~twenty three~
Aurelia: Mam do Ciebie ostatnie pytanie Andy.
Andy: Słucham
Aurelia: Co dla Ciebie znaczy ,,śmierć,,?
Andy: Dla mnie śmierć to po prostu nicość
Andy: Umieramy i tyle. Nie ma nic dalej
Aurelia: A ja jednak nadal mam nadzieje
Aurelia: Nadzieje na to, że gdy umrę stane się wiatrem
Aurelia: Poczuje wolność i będę pośród innych podmuchów ktore kiedyś były ludźmi. Ludźmi takimi jak ja. Pragnącymi być wiatrem.
Aurelia: To już ten moment Andy
Andy: Jaki moment Aurelio?
Aurelia: Tylko mam do Ciebie prośbę
Aurelia: Jedną, ale bardzo ważną
Aurelia: Naucz się słuchać myśli twojego serca
Andy: Ale to nierealne
Aurelia: Skoro ja mogę być wiatrem, ty możesz się tego nauczyć Andy
Andy: Ale ty nie możesz być wiatrem
Aurelia: Moja świeca właśnie gaśnie...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro