Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

32

Keesokan harinya ~

Min masuk ke dalam wad Jimin sambil menatang dulang makanan.

Min : Morning, chimchim *letak dulang atas meja*

Jimin : Morning *senyum* yang lain belum datang lagi ke?

Min : Belum, lagipun masih awal pagi. Ni ada sarapan, aku nak kau makan. Sebab semalam kau tak makan lagi kan?

Jimin : Tapi—

Min : Sebelum aku sumbat dalam mulut kau, baik kau makan. Jangan lah degil sangat, Chim. Kau taknak sembuh ke? Kesian lah kat member kau tu nanti.

Jimin : Yelah yelah, nanti aku makan. Ni aku nak pergi bilik air, tolong angkat aku. Aku tak larat.

Min : Eh bangun sendiri.

Jimin : Kau ni tak berguna lah jadi nurse.

Min : Yelah, sini *tolong bangunkan Jimin dari pembaringannya + bawak Jimin ke bilik air*

Jimin : Taknak masuk?

Min : GILA EH?!

Jimin : Eleh, semalam kau juga kata nak mandikan aku *smirk*

Min : PARK JIMIN TAGUNA, MASUK AJE LAH!

Jimin : Hahah, tunggu sini *masuk dalam bilik air*

Min : Hish, yang aku masuk dalam ff aku sendiri ni apahal?! Sabar-sabar, harini hari terakhir aku muncul.

?? : Oi bual apa sorang-sorang dekat situ?

Min : *terkejut* Yah! Terkejut aku. Bila sampai? *pandang Jin yang baru masuk*

Jin : Tak nampak ke aku baru nak melangkah masuk? Means aku baru sampai lah Lamak hengko ni. Eh mana Jimin? Jangan kata kau dah bawak dia lari?! Kau jangan macam-macam Min, aku ni laki kau.

Min : Apa kau merepek ha syaiton. Jimin ada dalam bilik air ni haa.

Jin : Yang kau berdiri depan tu kenapa? Skodeng Jimin ehh?!

Min : Taklah! Dia yang suruh aku tunggu sini.

Jimin : *keluar dari bilik air* Ha jom— eh Jin hyung. Sorang je ke?

Jin : Taklah, ni berdua dengan Min *jeling*

Min : Kau ni orang tanya elok-elok tu, jawab lah elok-elok *jeling Jin + papah Jimin ke katil*

Jin : Tak yang kau backup dia apahal?!

Jimin : Oi dah lah, nak gaduh sila berambus. Hyung datang sorang je ke? Member lain?

Jin : Hyung datang dengan Jungkook dan Jongho.

Jimin : Mana diorang?

Jin : Pergi beli makanan. Ni sarapan untuk Jimin eh?

Min : Yelah, takkan untuk kau pulak.

Jin : Eyy, kau pergi lah keluar. Sibuk je dekat sini.

Min : Taknak, bagi lah aku lepak dekat sini sampai Jimin boleh balik. Lagipun lepas ni aku dah tak muncul dekat mana-mana chapter.

Jimin : Hala sedihnya ayat. Meh sini peluk *depakan tangan*

Min : Hiks *nak peluk Jimin*

Jin : *tahan Min* Oi, aku wujud lagi dekat sini. Aku campak dua-dua dekat luar tu nanti.

KookHo : HEYYOO MAKNAE DI SINI! *tendang pintu wad*

Jin : Woi! Suka hati kau je tendang pintu tu, nasib tak tercabut.

Jungkook : Hehe mian. Eh, hai Min!

Min : Hai!

Jongho : Ni hyung makanan *hulur bungkusan plastik dekat Jin*

Jimin : Hyung tak makan dekat rumah ke?

Jin : Tak, kami bertiga bangun-bangun je terus bersiap pergi sini.

Jimin : Siapa yang buatkan sarapan dekat rumah?

Jin : Seonghwa lah.

Jimin : Wooyoung macam mana? Dia ok?

Jongho : Dia ok je, cuma masih perlukan bantuan untuk berjalan.

Min : Ok lah tu, daripada budak ni nak bangun pun suruh orang *pandang Jimin*

Jimin : Halaa aku kan sakit. Bukan saja pun.

Jungkook : Pukul berapa Jimin hyung boleh keluar?

Min : Ntah, kalau aku lah kan, aku tak bagi Jimin balik. Biar dia duduk sini HAHAHA.

Jimin : Wah kejam kau. Takut rindu aku lah tu.

Min : Eh hengko perasan namampus.

Jongho : Dia rindu dengan Jin hyung lah nanti. Nak rindu hyung buat apa.

Jin : Eh aku pulak.

Jongho : Yelah, hyung kan husband Min.

Jungkook : Taklah, nanti Min mesti rindu aku.

Min : Eh kau lagi perasan. Aku tak rindu siapa-siapa lah nanti. Cuma aku rindu nak muncul HUWAAAA SEDIHNYA.

Jin : Eleh kau tu otak bukan betul pun. Nanti chapter lain pun ada je kau nak mencelah.

Min : Halaa tu aku mencelah sebab korang lah kutuk aku.

Jungkook : Tak payah sedih-sedih lah Min, Jin hyung lagi sedih sebab nanti dia tak dapat nak jumpa dengan kau.

Jin : Kook, kau jangan macam-macam. Aku pijak kau nanti.

Jungkook : Hehe gurau.

Jimin : Ehem, anyone? Tak ada yang nak suap aku makan ke?

Min : Sini sini aku suap—

Jin : Min.

Jongho : Nampaknya ada aura jeles di situ.

Min : Hala aku kan nurse, kena lah tolong suapkan makanan dekat pesakit.

Jin : Tak payah, kau tu nurse tiruan. Tepi, biar aku yang suapkan.

Jungkook : Tak apa lah, biar aku yang suapkan. Min, kau duduk sana. Kalau kau yang suap, konfem wife-wife Jimin dekat luar sana dah mengamuk.

Min : Hekeleh *duduk diam-diam atas kerusi*

Jongho : Min, kau tak ada kerja ke? Nurse apa kau ni, curi tulang.

Jin : Kan aku dah kata dia tu nurse tiruan je.

Min : Kuangajo eh. Tugas aku hanya pastikan Jimin sihat sejahtera, tu je.

Jungkook : Senang betul kerja kau ye.

Min : Eh mestilah, aku yang buat cerita.

Jimin : Min, sementara aku masih ada dekat sini, aku tak boleh jalan keluar ke? Bosan lah duduk sini je.

Jin : Kau nak jalan macam mana kalau kaki tu kena balut?

Jungkook : Apa susah, kerusi roda kan ada.

Jin : Siapa nak tolak?

JiKookHo : Min! *serentak tunjuk Min*

Min : Eh whathefish.

Jongho : Kau kan nurse, tadi kata tugas kau pastikan Jimin selamat. So why not kau tolong tolakkan. Kesian lah Jimin hyung tu asyik terperangkap je dalam bilik ni.

Tiba-tiba doktor masuk ke dalam.

Doktor : Park Jimin, awak boleh keluar tengah hari nanti ya. Lagipun awak dah sihat kan?

Jimin : Ya doktor *senyum*

Doktor : Kim Seokjin, ikut saya untuk jelaskan pembayaran bil rawatan Jimin.

Jin : Ok *ikut doktor*

Jimin : Jom min, kita jalan-jalan.

Min : Member kau tu ada kan, suruh lah diorang yang tolak.

Jungkook : Hala min jangan lah pemalas sangat. Jom jom kita jalan keliling hospital ni. Ho, pergi ambil kerusi roda.

Jongho : Baik *dari mana ntah dapat kerusi roda* Nah hyung, duduk.

Jungkook : Meh aku tolong *dudukkan Jimin atas kerusi roda*

Jongho : Jom, min *bukakan pintu wad*

Min : Haih budak-budak ni.

Jungkook : Excuse me, kami lagi tua daripada kau. Panggil kami oppa.

Min : Ya ampunn, gelinya. Memang tidak *tolak kerusi roda Jimin keluar dari wad*

Jin : *muncul* Ha ni nak pergi mana?

Jongho : Jalan-jalan. Hyung nak ikut?

Jin : Ah tak apa lah, hyung nak pergi kemas barang Jimin dulu *masuk dalam wad*

Di taman~

Jimin : Ha kan best dapat udara segar. Ni tak, aku terperap je dalam wad tu.

Min : Kau yang taknak keluar. Member ada kan, minta lah tolong.

Jongho : Jangan lah garang sangat, Min. Aku panggil Seonghwa hyung nanti biar sejuk sikit hati kau tu.

Jungkook : Kenapa Seonghwa?

Jongho : Tu kan laki dia nombor dua.

Jungkook : Ish ish, tak cukupkah Jin hyung sorang dalam hatimu?

Min : Siapa suruh dia menggoda sangat?!

Jimin : Eleh kau dengan Jungkook pun hampir tergoda.

Jungkook : Ah jinjja? Meh aku jadi laki kau nombor tiga.

Min : Taknak. Satu group sorang sudah lah.

Jungkook : Kau baru reject aku ke? Hiks sampai hati.

Jongho : Mohon tabah *tepuk bahu Jungkook*

Min : Dah, jom lah masuk. Kejap lagi kau dah nak balik kan.

Jimin : Jangan kuanghajo sangat Min. Tak sampai lima minit pun kita dekat sini.

?? : JIMINNIE!

JiKookHoMin : *serentak menoleh ke arah makhluk itu*

Jimin : Yow, Suga hyung!

Suga : Hish kenapa kau merayap? Jom masuk, kejap lagi kau boleh balik.

Min : Ha nah, tolak kerusi roda adik kesayangan kau ni.

Suga : Kalau tak ikhlas tak payah buat *tolong tolak kerusi roda Jimin*

Min : Memang tak ikhlas.

Jungkook : Hyung datang sorang je ke?

Suga : Dengan Yunho. Ntah mabuk budak tu tiba-tiba nak ikut aku.

Jongho : Mana dia?

Suga : Tengah berbual dengan Jin hyung.

Tibanya waktu tengahari~

Min : Hiks, bye Jimin. Ada jodoh nanti kita jumpa lagi.

Jin : Oi jodoh kau dekat sini.

Min : *jeling* Kirim salam sayang dekat Seonghwa tau.

Jongho : Ok!

Jimin : Bye, Min! Iloveyou muah *flying kiss*

Min : Bye! Ilove—

Jin : *tutup mulut Min* Diam.

Yunho : Ha mari lah kita pulang.

Min : Oh ye, aku nak pinjam Jin kejap. Nak ajak date buat kali terakhir. Korang balik lah dulu.

Jungkook : Wuu nak ikut date.

Jongho : Kita budak innocent lagi, dah jom *tarik Jungkook*

Jimin : BYEE!!

Min : BAIBAI!







Maaf banyak merapu ohohoho

Jimin wife jangan kecam seyaaa eh 🙈

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro