Apabila malam menjelma ~

( Selepas makan malam )

Jimin : Jin hyung.

Jin : *fokus tengok tv* *tak dengar Jimin panggil*

Jimin : Hoi! Jin! Syaiton! Jembalang! Hantu!

Jin : *tampar muka Jimin* Yah! Suka hati kau je panggil aku macam tu.

Jimin : *pegang pipi* Dah tu, aku panggil hyung dari tadi, hyung tak dengar.

Jin : Ha, apa kau nak?

Jimin : Nak pergi keluar kejap. Bosan la duduk sini tak buat apa.

Jin : Kau nak pergi mana malam-malam macam ni? Sorang je ke?

Jimin : Mana-mana je la tempat yang boleh lepak. Haah, aku pergi sorang.

Jin : Mana V? Ajaklah dia.

Jimin : Dia kata dia nak rehat sebab penat sembelih ayam petang tadi.

Jin : Sembelih ayam pun penat ke? Dah tu, ajak la Jungkook.

Jimin : Kookie tengah main game dengan Jongho.

Jin : Seriously? Hm, ajaklah—

Jimin : *tutup mulut Jin* Dah, tak perlu diajak siapa-siapa. Diorang semua busy. Tak mati lah kalau aku pergi sorang.

Jin : Tapi hyung risau keselamatan kau.

Jimin : Aku dah besar lah hyung. Lagipun aku bukan nak jalan jauh mana pun. Dekat-dekat sini je.

Wooyoung : *muncul secara tiba-tiba* Aku nak ikut hyung!

Jin & Jimin : *terkejut monyet*

Jimin : Hish kau ni. Terkejut aku! *Hempuk kepala Wooyoung*

Wooyoung : *sengih* Heee, mian. Aku nak ikut hyung, boleh?

Jimin : Mana boleh. Aku nak—

Jin : *tutup mulut Jimin* Eh boleh boleh. Teman la Jimin tu keluar. Kesian dia lonely takde kawan.

Wooyoung : Nae! Kejap eh hyung, aku nak pergi ambil hoodie aku jap. *Lari naik ke bilik*

Jimin : Yah! Kenapa hyung bagi dia ikut aku?

Jin : Eh biarlah dia ikut. Tak mati lah kalau dia ikut kau. *Kembali tengok tv*

Jimin : Ish, aku baru nak bahagia jalan sorang-sorang.

Wooyoung : *muncul sebelah Jimin* Dah jom!

Jimin : *terkejut monkey* Yahh! Boleh tak jangan muncul secara tiba-tiba?!

Wooyoung : Miannn. Tak sengaja laa. *Sengih*

Jimin : Eii, dah la jom. *Pergi ke arah pintu*

Wooyoung : Jin hyung, nanti tolong bagitau dekat Joong hyung yang aku pergi keluar dengan Jimin hyung tau.

Jin : Nae, arrasso.

Wooyoung : *Lari hampiri Jimin*

Suga : *turun tangga* Hyung, ada nampak chim tak? *Hampiri Jin*

Jin : Chim? Dia baru je keluar tadi.

Suga : Keluar? Dengan siapa?

Jin : Wooyoung.

Suga : Yah! Sampai hati dia meninggalkan aku kesepian di dalam rumah ini. Kenapa dia tak ajak aku?! Kenapa hyung tak halang?! *Goncang bahu Jin*

Jin : Ish kau ni! *Tepis tangan Suga* biar lah dia nak keluar pun. Kau ni dah kenapa? Mabuk?!

Suga : Hish, ini tak boleh jadi! Aku kena ikut jugak. *Lari ke bilik dapatkan hoodie*

Jin : Sah, dia mabuk. *Geleng kepala* *sambung tengok tv*

Suga : Bye hyung! Aku keluar dulu tau. *Lari keluar rumah*

San : *muncul dari dapur* kenapa dengan Suga hyung tu? *Duduk tepi Jin*

Jin : Ntah. Biar lah dia. *Pandang San* yang kau ni pulak, kenapa duduk sebelah aku?

San : Nak tengok tv lah. *Pandang tv* Cerita apa yang hyung tengok ni? Masak-masak? Eii, tak best lah hyung ni. *Nak ambil remote (?) tv*

Jin : *rampas remote tv* Ha kau jangan suka hati nak tukar. Aku nak belajar resepi baru. *Peluk remote*

San : Halaa hyung. Nanti-nanti je lah hyung tengok. Bagi lah aku tengok tv pulak. Aku nak tengok drama ni.

Jin : Drama apa pulak kau nak tengok?

San : Hotel Del Luna. Best woi. Rugi tak tengok.

Jin : Ada aku kesah dengan drama kau? Dah, pergi masuk bilik sana. Shuhh! *Tolak badan San*

San : Aku nak tengok jugak! Bagi remote tu cepat. *Nak ambil remote daripada pelukan Jin*

Jin : Mana boleh! *Jauhkan diri daripada San*

San : Sini la remote tu! *Cuba nak rampas*

Jin : Hish, pergi sana lah!

San : Bagi lah cepat! *Terpeluk Jin* *muka betul-betul depan muka Jin*

Jin & San : *ter eye contact* *jantung mula berdegup* *cinta mula berputik*

Namjoon : Astaghfirullah! Maksiat! *Tutup mata*

Jin & San : *tersedar dari lamunan cinta*

Jin : Yah, tepi lah! *Tolak badan San* *Lari masuk bilik dengan muka merah*

San : Woi! Remote tu sini lah!

Jin : *campak remote + kena tepat dekat muka San*

San : Dasar mangkuk! *Pegang muka + kesakitan*

Haii gaiss , saya kembali setelah lama berehat lepas spm . Uhuhuhu . Semoga masih ada lagi yang menunggu Min update story ni . Sorry sebab lama menghilang, hikss.