🔷 TANITIM🔹

...

"Herkesin kendi şeytanı vardır kendini ne yere ne göğe sığdıramayan kadın. Özellikle de bizim gibi insanların.
Bizim gibi insanların şeytanı daha ağırdır, acımasızdır. Hiçbir gözyaşına bakmazlar."

" Şeytanlar Ateş, seninkiler yük. Omuzlarına oturmuş geçmişin ağırlığında sallanıyorlar. Acılarından ip yapmış ruhuna asmışlar. Kimi zaman boğazına sarılarak nefes almanı engelliyorlar kimi zamansa çekiştirerek kamburlaştırıyorlar. "

Geçmişinin bir gölge misali üzerine oturduğunda hayatını herkesten gizleyerek yeni bir hayatı kabul etmiştir.

Ama kabul ettiği bu hayatta yine kendisini belanın merkezinde bulmuştur. Hayatın gölgesinde, ruhunun acısının içinde hayatta kalmayı, kendisini tamamen yabancı olan aşkın içinden çıkmayı çalışıyordu.

Adı gibi Ateş olan bir adam vardı herkesi yakıp yıkmaya yeminliydi. Zira bir yanında da hilekar bir ağabey diğer yanda ise duyguları gözlerden okuyabilen bir kadın vardı. Tabi onları öldürmeye çalışanları ve yanında olan arkadaşları saymazsak.

Tanrı onlar için ne geçmişte ne de geleceklerinde kolay bir hayat seçmemişti.

Hepsinin kendilerinden bile sakladıkları sırları vardı.

Onları kendi mezarlarına sokacak üzerlerine toprak atacak kadar.

Hepsi bir bataklığa girmişti.

Çıkamayacakları kadar her debelendiklerinde en dibe batacak kadar.

Peki şimdi ne olacak ?

Bu zorlu hayatta kim ölecek ?

Kim hayatta kalacaktı... ?

Ya alınmak istenen intikamlar iki adamı ve kadını mezara mı götürecekti ?

Ya aşk?

Kar erimeyi göze alarak Ateşe tutulacak mı ?

Ya birlikte yok oluşa adım atacaklar ya da aşk uğruna kaçıp gidecekler

...

Ateşten Pare ( Eski adı Ateşe Mahkumdu )

✍️✍️✍️

Yeniden yazılıyor ... ( Eski kurguda kadın karakter çok güçsüz ve hep eziliyor ve zayıf bir kurgusu vardı . Bu yüzden kurguyu güçlendirip , yeniden biçimlendirip yazmaya karar verdim . )

...

İlk bölümden kesit

"İnsanın kendi gölgesi bile karanlıkta bırakırken kendini başkası için hiçe saymış bir gölge, kolayca hilekar bir adamı bile aldatabilir Cihat Kozoğlu ... Milyon dolarlık mekanına son kez bak ve benimle gel"

" Lanet olsun!"

Öfkeyle uzaklaşan adam işlek mekanına son kez baktığında damarlarında dolaşan kan dururken kulaklarının duyduğu son ses polis sirenleri olmuştu...