych relacji które nie jednokrotnie był bardzo dziwne, a jedynym przerywnikiem była pracy.
Jak teraz o tym myślę nie poznaje się , pewnie gdyby nie alkohol w ogóle nie przyszła bym na te imprezy. Zresztą nie pamiętam ich w większości.
Przełom ratunek
Koniec sierpnia okazał się być przełomem przeglądając Facebooka na telefonie w pracy wyświetliła mi się reklama szkół policealnych nie opodal mnie. Z początku nie byłam jakoś zainteresowana ale gdy wróciłam do domu dalej nie dawało mi to spokoju. Stwierdziłam ze przejrzę co maja tam ciekawego. I gdy tak przeglądałam znalazłam cos co mnie zainteresowało.
Technik masażysta w sumie 2 lata nauki. Pod wpływem chwili stwierdziłam ze się zapisze. No i zapisałam się.
Upadek po raz 2
We wrześniu przyszło cos co się z jednej strony spodziewałam, ale nie do końca. Silne załamanie nerwowe. Miałam dość absolutnie wszystkiego
Płakałam dużo
Dużo leżałam
Nie miałam siły by podnieść się z łózka chodziłam często w brudnych ubraniach i pojawiły się tez lekkie problemy z higienę. Tu dużo pomogła mi rodzina w szczególności siostra. Która zabierała mnie na przejażdżki jeździliśmy do kina lub na jakieś mojej ulubione jedzonko. Również weszły mocniejsze lekki na depresje.
W miedzy czasie zaczęłam chodzić do nowej szkoły. Poznałam dużo nowych ludzi o dziwo dużo starszych ludzi ode mnie. Było często dziwnie i nieręcznie
Nadzieja
Tak w końcu poczuła, że ja zawsze chciałam iść w kierunku medycyny ja nigdy tak na prawdę nie chciałam być architektem. Ja to czułam już w monecie kuru rysunku przed egzaminami wstępnymi mimo wszystko stłamsiłam w to w sobie. Bo wszyscy w okuł mnie w to pchali moi byli nauczyciele bo przecież ja jestem taka dobra w tym.
Przypomniałam sobie marzenia z dzieciństwa już wiem co chce robić .
I wiecie co jestem już na końcu pierwszego semestru, za chwile zaczynam drugi, jestem przed egzaminami semestralnymi i mimo ze jestem zmęczona nauka to ciesz się, bo poznałam wspaniałych ludzi , mam wspaniałych wykładowców i czuje ze żyje . Dopiero teraz naprawdę nie pamiętam kiedy ostatni raz byłam taka szczęśliwa. Ani razu nie miałam wątpliwości ani razu. Mimo ze zawsze je miałam w szkole średniej. Zastanawiając się czy ja napewno dobrze wybrałam.
Upadek po raz 3
Straciłam częściowo słuch w prawym uchu, przez przewlekła i ostre zapalenie ucha środkowego. I jest to ciężki temat bo zawsze gdy mówiłam ze chciała bym stracić słuch chociaż na jedne dzień, tak teraz bardzo chciałam bym się palnąć w ta pusta głowę, która tak twierdziła. Jestem w trakcie leczenia ale nie wiem co będzie dalej na ta chwile mam spore szumy w uchu i nie dosłyszę. Nie chce w chodzić w szczegóły ale pamiętajcie aby dbać o swoje uszy oraz słuch.
Wnioski
Czasami cos nie idzie po naszej myśli ale zawsze jest światełko w tunelu. Czasami musi tak być z perspektyw czasu cieszę się ze nie dostałam się na studia. Ze jestem w tym miejscu w którym czuje się potrzebna i doceniania.
No i pamiętajcie dbać o swoje zdrowie żeby nie skończyć jak ja bo mnie zgubiła ciągła praca i nauka nie dbania o swoje zdrowie.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro