ATEŞE AŞIK KELEBEK • BÖLÜM 9 •
Biraz tedirgin bir şekilde kızı takip ettim bana Ateşin odasının önüne kadar eşlik etmiş daha sonrası içinse beni yalnız bırakmıştı. Kapının önünde kendimi 1-2 saniye boyunca rahatlatmak için derin nefesler alıp verdim içindense sürekli ''Sakin'' ol diyerek telkin ediyordum kendimi. Son kez derin bir nefes aldım ve kapıyı çaldım.
"Gir!"
Sesini duyduktan sonra omuzlarımı dikleştirerek odasına girdim ve kapıyı kapattım. Önünde bir dosya onları inceliyordu. Bir an kafasını kaldırdı yüzüme baktı daha sonra tekrar önündeki dosyaya yoğunlaştı.
"Geç otur "
Dedi önündeki sandalyeleri işaret ederek bense istifimi hiç bozmadan öylece ayakta durdum ve ona baktım.
"Hayır teşekkürler ne söyleyecekseniz söyleyin işimin başına dönmem gerek."
Yavaşça başını kaldırdı gözlerimin içine baktı dudağının kenarında bir kıvrım oluştu daha sonrada tatmin olmuş bir biçimde başını salladı. Bu halleri beni çileden çıkarıyordu gerçekten.
"Ne için çağırdın beni buraya yine ne saçmalayacaksın."
Dedim ses tonumu yükselterek yüzünde bu sefer fazlasıyla belirgin bir gülümseme oluştu. Oturduğu yerden kalktı bana yaklaştı önünde durduğum masasının üstüne oturdu ellerini birleştirdi ve yüzündeki gülümsemeyle bana baktı.
"Sakin bu ne şiddet."
"Gerçekten seninle uğraşmayacağım ne için çağırdıysan söyle!"
"Sevgili patronun'la bir toplantı ayarlamanı istiyorum bana."
Şimdide Barışa bela olacaktı ama buna izin vermeye niyetim yoktu.
"Maalesef programı dolu. Hiç boş vakti yok."
Kaşlarını havaya kaldırdı tekrar kendinden emin bir adımla oturduğu masanın üzerinden kalktı masasının etrafından dolanıp sandalyesine oturdu. Elindeki kalemle oynarken bir yandan da bana bakıyordu.
"Boş vakit yarat o zaman işin bu değil mi?"
Bay ukala yine iş başındaydı yine egosuyla birlikte karşımda öylece duruyordu.
"Şimdi çıkabilirsin!"
Bana dedi beni odasından kovdu bende bunu sana ödetirim ama Ateş Yılmaz! Kendimden ödün vermeden yalandan bir gülümseme yolladım ona daha sonra arkamı döndüm ve çıktım odasından madem oyun oynamak istiyordu bende onun istediği gibi oynayacaktım oyunumu!
Hemen Barışın odasına doğru hızlı adımlarla ilerledim kapısını çaldım ''GİR'' ikazını beklemeden içeri daldım Allah'tan kimse yoktu tek başınaydı ve çalışıyordu.
"Ateş toplantı talep ediyor."
"Tamam boş bir vakte ayarla."
"Gidecek misin? yani toplantıyı ayarlamamı istiyor musun ?"
"Elbette gideceğim Elya iş yapıyoruz burada çocukça hallere hiç gerek yok."
"Haklısın tamam. Saat 14:45 de Rosa da yer ayırtacağım size uygun mu?"
"Tamamdır. "
Barışla konuştuktan sonra odasından çıktım koridorda Ateşin sekreteriyle karşılaştım ve onu hemen durdurdum.
"Ateş beye ilet lütfen bugün 14:45 de Rosa da Barış beyle toplantıları var."
"Bunu benden habersiz planlaman yanlış."
"Tatlım işime karışma ve lütfen bunu Ateş beye ilet o sana gerekli cevabı verecektir."
Dedim ve cevap vermesini beklemeden ayrıldım oradan ukala şey ondan habersiz ayarlayamazmışım sen kimsin ya zaten bir karış etekle dolaşıyor orası burası açıkta! Söylene söylene odama geçtim ve tekrar işimin başına döndüm. Bir sürü dosyayla boğuşurken saatin kaç olduğunun bile farkında değildim şirkette bana ait olan bölümleri yoluna sokmam gerekiyordu ve bu da biraz uzun sürecek gibiydi. Birden odamın kapısı açıldı gelen Barıştı kafamı bir süreliğine de olsa dosyalardan kaldırdım ve Barışa döndüm.
"Hoş geldin."
"Hoş buldum hadi kalk gidiyoruz."
"Nereye?"
"Toplantı var ya Elya."
"Ne yani bende mi geleceğim?"
"Elbette sende geleceksin sekreterim olarak orada bulunmalı ve notlar almalısın hem acıkmışsındır hadi toparlan."
"Barış ben gelmesem gerçekten."
"Elyacığım iş yapıyoruz burada Ateşin iş ortağımız olarak göreceksin sevgilin olarak değil! Hadi seni bekliyorum."
Barış haklıydı ve ilk defa benimle ciddi bir surat ifadesiyle konuşuyordu. Bu erkeklere iş yerlerinde bir şey oluyor şirket havası iyi gelmiyor bunlara. Dediğini yapmak zorundaydım ne olursa olsun iş yerinde benim patronumdu ve ben onun söylediklerini yapmak zorundaydım. Çantamı, not defterimi ve gerekli olan bir kaç dosyayı yanıma aldıktan sonra odamdan çıktım Barış kapının önünde beni bekliyordu.
"Hazır mısın?"
"Evet gidebiliriz."
Başıyla onayladıktan sonra elini belime koydu ve birlikte asansöre doğru ilerledik. Arabaya bindikten sonra artık dostum Barış olabilirdi ve öylede olmuştu.
"Nasıl gidiyor ilk iş günün bakalım."
"İyi yani senin gibi bir patronu olunca insanın."
Kocaman gülümsedi bana yaklaşık bir on beş dakika sonunda yer ayırttığım restorana gelmiştik. Arabayı vale ye verdikten sonra içeri doğru geçtik bize ayrılan masaya doğru ilerlediğimizde Ateş ve sekreterinin gelmiş olduğunu gördük.
"Bu kızın ne işi var burada ya!"
"Sekreteri Elya burada olması gayet doğal."
"Yani haklısın gıcık oldum da ben biraz bu kıza."
Barış belli etmese de gülüşünü görmüştüm bende onunla birlikte güldüm. Belimden tutup beni masaya doğru yönlendirdi. Geldiğimizi gören Ateş ve Sekreteri ayağa kalktılar tokalaştıktan sonra Barış sandalyemi çekti ve oturmama yardımcı oldu.
Hepimiz yerlerimize geçtikten sonra menüler geldi. Göz gezdirsem de yemeklerin içeriğini bilmediğim için seçim yapamadım neyse imdadıma Barış yetişmiş ve ikimiz içinde sipariş vermişti.
"Bu ay yapılacak mali toplantıdan önce şirketin geleceği ile ilgili bütçe listesi çıkarmanızı istiyorum."
Ben Ateşin söylediklerini dikkatle dinleyip not alırken Barışta Ateşi onaylarcasına başını sallıyordu.
"Mali genel kurul toplantısı düzenlemeyi planlıyoruz zaten 1 hafta içerisinde."
"Güzel fikir evet."
Sanki 2-3 gün önce kavga eden onlar değilmiş gibi fazla medeni ve olgun konuşuyorlardı birbirleriyle öylece bakakalmıştım onlara bir an Ateşle göz göze gelince kendimi farkettim ve hemen toparlandım. Yaklaşık bir saat süren iş konuşmalarından sonra dosyalar kapanmış ve sohbet ediliyordu. Birden Ateşin sekreteri olan Yasemin araya girdi Ben ve Barışa bir soru yöneltti.
"Sakıncası yoksa nasıl tanıştığınızı anlatır mısınız çok merak ettim de."
"Fazla merak iyi değil derler."
Kısık sesle söylemiş olmama rağmen Ateş duymuş olacak ki tavrını bozmadan gülümsedi bense ona sinirli bir bakış yolladım ama onda çok etkili olduğu söylenemezdi.
"Biz Elya ile çok uzun zamandır arkadaşız zaten. Onu çok sevmeme rağmen ona bir türlü açılamıyordum"
Diyerek anlatmaya başladı Barış daha sonra ellerini ellerimle birleştirdi.
"Sonra bir gün cesaretimi toplayıp ona açıldım. Onunda bana karşı boş olmadığını öğrenince 'biz' olduk."
Eliyle birleştirdiği elime bir öpücük kondurdu. Ateş hiçbir şey demedi öylece gözlerini dikti gözlerime. bir şey bekliyordu benden bir şey yapmamı istiyordu ama yapmayacaktım.
"Ya çok şanslısın Elya!"
Dedi yasemin yapmacık bir ses tonuyla Elya ne! ne bu samimiyet yani.
"Evet gerçekten çok şanslıyım beni hiç üzmeyen hiç yalnız bırakmayan her zaman yanımda olan bir adamla birlikteyim."
Bunu en içten duygularımla söylemiştim çünkü Barış benim için adeta bir ödüldü arkadaşımdı sırdaşımdı ve her zaman her hatamda her düştüğümde yanımdaydı. Kolları arasına aldı Barış beni ve saçlarımdan öptü. Karşımda Ateş vardı, kapkara gözleri canımı yaksa da onunda canı yansa da bize haktı biz bunu haketmiştik..
Ateş daha fazla dayanamamış olacak ki ağaya kalktı onunla birlikte yasemin de kalktı. Ellerini Barışa doğru uzattı Barışta buna karşılık ayağa kalktı ve elini sıktı.
"Güzel bir yemekti raporları bir daha ki toplantımızda değerlendiririz."
"Mutlaka."
Dedi ve bana döndü Ateş Ellerini uzattı. Bende Uzattığı eli kısa ve net bir biçimde sıktım. Hep birlikte restoran çıkışına ilerledik valenin arabalarımızı getirmesini bekliyorduk. Yasemin bir taksiye binmiş ve yanımızdan ayrılmıştı çoktan.
Ateşin arabası da gelmiş vale anahtarı Ateşe teslim etmişti. Arabasının etrafından dolaşıp şoför koltuğunun kapısını açan Ateş tam arabaya binecekken başını kaldırdı ve gözlerini gözlerime dikti.
"Ah tam unutuyordum Elya geçen akşam bilekliğini bende düşürmüşsün bir ara uğrayıp alırsın."
Barışın duyduğu cümleden sonra çene kasları gerilmişti gözleri alev alev yanıyordu adeta.
Ateş ise Barışın bu halinden memnun bir tavırla başıyla selam verdi yüzünde gülümsemesiyle arabasına bindi ve gitti. Barış ise yüzünde ki sinirli ifadeyle bana döndü.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro