Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Por favor... +Murahimu 1/2 (cap. 19)

como dice aqui arriba hay un poco de Murahimu y una parte de la historia :D espero les guste y como prometi les traigo hard!!

emmm... bueno, corte un poco la cancion e imaginen que solo la canta un chico, vale? 

*****************************************************************************************

Narra Kise:

La verdad cuando le pedí eso a Aomine, no pensé que cambiara de idea tan fácilmente... pensé que me pediría algo más... más íntimo... no es que lo quisiera pero me estaba preparando psicológicamente para ello...

-solo eso...?- pregunte... la verdad sonaba demasiado fácil...

-la verdad me gustaría que aceptaras salir conmigo, pero no pienso obligarte a nada... y ah, qué te parece si mañana vienes a comer conmigo, junto a tu pequeño y pasamos el rato, aceptas? No te obligo a nada... solo si quieres...- dijo Aomine bajando la mirada... puso una mano en su nuca frotándola... estaba nervioso... el As de la generación de los milagros estaba ¿nervioso?

-mmm...- aunque fuese cruel... no quería que Aomine se acercara a Kiyoshi... aunque fuese su padre y tenía claro que algún día se lo tendría que decir... es solo que aún no estoy preparado...- aún no se el horario de mañana... la verdad no se...

-no te preocupes... te llamare... ahora debo ir a resolver algo... nos vemos... cariño...- se acercó a mí y me dio un pequeño beso en los labios...

Al entrar a la habitación, no tuve tiempo ni de sentarme, comenzaron a atacarme a preguntas... por decir lo menos... me preguntaron todo lo que habíamos hablado... todo lo que me dijo y lo que me había pedido... al final, estuvimos toda la tarde hablando escandalosamente, hasta que el horario de visitas termino... Midorimacchi vino con una cama extra, de quien sabe dónde saco, para dormir junto a Takaocchi y los pequeños... nos contó que luego de varias horas pudo convencer al director del hospital que lo dejara dormir allí hoy... Takaocchi estaba muy feliz y emocionado, por el bonito gesto de Midorimacchi, nosotros nos fuimos del lugar en dirección al hogar del moreno, nada más al entrar pudimos ver al gigante peli morado contando algo muy personal...

-Murochin se veía hermoso con su pancita... siempre se comía mis dulces...

-ejem! Disculpa pero no le puedes negar los antojos a un embarazado... Atsushi...- dijo el moreno un poco molesto... la pequeña de ambos y el gigante chico se acercaron para abrazarlo...

-Mami!- la pequeña se estiro para recibir un abrazo- Papi nos contó cómo se conocieron y como era cuando estaba en tu pansita!- la pequeña estaba muy animada...

-ya veo...- Himurocchi como era habitual estaba con su sonrisa de siempre...

Luego de hablar algunos momentos más tome a mi hijo y caminamos a casa... había sido un muy largo día...

********************************************************************************

Narra Himuro: (primera vez que narra DD: que emoción: D)

Llevamos a Nanami a su habitación, era un poco tarde y había sido un día muy movido... por así decirlo, así que mi pequeño terrón de azúcar estaba muy casada... me acerque a la cocina en la que se encontraba Atsushi, cuando ya estuve cerca pude notar que estaba comiendo un pastel de chocolate...

-amor... no comas azúcar tan tarde... luego no podrás dormir...- dije cuando estuve más cerca...

-hm? Bueno, si no puedo dormir puedo estar con Murochin... haciendo un hermanito para Nanachin...- dijo en su tono de siempre pero con una pisca de picardía de por medio...

-ah sí? Sabes...- me acerque y saque un poco de chocolate y lo puse frente a mi boca...- me gustaría saber esa historia que le contaste a la niña... -puse el chocolate en mis labios y bese a Atsushi...- mmm...

-mm... eso...- Atsushi comenzaba a besarme mientras pasaba sus grandes manos por mi espalda...

"Hace unos años..."

-ne, ne Murochin... - Atsushi estaba recostado en la mesa...- Murochin...- puse mi libro abajo y le puse atención... hace unos días que nos reuníamos en su casa para estudiar... aunque el solo se dedicaba a comer dulces y dormitar...

-que pasa, Atsushi?- Atsushi me miraba como si fuese un niño pequeño... hace un tiempo que me había dado cuenta de lo que sentía por él, bueno, hace más o menos un mes que le dije a Taiga mis sentimientos por Atsushi... nunca antes se los había dicho a nadie... pero no se lo diría nunca a él... al menos eso era lo que tenía en mente...

-me gustan los dedos de Murochin... se ven como unos caramelos... - no pude evitar ponerme rojo cuando oí eso... sé que no lo hacía con un doble sentido o algo... pero no podía evitar sonrojarme ante el comentario...

De pronto un pensamiento me aterro... ¿y si se había enterado de lo que sentía? No se lo había comentado a nadie... solo a Taiga ese día que lo vi... entonces como... no puede ser o si... además si supiera, Atsushi no es de las personas que haría este tipo de bromas... mientras estaba sumido en mis pensamientos Atsushi empezó a hablarme...

-... barlos... me dejas Murochin?- no pude entender que me pregunto pero solo logre asentir frente a él... no pensé que haría "eso"

Narra Atsushi... (Murasakibara es muy largo e.e):

Estos días Murochin había venido a mi casa a "estudiar", la verdad él se sentaba a leer los textos mientras yo comía dulces y miraba sus dedos pasar por las hojas...

Habían días en las que la tarde completa me la pasaba mirando sus dedos... podía entender porque las chicas siempre estaban detrás de él... no era extraño que después de los partidos se le acercaran pero Murochin nunca ha salido con ninguna... de hecho nunca ha tenido novia...

-ne, ne, Murochin...- tenía la cabeza apoyada en la mesa...- Murochin...- el bajo su libro y me miro con su típica sonrisa...

-que pasa, Atsushi?

-me gustan los dedos de Murochin... se ven como unos caramelos... - siempre pensé que sus delgados y pálidos dedos parecían unas barras de caramelo... el no reaccionaba... incluso su sonrisa se borró de su rostro... estaba sonrojado... a mas no poder...

-quisiera probarlos... me dejas Murochin?- Murochin no hizo nada... luego de uno segundos solo asintió, yo sonreí y tome su mano para acercarla a mi boca...

-A-Atsushi!! Que haces!!!- Murochin quiso quitar su mano pero no se lo permití... sus dedos eran dulces... nunca había probado algo igual... no podía compararse a ningún dulce anterior... definitivamente no podía compararlo a nada... solo podía pensar en que quería probar más...- D...Detente... A-Atsushi...- Murochin estaba sollozando y comenzaban a caer... me acerque más a su rostro y pase mi lengua por su mejilla...

-dulce... - Murochin solo hipaba y me miraba sorprendido...

-A-Atsushi... no...- con sus manos intentaba apartarme pero no podía ni moverme un centímetro... lo tome por ambas muñecas y lo tire a mi cama... - Q-Q-Que estas... ha-haciendo!- Murochin estaba en pánico y lo único que podía pensar era en que quería probar más de él... más de su piel...- por favor... suéltame... Atsushi dejammmm...- los labios de Murochin eran muy suaves... deliciosos... dulces... comencé a bajar por su cuello mientras sacaba su camisa... Murochin ya no se resistía, solo soltaba algunos gemidos ahogados a medida que pasaba mi lengua por su piel...

-Murochin... mío... solo mío...- deje algunas marcas en su cuello y empecé a lamer uno de sus pezones... era de un color rosa... parecía un helado de fresa... en un momento le di un mordisco y Murochin dio un saltito...

-ahhh... no muerdas... Atsushi...- dijo con la voz entrecortada...

Baje a su muy trabajado abdomen... mientras más lamia su cuerpo, más delicioso lo encontraba... su piel era muy suave... "perfecto..." ese pensamiento pasaba por mi mente a cada segundo... baje la mirada y pude notar como los pantalones apretaban el miembro de Murochin... me separe de su pecho dejando un hilo de saliva...

-q...que pasa?- preguntó Murochin mientras me miraba...- q-q-que!!! Nooo... - Murochin intento apartar mi mano cuando le quite sus pantalones pero no pudo hacer nada... luego le baje su ropa interior y él se sonrojo mucho... intento cubrir su miembro pero le aparte las manos sin mucho esfuerzo...- Atsushi no... no mires...- estaba a punto de llorar y yo me acerque a su rostro y lo bese otra vez... puse mi mano en su miembro y comencé a moverla...-aaahhh no... Mmmm...- Murochin soltaba unos jadeos ahogados por mis besos... yo movía mi mano cada vez más rápido...- Atsushi... yo... yo me co... me corro!!!- dijo mientras arqueaba su espalda y se venía en mi mano... pase la lengua por mis dedos... aunque era salado... tenía un pequeño toque dulce...- no hagas... eso Atsushi...

-Murochin... - le tome ambas piernas y las abrí... pude notar su rosada entrada... tenía la mano muy húmeda así que no dude en acercar mi dedo... metí un dedo mientras Murochin soltaba un gemido

-aaahh... Atsushi...- metía y sacaba mi dedo de él... Murochin solo jadeaba... cuando metí el segundo dedo y tercer dedo... Murochin tenía pequeños espasmos... comencé a moverlos y pude notar como movía sus caderas... pensé que estaba listo... saque mis dedos y me acomode entre sus piernas... me quite mi pantalón y ropa interior de un tirón... dudaba sobre si debía entrar o no... no quería lastimarlo... mientras pensaba la mano de Murochin tomo mi miembro...- Atsushi... Hazlo...aaahh – dijo mientras ponía mi miembro en su entrada... entre muy lento... no quería lastimarlo... -AAAHH!!!-algunas lágrimas rodaron por sus mejillas... eso me asusto mucho...

-Murochin... duele? Mejor lo sacare...-

-NO... No lo saques... mmm... aaahh... Atsushi...- cuando ya estuve dentro por completo no me moví durante unos segundos... Murochin empezó a moverse poco a poco... por lo que yo también empecé a moverme...- aahhh... Atsushi... mmm... ahí... si... ngh... - dentro estaba muy caliente y estrecho... al comienzo era difícil moverme pero luego podía hacerlo con más libertad...

-Murochin... estas bien?- pregunte mientras me acercaba a su cuello y su clavícula para dejar mordidas...

-si... aaahhh... Atsushi... mmm... más rápido...- comencé a moverme más rápido mientras lo masturbaba... -no... Atsushi... me voy... ahhh... me corro... Atsushi!!!- grito Murochin y apretó los músculos para venirse en mi abdomen... al sentir esa presión en mi miembro... me vine dentro de él... Salí de dentro de Murochin y me recosté a su lado... no quería aplastarlo...

Intentaba regularizar mi respiración... mientras miraba a Murochin hacer lo mismo...

-estas bien Murochin?- pregunte a su lado... el solo sonrió y se acercó a besarme...

-nunca he estado mejor... Atsushi...- lo rodee con mis brazos y lo pegue a mi cuerpo...

-Murochin es mío... solo mío...- dije con la cabeza entre su cuello y su hombro...

-Y Atsushi es mío... y de nadie más...- dijo correspondiendo mi abrazo y dándome una sonrisa con mucha alegría...

*************

-Atsushi? Que pasa?- pregunto Murochin mientras pasaba su mano frente a mi rostro...

-hm? Nada... vamos a la habitación...- lo tome de la cintura y lo puse en mi hombro y con la otra mano tome mi plato con mi pastel... Murochin era mío... de eso no hay duda...

Narra Kise:

Estuve toda la noche pensando en algo para rechazar la invitación de Aomine... Aominecchi... pero no se me ocurría nada... que puedo hacer...

-bebe... pórtate bien, de acuerdo?- dije a mi pequeño mientras le besaba la frente...

-Kiyoshi siempre se porta bien!!- dijo mi pequeño haciendo un puchero... era tan tierno mi pequeño...

-Claro que sí!- le di un abrazo...- eres un pequeño caballerito, no, un príncipe! – Kiyoshi reía... vimos al profesor asistente llamarlo... le di un último abrazo antes de dejarlo partir...

Comencé a caminar al estudio... la verdad no tenía ninguna motivación para ir al estudio... no podía imaginarme que haría Aominecchi... como era de esperarse las chicas llegaban alborotadas y prendiendo el televisor apenas ponían un pie en el estudio...

-Kise-san!!! El chico vendrá hoy?

-sabes que tiene preparado para hoy?

-dinos como lo conociste!!!!

Las chicas armaban un alboroto de proporciones y aunque los chicos se mostraran indiferentes estaban igual de interesados... era una locura hasta que el programa comenzó... todos trajeron un silla y me obligaron a sentarme al centro y frente a la pantalla...

-hola a todos!!! Como están el día de hoy? Espero que muy bien... bueno, ayer fue una noticia que conmociono todo!!! Y hoy no se queda atrás...- la chica saco un sobre de quien sabe dónde y lo abrió-tenemos otra carta de romeo!!!

Las chicas a mi lado gritaron euforias... al punto de pensar que quedaría sordo...

-bueno esta es un poquitín más especial que la de ayer, ya que venía con una grabación dentro... así que leeremos el mensaje... esto dice...-la chica se aclaró la garganta...-

"Amor mío... me has pedido que no de tu nombre... pero quiero que el mundo entero sepa que te amo... cada segundo que paso a tu lado... cada vez que veo tu rostro... cada vez que puedo sentir tu piel me hace el hombre más feliz de todo el planeta... sé que esto puede ser incómodo para ti y que incluso puede llegar a molestarte... pero si tú me aceptas... prometo que no te arrepentirás nunca... TE AMO... como nunca ame a nadie... no puedo prometer que no amare a nadie más... porque el día que me des una familia la amare al igual que lo hago contigo... para mí no hay, ni habrá, nadie que se compare contigo... por eso quiero que me ames como yo te amo... ámame como tú lo haces...

Aomine Daiki..."

Oh por Oda... el muy idiota dio su nombre en cadena nacional... definitivamente este idiota no piensa... las chicas gritaban mientras yo aún estaba sumido en mi asombro... de pronto comenzó a sonar una canción muy conocida pero quien la cantaba no nadie más que el mismo Aominecchi...

Les dejo la canción y la traducción: D

You're the light/ to eres la luz

You're the night/ tu eres la noche

You're the color of my blood/ to eres el color de mi sangre

You're the cure/ to eres la cura

You're the pain/ to eres el dolor

You're the only thing I want to touch/ to eres lo unico que quiero tocar

Never knew that it could mean so much, so much.../ nunca pense que podria significar tanto, tanto...

You're the fear, I don't care/ to eres el miedo, no me importa

Because I've never been so high/porque nunca me he sentido tan bien

Follow me to the dark/sigueme a la oscuridad

Let me take you pass outside the lights/dejame llevarte, sal de las luces

You will see the world you brought to life, to life/ versa el mundo al que le diste vida, diste vida...

So love me like you do/ así que quiereme como tú sabes (como tú sabes)

Love me like you do/quiereme como tú sabes

Love me like you do/ quiereme como tú sabes

Love me like you do/ quiereme como tú sabes

Touch me like you do/tocame como to sabes

Touch me like you do/tocame como to sabes

What are you waiting for?/que estas esperando...?

Fading in, fading out/ apareces, te desvaneces

On the edge of paradise/en el filo del paraiso

Every inch of your skin/cada pulgada de to piel

Is a holy grail I've got to find/es un santo grial que tengo que encontrar

Only you can set my heart on fire, on fire/solo to puedes encender mi corazon

I let you set the pace/ permitire que to impongas el ritmo

Because I'm not thinking straight/porque yo no pienso con claridad

My head's spinning around/mi cabeza esta dando vueltas

I can't see clear no more/ya no puedo ver con claridad

What are you waiting for?/que estas esperando?

Love me like you do/quiereme como tu sabes

Love me like you do/ quiereme como tu sabes

Love me like you do/ quiereme como tu sabes

Touch me like you do/tocame como to sabes

Touch me like you do/tocame como to sabes

What are you waiting for?/que estas esperando...?

I let you set the pace/ permitire que to impongas el ritmo

Because I'm not thinking straight/porque yo no pienso con claridad

My head's spinning around/mi cabeza esta dando vueltas

I can't see clear no more/ya no puedo ver con claridad

What are you waiting for?/que estas esperando?

Love me like you do/quiereme como tu sabes

Love me like you do/ quiereme como tu sabes

Love me like you do/ quiereme como tu sabes

Touch me like you do/tocame como to sabes

Touch me like you do/tocame como to sabes

What are you waiting for?/que estas esperando...?

Estaba atonito... nunca hubiese imaginado que Aominecchi cantara algo así... mientras las chicas aun gritaban la canción había terminado...

-que hermoso!!! Por cierto Aomine-san nos pidió que te dijéramos que no olvidaras la cena de hoy!! Eres una chica afortunada K, debes estar muy feliz...

Aunque todos dijeran eso... la verdad felicidad no era lo único que sentía... tenia vergüenza... tanta que no podía ni mirar al televisor... sumido en mis pensamientos sentí como alguien entraba... era una señora no muy alta... de piel más o menos trigueña... venía con un ramo con flores... su cabello era claro... y sus ojos azules me recordaban a alguien...

-Kise Ryouta?- pregunto cuando me vio a su lado...

-sí, que se le ofrece?- pregunte mientras sonreía...

-oh cariño!- la señora me abrazo y no entendía porque... al parecer noto mi desconcierto porque se separó enseguida...- lo siento... jeje... estas flores son para ti... las manda mi hijo...

-gracias...- la señora me entrego un ramo de claveles amarillos con uno azul en el centro... ya tenía claro quién era...

-Kise-kun... puedo hablar contigo?-

-claro! Emmm pase... le traigo te o café... algún refresco?- pregunte mientras pasábamos a un cuarto contiguo... pensar que el día anterior su hijo me había besado aquí me hacía sonrojar...

-no te preocupes, no tardare... Kise...- dijo mirándome con una expresión gentil- yo sé de tu relación con mi hijo... bueno, de lo que tuvieron y de su situación actual...- oh no... no creo que le guste la idea de que su hijo sea gay...- vengo para pedirte que le des una oportunidad...- o quizás si...- nunca vi a mi hijo tan feliz como lo es ahora... por eso ve a cenar con el hoy... dale un tiempo para que logre conquistarte... si luego de eso aun estas con tu pareja... sé que el hará lo correcto...

-amm... bueno... yo no tengo pareja... por eso intentare darle una oportunidad...- dijo muy avergonzado...

-NO TIENES PAREJA!?- Dijo la señora Aomine muy sorprendida...- pero si eres tan precioso!!! Como es eso posible!!!

-amm bueno... eso...- soltó un gran suspiro y luego me dedico una sonrisa...

-está bien... gracias por tu tiempo... por cierto... te puedo pedir un favor?- dijo acercándose a mi...

-mm... claro...-

-me puedes firmar esta revista!!! Es que aún no creo que no trabajes de modelo!!!-

-jajajaja- tome la revista y la firme... la mamá de Aominecchi era muy simpática... en cierto punto me hacía pensar en mi mamá...- aquí esta...

-muchas gracias... por cierto...- se acercó a mi oído...- pregúntale a mi hijo por las revistas de su habitación... puede que te lleves una sorpresa...

Y sin decir más la señora se fue del lugar... le mande un mensaje a Aominecchi para confirmar la cena... aunque no quisiera que fuese con Kiyoshi no tenía alternativa...

El día entero me quede pensando en Aominecchi otra vez...

**********************************************************************************************************

bueno, ese seria el muy laaaaargo capitulo de esta semana (mas de 3000 palabras u.u), espero les guste :D por cierto, queria agradecer a todos los que le dan a la estrellita o comentan esta histori :D me hacen muy feliz :D y un abrasozote a aquellos que comenzaron a seguirme :D 

eso, espero les guste y me sentia inspirada asi que subi hard en todas las historias jeje os vemos!!!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro