30
Masih di hospital
Suga : *masuk dalam wad Jimin*
Jimin : Eo? Hyung sorang je ke? Yang lain mana?
Suga : *duduk sebelah katil Jimin* Diorang dah balik. Nanti malam diorang datang.
Jimin : Hyung taknak balik?
Suga : Kau halau aku ke?
Jimin : Taklah. Hyung tak penat ke? Pergi lah balik dulu. Aku ok je.
Suga : Taknak.
Jimin : Hm suka hati kau lah, hyung.
Suga : Kau nak makan? Minum ke? Nak apa-apa ke?
Jimin : Tak ada selera lah. Lagipun aku baru je sedar.
Suga : Kalau kau nak apa-apa, bagitau aku.
Jimin : Yelah. Hyung, nak tanya sikit boleh?
Suga : Apa?
Jimin : Kenapa.. hyung marah Wooyoung?
Suga : Mana kau—
Jimin : Aku dengar Wooyoung cakap. Mata aku mungkin tak bukak waktu tu tapi telinga aku masih berfungsi. Sampai nangis-nangis dia luahkan benda tu dekat aku. Kenapa hyung marah dia?
Suga : Haih, entahla waktu tu emosi aku tak terkawal. Lagi-lagi bila depan mata aku kau kena langgar, Jimin. Memang lah aku sakit hati.
Jimin : Tapi hyung tak patut terus salahkan dia.
Suga : Yelah, Jimin. Aku tahu aku salah. Lagipun benda dah selesai. Kau tak perlu risau. Kau patut risaukan diri kau. Tengok lah tu, kepala kena balut, kaki kena balut. Baik balut aje satu badan kau tu.
Jimin : Hala hyung ni. Nasib baik aku tak amnesia. Kalau tak mesti hyung meroyan sebab aku tak kenal hyung, hahah.
Suga : Aku meroyan? Memang tidak.
Jimin : Eleh acah-acah pulak dia. Sedangkan aku baru kena langgar sikit ni pun hyung dah hilang akal. Apantah lagi kalau aku amnesia?
Suga : Kau kata aku hilang akal?!
Jimin : Memang pun. Aku baru tak sedar berapa minit je, hyung dah risau macam aku ni tak akan bangun sampai bila-bila.
Suga : Kau patut bersyukur tau aku risaukan kau. Kang aku tak jenguk kau langsung, padan muka.
Jimin : Yelah hyung. Terima kasih atas keperihatinan anda terhadap saya.
Suga : Huh.
Tiba-tiba pintu bilik wad dibuka oleh seseorang
?? : JIMIN! OMG I MISSEUUUU SO MUCHH! *lari + peluk Jimin*
Jimin : Yah yah Taehyung, kau apahal?! *tolak V*
V : Aku rindu kau lah, njir *pout*
Suga : Awal kau datang.
V : Eh mestilah. Sahabat sejati ni, contohilah aku.
Suga : Cis.
V : Chim, kau ada sakit dekat mana-mana? Ada apa-apa yang cedera? Perlu apa-apa bantuan? Nak makan? Nak minum? Nak mandi? Nak berak? Nak kencing? Aku boleh tolong.
Jimin : Kau kenapa siut. Aku tak rasa nak apa-apa sekarang.
V : Srs ni?
Jimin : Yelah wahai Kim Taehyung.
Suga : Kau ni kenapa sampai-sampai je terus terjah? Macam tak jumpa Jimin setahun.
V : Aku risaukan dia. Bukan macam hyung, nak marah semua orang *jeling Suga*
Suga : Yelah lamakk. Aku tahu aku salah. Ni hyung nak minta maaf dekat kau sebab tolak Jungkook.
Jimin : Apa kena mengena dengan Jungkook pulak ni?
V : Macam ni cerita dia. Tadi Suga hyung mengamuk dekat Wooyoung. Lepas tu Jungkook cuba nak kawal dia, tapi Suga hyung pergi tolak Jungkook sampai jatuh. Aku pun geram lah sebab dia tolak Kookie aku *peluk tubuh + pandang Suga dengan pandangan tajam*
Suga : Eyy tak payah lah pandang aku macam tu. Aku dah minta maafkan.
V : Yelah yelah aku maafkan. Lepas ni hyung jangan nak mengamuk macam tu lagi. Hyung belum tengok kalau aku yang mengamuk.
Jimin : Budak ateez yang lain tak lawat aku ke?
V : Dah, diorang lawat masa kau tak sedar.
Suga : Takkan kau tak dengar? Kau kata telinga kau masih berfungsi.
Jimin : Mana lah aku tahu. Senyap je, tak ada apa-apa bunyi.
V : Maybe diorang datang senyap-senyap?
YoonMin : *pandang V* Whatthefish, Taehyung.
V : Apa? *muka blank*
Di rumah~
Seonghwa : *dudukkan Wooyoung atas katil*
Wooyoung : Gomawo, hyung. Maaf sebab susahkan hyung.
Seonghwa : Ah tak apa lah. Kau tak pernah menyusahkan aku pun. Kalau nak apa-apa panggil hyung je.
Namjoon : Tak apa. Kau tak perlu susahkan diri kau datang bilik ni. Biar aku yang tolong.
Seonghwa : Tapi hyung—
Namjoon : Percayakan aku, Seonghwa. Lagipun aku roommate dia. Kalau ada apa-apa masalah baru aku panggil kau.
Seonghwa : Ok, thanks hyung *senyum + keluar dari bilik*
Namjoon : *dekati Wooyoung* Kalau nak apa-apa bagitau aku. Jangan keluar sendiri. Takut jatuh pulak.
Wooyoung : Ok, hyung *senyum*
Namjoon : So, how about kau dengan Suga hyung? Dah berbaik?
Wooyoung : Sudah. Nasib baik ada Jin hyung, dia yang tolong.
Namjoon : Oh baguslah kalau macam tu.
Hoseok : *masuk dalam bilik sambil menatang dulang* Hey Wooyoung, ni Jin hyung ada masakkan makanan untuk kau.
Namjoon : Untuk aku?
Hoseok : Kau pergi jalan sendiri ke dapur lah lamakk kaki elok nak suruh orang bawakkan pulak.
Namjoon : Yelah yelah lamakk membebel pulak dia *keluar dari bilik*
Wooyoung : *hanya ketawa*
Hoseok : Ha ni makan. Habiskan, kalau tak mampus aku nanti kena marah dengan Jin hyung.
Wooyoung : Terima kasih.
Hoseok : Meh aku suapkan *ambil sudu* tangan kau luka kan, so jangan bergerak.
Wooyoung : Tapi hyung, yang lukanya tangan kiri. Aku makan guna tangan kanan.
Hoseok : Ah sama je lah tu. Kiri luka, kanan pun terasa sakit sama. Dah jangan banyak bunyi. Ikut kata aku.
Wooyoung : Yelah hyung.
Ok siapa yang belum tngok video tu , asilalah tngok . Tak susah pun guys , just tngok sampai habis . Tu je . And kalau rajin , tekan lah like ya 😂 siapa yang dah tngok tu , thanks ya ! ❤ Jasa anda amatlah kami berempat hargai ❤
#SUPPORTOURVIDEO 💕
#SARANGHAE ❤
#MUAHCIKED 😘
#HAHAHA
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro