Jak mam opisać swój ból, swoją samotność, gdy nie znajduję odpowiednich słów? Nawet nie wiem co napisać... Porażka po całej linii...

Chciałabym znaleźć kogoś, kto by mnie zrozumiał bez słów. Bym nie musiała nikomu mówić co się ze mną dzieje. Bo nawet nie wiem co się ze mną dzieje.

Niby jest dobrze ale tak naprawdę chuja jest dobrze. Nie mam kogokolwiek kto by mógł mnie zrozumieć. Komu mogłabym się wyżalić.

Kto mógłby mnie zrozumieć. Nie wiem kurwa mać...

Czuję się tak w chuj źle. Cholernie źle. Błagam niech mnie ktoś w końcu pokocha, zrozumie.

Taką jaką jestem. Nie wytrzymam dłużej... Japierdole... Nawet nikt tego nie przeczyta, więc jak mi ktoś ma pomóc? Nie wiem kurwa... Ale wiem, że

siedzę właśnie sama w pustym pokoju słuchając głośnej muzyki, próbując zagłuszyć myśli i samotność ale się nie da. Nie potrafię już.

Naprawdę... Mam dość. D O Ś Ć.

P O M O C Y

Nie to, że jestem jakąś jebaną atencjuszką, od 20 lat jestem, istnieję. Po prostu potrzebuję... NIE WIEM... KURWA MAC JAPIERDOLE NIE DAJE SOBIE RADY

NIE DAJE SOBIE RADY

ILE MAM JESZCZE UDAWAĆ?! ILE KURWA

Nie mam już sił... Ot tak... Co mam zrobić, co zmienić aby to polepszyć? Chuja nic nie da... Jestem żałośna...

Usunę to za niedługo ale musiałam to napisać. Kto przeczyta to przeczyta mam to w dupie. Nic mnie już nie uratuje.

Jestem na dnie, z którego sama się nie uwolnię. A może jakby to wszystko zakończyć? Może to coś polepszy? Nie wiem...