32
Keesokan harinya ~
Min masuk ke dalam wad Jimin sambil menatang dulang makanan.
Min : Morning, chimchim *letak dulang atas meja*
Jimin : Morning *senyum* yang lain belum datang lagi ke?
Min : Belum, lagipun masih awal pagi. Ni ada sarapan, aku nak kau makan. Sebab semalam kau tak makan lagi kan?
Jimin : Tapi—
Min : Sebelum aku sumbat dalam mulut kau, baik kau makan. Jangan lah degil sangat, Chim. Kau taknak sembuh ke? Kesian lah kat member kau tu nanti.
Jimin : Yelah yelah, nanti aku makan. Ni aku nak pergi bilik air, tolong angkat aku. Aku tak larat.
Min : Eh bangun sendiri.
Jimin : Kau ni tak berguna lah jadi nurse.
Min : Yelah, sini *tolong bangunkan Jimin dari pembaringannya + bawak Jimin ke bilik air*
Jimin : Taknak masuk?
Min : GILA EH?!
Jimin : Eleh, semalam kau juga kata nak mandikan aku *smirk*
Min : PARK JIMIN TAGUNA, MASUK AJE LAH!
Jimin : Hahah, tunggu sini *masuk dalam bilik air*
Min : Hish, yang aku masuk dalam ff aku sendiri ni apahal?! Sabar-sabar, harini hari terakhir aku muncul.
?? : Oi bual apa sorang-sorang dekat situ?
Min : *terkejut* Yah! Terkejut aku. Bila sampai? *pandang Jin yang baru masuk*
Jin : Tak nampak ke aku baru nak melangkah masuk? Means aku baru sampai lah Lamak hengko ni. Eh mana Jimin? Jangan kata kau dah bawak dia lari?! Kau jangan macam-macam Min, aku ni laki kau.
Min : Apa kau merepek ha syaiton. Jimin ada dalam bilik air ni haa.
Jin : Yang kau berdiri depan tu kenapa? Skodeng Jimin ehh?!
Min : Taklah! Dia yang suruh aku tunggu sini.
Jimin : *keluar dari bilik air* Ha jom— eh Jin hyung. Sorang je ke?
Jin : Taklah, ni berdua dengan Min *jeling*
Min : Kau ni orang tanya elok-elok tu, jawab lah elok-elok *jeling Jin + papah Jimin ke katil*
Jin : Tak yang kau backup dia apahal?!
Jimin : Oi dah lah, nak gaduh sila berambus. Hyung datang sorang je ke? Member lain?
Jin : Hyung datang dengan Jungkook dan Jongho.
Jimin : Mana diorang?
Jin : Pergi beli makanan. Ni sarapan untuk Jimin eh?
Min : Yelah, takkan untuk kau pulak.
Jin : Eyy, kau pergi lah keluar. Sibuk je dekat sini.
Min : Taknak, bagi lah aku lepak dekat sini sampai Jimin boleh balik. Lagipun lepas ni aku dah tak muncul dekat mana-mana chapter.
Jimin : Hala sedihnya ayat. Meh sini peluk *depakan tangan*
Min : Hiks *nak peluk Jimin*
Jin : *tahan Min* Oi, aku wujud lagi dekat sini. Aku campak dua-dua dekat luar tu nanti.
KookHo : HEYYOO MAKNAE DI SINI! *tendang pintu wad*
Jin : Woi! Suka hati kau je tendang pintu tu, nasib tak tercabut.
Jungkook : Hehe mian. Eh, hai Min!
Min : Hai!
Jongho : Ni hyung makanan *hulur bungkusan plastik dekat Jin*
Jimin : Hyung tak makan dekat rumah ke?
Jin : Tak, kami bertiga bangun-bangun je terus bersiap pergi sini.
Jimin : Siapa yang buatkan sarapan dekat rumah?
Jin : Seonghwa lah.
Jimin : Wooyoung macam mana? Dia ok?
Jongho : Dia ok je, cuma masih perlukan bantuan untuk berjalan.
Min : Ok lah tu, daripada budak ni nak bangun pun suruh orang *pandang Jimin*
Jimin : Halaa aku kan sakit. Bukan saja pun.
Jungkook : Pukul berapa Jimin hyung boleh keluar?
Min : Ntah, kalau aku lah kan, aku tak bagi Jimin balik. Biar dia duduk sini HAHAHA.
Jimin : Wah kejam kau. Takut rindu aku lah tu.
Min : Eh hengko perasan namampus.
Jongho : Dia rindu dengan Jin hyung lah nanti. Nak rindu hyung buat apa.
Jin : Eh aku pulak.
Jongho : Yelah, hyung kan husband Min.
Jungkook : Taklah, nanti Min mesti rindu aku.
Min : Eh kau lagi perasan. Aku tak rindu siapa-siapa lah nanti. Cuma aku rindu nak muncul HUWAAAA SEDIHNYA.
Jin : Eleh kau tu otak bukan betul pun. Nanti chapter lain pun ada je kau nak mencelah.
Min : Halaa tu aku mencelah sebab korang lah kutuk aku.
Jungkook : Tak payah sedih-sedih lah Min, Jin hyung lagi sedih sebab nanti dia tak dapat nak jumpa dengan kau.
Jin : Kook, kau jangan macam-macam. Aku pijak kau nanti.
Jungkook : Hehe gurau.
Jimin : Ehem, anyone? Tak ada yang nak suap aku makan ke?
Min : Sini sini aku suap—
Jin : Min.
Jongho : Nampaknya ada aura jeles di situ.
Min : Hala aku kan nurse, kena lah tolong suapkan makanan dekat pesakit.
Jin : Tak payah, kau tu nurse tiruan. Tepi, biar aku yang suapkan.
Jungkook : Tak apa lah, biar aku yang suapkan. Min, kau duduk sana. Kalau kau yang suap, konfem wife-wife Jimin dekat luar sana dah mengamuk.
Min : Hekeleh *duduk diam-diam atas kerusi*
Jongho : Min, kau tak ada kerja ke? Nurse apa kau ni, curi tulang.
Jin : Kan aku dah kata dia tu nurse tiruan je.
Min : Kuangajo eh. Tugas aku hanya pastikan Jimin sihat sejahtera, tu je.
Jungkook : Senang betul kerja kau ye.
Min : Eh mestilah, aku yang buat cerita.
Jimin : Min, sementara aku masih ada dekat sini, aku tak boleh jalan keluar ke? Bosan lah duduk sini je.
Jin : Kau nak jalan macam mana kalau kaki tu kena balut?
Jungkook : Apa susah, kerusi roda kan ada.
Jin : Siapa nak tolak?
JiKookHo : Min! *serentak tunjuk Min*
Min : Eh whathefish.
Jongho : Kau kan nurse, tadi kata tugas kau pastikan Jimin selamat. So why not kau tolong tolakkan. Kesian lah Jimin hyung tu asyik terperangkap je dalam bilik ni.
Tiba-tiba doktor masuk ke dalam.
Doktor : Park Jimin, awak boleh keluar tengah hari nanti ya. Lagipun awak dah sihat kan?
Jimin : Ya doktor *senyum*
Doktor : Kim Seokjin, ikut saya untuk jelaskan pembayaran bil rawatan Jimin.
Jin : Ok *ikut doktor*
Jimin : Jom min, kita jalan-jalan.
Min : Member kau tu ada kan, suruh lah diorang yang tolak.
Jungkook : Hala min jangan lah pemalas sangat. Jom jom kita jalan keliling hospital ni. Ho, pergi ambil kerusi roda.
Jongho : Baik *dari mana ntah dapat kerusi roda* Nah hyung, duduk.
Jungkook : Meh aku tolong *dudukkan Jimin atas kerusi roda*
Jongho : Jom, min *bukakan pintu wad*
Min : Haih budak-budak ni.
Jungkook : Excuse me, kami lagi tua daripada kau. Panggil kami oppa.
Min : Ya ampunn, gelinya. Memang tidak *tolak kerusi roda Jimin keluar dari wad*
Jin : *muncul* Ha ni nak pergi mana?
Jongho : Jalan-jalan. Hyung nak ikut?
Jin : Ah tak apa lah, hyung nak pergi kemas barang Jimin dulu *masuk dalam wad*
Di taman~
Jimin : Ha kan best dapat udara segar. Ni tak, aku terperap je dalam wad tu.
Min : Kau yang taknak keluar. Member ada kan, minta lah tolong.
Jongho : Jangan lah garang sangat, Min. Aku panggil Seonghwa hyung nanti biar sejuk sikit hati kau tu.
Jungkook : Kenapa Seonghwa?
Jongho : Tu kan laki dia nombor dua.
Jungkook : Ish ish, tak cukupkah Jin hyung sorang dalam hatimu?
Min : Siapa suruh dia menggoda sangat?!
Jimin : Eleh kau dengan Jungkook pun hampir tergoda.
Jungkook : Ah jinjja? Meh aku jadi laki kau nombor tiga.
Min : Taknak. Satu group sorang sudah lah.
Jungkook : Kau baru reject aku ke? Hiks sampai hati.
Jongho : Mohon tabah *tepuk bahu Jungkook*
Min : Dah, jom lah masuk. Kejap lagi kau dah nak balik kan.
Jimin : Jangan kuanghajo sangat Min. Tak sampai lima minit pun kita dekat sini.
?? : JIMINNIE!
JiKookHoMin : *serentak menoleh ke arah makhluk itu*
Jimin : Yow, Suga hyung!
Suga : Hish kenapa kau merayap? Jom masuk, kejap lagi kau boleh balik.
Min : Ha nah, tolak kerusi roda adik kesayangan kau ni.
Suga : Kalau tak ikhlas tak payah buat *tolong tolak kerusi roda Jimin*
Min : Memang tak ikhlas.
Jungkook : Hyung datang sorang je ke?
Suga : Dengan Yunho. Ntah mabuk budak tu tiba-tiba nak ikut aku.
Jongho : Mana dia?
Suga : Tengah berbual dengan Jin hyung.
Tibanya waktu tengahari~
Min : Hiks, bye Jimin. Ada jodoh nanti kita jumpa lagi.
Jin : Oi jodoh kau dekat sini.
Min : *jeling* Kirim salam sayang dekat Seonghwa tau.
Jongho : Ok!
Jimin : Bye, Min! Iloveyou muah *flying kiss*
Min : Bye! Ilove—
Jin : *tutup mulut Min* Diam.
Yunho : Ha mari lah kita pulang.
Min : Oh ye, aku nak pinjam Jin kejap. Nak ajak date buat kali terakhir. Korang balik lah dulu.
Jungkook : Wuu nak ikut date.
Jongho : Kita budak innocent lagi, dah jom *tarik Jungkook*
Jimin : BYEE!!
Min : BAIBAI!
Maaf banyak merapu ohohoho
Jimin wife jangan kecam seyaaa eh 🙈
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro