Inabot na kami ng hatinggabi bago tuluyang makauwi sa mansyon. Dumiretso ako sa kwarto ko upang makapaglinis na. Wala na rin naman akong balak kausapin si Joaquin dahil naiinis pa rin ako sa kanya. Sinimulan ko nang maghalungkat ng damit sa aking cabinet nang biglang may magsalita sa'kin.

"I'm sorry about what happened earlier. I didn't mean to start a fight." I can see him in my peripheral vision, standing at my door with his hands in his pockets. "Keira, I'm sorry. I was worried," aniya ulit dahil hindi ko pinansin.

"Understandable, feelings validated," sagot ko pabalik matapos kong kumuha ng damit. Lalakad na sana ako papuntang banyo nang hatakin niya 'ko pabalik at ikinulong sa braso niya. "Hindi ako titigil dito hangga't 'di tayo nagkakaayos," mahina niyang sambit.

"Nagseselos ka sa pulis?" Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa.

"Bakit ka ba kasi nandoon kanina? Bukod sa nag-alala ako dahil hindi kita mahagilap kanina, oo, nagselos ako. But only a little." He placed his pointer and thumb in front of each other, leaving a little space between, to show how 'little' his jealousy was.

Saglit akong natawa saka ako kumalas sa mga braso niya. "Sana nagtanong ka muna kung ano ba talagang pakay ko ro'n." Ginaya ko ang ginawa niya sa kanyang daliri, ngunit ang espasyo sa pagitan ng aking hintuturo at hinlalaki ay malaki. "Ganito naman ang irita ko sa'yo kanina."

"Ramdam ko naman. Hanggang ngayon nga ramdam kong gusto mo 'kong sapakin..." Unti-unting humina ang kanyang boses nang banggitin niya ang huling salita.

"Gusto kitang wrestling-in." Umirap ako saka naglakad na patungong banyo.

"We can do it inside your bathroom." Tawa niya. Bubuksan ko na sana ang pintuan ngunit natigilan ako saglit at hinarap siya muli.

"Alam mo, ang gago mo." Bago ako tuluyang pumasok ay pinakyuhan ko siya. Huminga ako ng malalim bago isabit ang damit at twalya ko. "Alam na alam mo talaga kung paano ako kunin, hayop ka. Isang asar mo lang..." Isinandal ko saglit ang aking sarili sa pinto.

Napatalon ako sa gulat nang marinig ko ang boses niya ulit sa labas. "Bati na ba tayo?" Katok niya pa. Mahina ko namang hinampas ang pinto pabalik. "Oo!" sambit ko. Naghintay pa ako ng kanyang sasabihin ngunit hindi na siya nagsalita ulit kaya sinimulan ko na maligo.

☕

"Can you promise me something?" he asked. It's already two in the morning and we're both in my bed, naked - just finished satisfying each other after we missed each other the whole day.

"What?" Pikit na ang aking mata dahil sa pagod. Napadilat lang ako muli nang tanggalin niya ang unan sa pagitan namin. "White flag muna. Hindi ko na kayang umisang round pa," sabi ko.

Natawa siya at hinalikan ako sa noo. "Silly. Promise me you'll tell me what's bothering you so that we can resolve it right away. Lalo na kung ako ang problema mo. I don't want to be a burden to you, Keira."

Medyo nabuhayan ako ng kaunti. Tumagilid ako upang makita siya ng maayos. I'm a little shock with his last words. That was the first time a guy told me that, though. My heart started beating fast but at the same time, I need to control this.

"Hindi naman natin maiiwasan 'yon. That being a burden to someone... Hindi natin masasabi kung kelan tayo magiging sakit sa ulo ng isang tao." Tawa ko.

"Well, you're always a pain in the ass since day one, though." He shrugged. Kumuha ako ng unan at inihampas sa kanya. "Anyway, kidding aside." Hablot niya no'n sa'kin saka inilagay sa kanyang likuran. Hinawakan niya pa ang mga palapulsuhan ko upang hindi na 'ko makakuha pa ulit ng unan.

"You don't want to be a burden to someone you love, right?"

"Why? You love me?" pabiro kong hirit pero sa kaloob-looban ko, ayaw ko na lang marinig ang sagot dahil alam ko naman kung ano lang ako sa kanya, at kung ano lang kami. He probably view me as a toy anyway.

Ang tagal niya bago sagutin ang biro ko. Saka niya lang din ako binitawan. "I do, I guess..." Kibit-balikat niya pa. "Platonically." Huh, platonically, I see...  Tumango-tango na lamang ako sa kanyang sinabi. "How about you? Do you love me?" tanong niya naman pabalik.

"In your dreams. Kahit ikaw na lang matira sa mundong 'to, hindi kita mamahalin. Well, maybe, platonically," I fired back.

"Okay," mahina siyang natawa. Later, he cuddled me in his arms. Hindi na rin ako umimik. Naging tahimik ang paligid namin hanggang sa maramdaman ko na lang ang kanyang komportableng paghinga sa aking likuran. Paglingon ko ay mahimbing na siyang natutulog. Iniharap ko ang aking pwesto sa kanya, hindi pa rin inaalis ang kanyang kamay sa pagkakayakap.

"Siguro nga, mahal na kita..." I whispered before finally closing my eyes to sleep.

☕

"I guess your work ends here for now. I'll see you and Agatha around," ani Joaquin nang lumabas na siya ng shop. Isinara na niya iyon pansamantala upang simulan na ang pag-renovate. Saktong dumating na rin ang mga engineers kaya naman halos matanggal ang braso ko sa kakakurot ni Aggy sa'kin dahil sa kilig.

"May na-spot na akong gwapo, Ma'am Keira!" Abot tenga niya pang ngiti. Napailing-iling na lang ako habang pinapanood ang trabaho nila. Hinayaan ko na lang din si Aggy mag-sightseeing. Dinadaldal niya 'ko pero ang isip ko ay nasa iisang tao lang ngayon.

Isang linggo na akong wala sa mansyon nila Joaquin. Umuwi na 'ko sa'min dahil hindi niya na rin naman ako empleyado. I don't find any reasons to stay under his roof.

Well, being his employee was the only reason why I'd got to be with him and it gave me a lot of rollercoasters and butterflies. I think that's already enough. He's out of my league anyway.

However, about the ballet shoes we're planning, after iyon isama sa fashion show sa London ay makikita na siya sa iba't-ibang branch ng Womenscape. "You're thinking a little too deeply." Rinig ko sa boses ni Joaquin sa aking tabi dahilan para mabalik ako sa wisyo. Hindi ko napansin na kanina pa pala ako tulala.

"Hindi, medyo pagod lang," sagot ko sabay hapit niya sa'kin sa bewang. "I can drive you home now so you can have a rest." Habang hindi nakatingin dito si Aggy ay pumuslit siya ng halik sa aking pisngi. Kahit naman hindi 'to malaman ni Aggy, alam kong alam niya na ang ginagawa namin. Wala na nga siguro akong sekretong maitatago sa babaeng 'yon, eh.

Hindi na ako tumangging umuwi na. Nagpaalam lang ako saglit na may kukunin ako sa loob ng shop — naiwan ko ang bag ko ro'n. Maalikabok na ang paligid dahil kumikilos na ang lahat. Natagpuan ko ang bag ko sa staff room. Hindi na sana ako magtatagal nang may mapansin akong notebook sa tabi no'n.

Luma na ang itsura at hindi na rin ako nagdalawang-isip na kunin iyon dahil baka si Agatha ang may ari. I was about to put it inside my bag when I saw a familiar symbol at the right bottom of it. Saglit akong kinabahan nang mapagtanto ko kung ano ang simbolong iyon: It was a black laurel leaf.

"Is there any problem, madam?" Rinig ko sa isang boses na kakapasok lang ng staff room at halos mapatalon ako sa gulat. "Ah, wala naman. May nakalimutan lang ako." Tipid akong ngumiti sa isang engineer at kalmadong nilagay na ang notebook sa bag ko.

Naging abala siya sa pagkalikot ng mga bagay-bagay nang lagpasan ko na siya. Ngunit habang nakatalikod, sinamantala ko 'yon upang pagmasdan siya. Hanggang sa may mapansin akong maliit na tattoo sa may bandang batok niya. It wasn't clear enough for me to see dahil natatakpan ito ng kanyang kwelyo.

Nang magsunuran ang ibang engineers sa loob ng staff room ay saka ako nagtungo pabalik kay Joaquin at Aggy sa labas. "Huy, ang tagal mo lumabas. Konti na lang magseselos na si buddy mo dahil sa sobrang daming gwapo sa loob." Hagikgik ni Aggy. Mabuti na lang at naunang maglakad iyong isa kaya hindi niya narinig.

"Pakialam ko sa mga 'yon." Umirap ako. Alam naman ni Agatha na isa na lang gwapo sa paningin ko! Well, mayroon akong paki ro'n sa isa, iyong kumausap sa'kin. He looked suspicious, though, or maybe I judged him so easily today.

☕

Hapon na nang makarating na ako sa bahay mismo namin. Wala si Mama, ipinasyal ni Kuya Kel. Ibinagsak ko ang aking sarili sa sofa, sa tabi ni Joaquin matapos ko siyang kunan ng malamig na tubig. "What do you wanna do?" tanong ko habang parehas kaming nakatingin sa kawalan.

Nagkibit-balikat siya. "How 'bout you?" balik niya sa'kin. Kibit-balikat lang din ang isinagot ko. Halos napanood na nga rin namin ang mga palabas sa Netflix. Pagod din kami parehas para gumala pa. "I'll miss you." Putol niya sa katahimikan namin dahilan na rin para tignan ko siya.

"I'll miss the shop," iyon na lang ang sinabi ko. Hindi ko naman pwedeng sabihing siya.

"Is that an indirect 'I will miss you, too'?"

Tumawa lang ako. Bahala siya mabaliw kung yes or no ba ang tawa kong 'yon. Pero s'yempre para sa'kin, yes 'yon. "It's not goodbye anyway. Alam ko namang magkikita at magkikita pa rin tayo." Humarap ako sa kanya.

"Wow, see you never no more, huh?"

"Hmm..." Pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang... Doon... "Besides, I'm still a human. I still have needs." I hugged him and let my hand rest on his chest, on his broad-fucking-daddiest chest. I know he knows where this conversation will go. Saglit na natahimik ulit ang paligid naming dalawa bago siya magsalita, "Hm, may point." Sabay ibabaw niya sa'kin.

Hindi na rin ako nagpaligoy-ligoy at sinunggaban na siya. At dahil wala rin namang tao, niyaya ko na siya na sa kwarto na lang namin gawin. He carried me upstairs without me letting go of his lips. Nang ibaba niya ako pagkarating ng kwarto ay agad kong ni-lock ang pinto. Kisses and hot touches continued 'til his fingers decided to finally enter me. I gasped when I felt it. He thrust faster inside just like how I wanted.

Nagpakawala na rin ako ng ungol. Wala akong pakialam sa ingay na magagawa ko ngayon dahil kami lang naman ang tao. Hinubad ko na rin ang aking t-shirt at dali-daling lumipat ang kanyang isang kamay sa aking dibdib, kasabay no'n ang muling paghalik niya sa'kin. I was about to unbuckle his belt and meet his hugeness when I heard a very surprising voice from downstairs, calling for me.

"Shit..." Agad kong tinulak si Joaquin palayo sa'kin. Sumilip ako sa bintana at nakitang may nakaparadang dalawang sasakyan — kay Kuya Ken at Kel. Dali-dali kong hinila si Joaquin sa aking walk-in closet upang doon siya itago. "Si Kuya Kean mo?" Natatawa niyang sambit.

"We're lucky enough it's not him," sabi ko habang inaayos na aking sarili. "Do whatever you want here. I'll be back. Kung nabitin ka, ako rin. Pwede kang mag-ano rito."

"Ano?"

"Ano, basta! Alam mo na 'yon. Iyong ginagawa niyo para tumangkad! Just... 'wag mo lang iputok sa mga damit ko tamod mo!"

"Keira, what the fuck?" Tumawa siya sa sinabi ko. How the hell he look so freaking chill right now?! Mahuhuli na kami! Well, almost. I started panicking, specially when I heard a knock outside my room. "D'yan ka lang and don't you dare make a sound!" Isinara ko na ang walk-in closet at pinagbuksan sina Kuya.

"Kuya!" sambit ko ngunit agad na napabusangot nang si Kuya Kel ang bumungad sa'kin. "Anong kaylangan mo?" pagtataray ko na parang walang nangyari sa loob ng kwartong 'to.

"May pagkain na pasalubong si Mama kaya bumaba ka na, panget," asar niya saglit sabay baba na ulit. Napasapo ako sa noo at nakahinga nang maluwag na medyo nainis dahil iyon lang pala ang mangyayari. Sinara ko ang pinto ng kwarto at binalikan si Joaquin. He was just standing at the back of the door when I opened it, literally waiting for me.

"Coast is clear?" Natatawa niyang sambit ulit habang nakataas ang kilay. Umiling ako at tinulak siya papasok muli dahil baka marinig kami. "Dadalhan na lang kita ng pagkain dito, sasamahan ko lang sila kumain," paalam ko.

"Ginawa mo naman akong preso rito."

"Eh, kung malakas naman ang loob mong magpakita ro'n, edi sabayan mo na kaming lahat."

"I will join your whole family when you're ready to introduce me," he teased.

"Introducing a fuck buddy during family meals is literally the most stupid and ridiculous thing a girl would ever do in her whole freaking life."

Hindi ko na siya pinagsalita pa at maglalakad na sana palabas nang bigla niya akong hapitin sa bewang at hinalikan. Napakapit ako sa door handle at kinapa ang lock upang i-lock ang pintuan ng walk-in closet ko. Better to be safe than sorry!

"Who said you'll introduce me as your fuck buddy?" he teased again. Tinulak ko na lang siya upang makalabas na.

"Whatever names you want me to label you, a boyfriend, a husband, the love of my miserable life, that'll never happen. Kung gusto mong mangyari iyon, matulog ka na lang." At isinara ko na muli siya sa loob ng walk-in closet at huminga nang malalim. He's risky, too fucking risky!

☕

Nagtatawanan ang lahat sa hapag habang ako ay nag-iisip kung paano ko sila maalisan ngayon. It's already dinner time and Joaquin's probably starving to death in my room. Kinuha ko ang phone ko upang i-text sana siya ngunit pagka-ilaw ng screen ko ay tumambad na agad ang text niyang pagkarami-rami.

I opened it and saw a lot of photos and videos. He's doing a damn vlog! Hininaan ko agad ang volume dahil gusto ko panoorin ang pinaggagagawa niya sa mga gamit ko. He sent me pictures of him modeling my bags and some of my clothes, even my makeups, too! "What the heck?" I mouthed as I watched everything.

📹
[In the video:

Joaquin: Oh, I love this lipstick! You guys should try this.
This is from Kylie Cosmetics and this shade is...]

Hindi ko na natapos dahil kaylangan ko magpigil ng tawa sa mga kalokohan niya at hindi rin ako pwedeng mapansin nila Kuya at Mama. Habang nagso-scroll ako sa mga pictures ay may bagong notification mula sa kanya.

💌 09*********:
babe im hungry
babalikan mo pa ba
ko rito

Saka lang ako tinamaan ng lintik. Halos makalimutan ko nang dadalhan ko nga pala siya! Marami pa namang tirang pagkain. Kumuha na lang ako ng bagong plato at naglagay doon saka nagsalin ng juice. Nilagay ko iyon sa isang tray at dahan-dahang umalis sa lamesa.

"Done already, Keira?" Napatigil ako saglit dahil kay Kuya Ken na nakapansin sa'kin. Tumango lang ako at sinimulan nang humakbang sa hagdan patungong kwarto.

"Bakit magdadala ka pa ng pagkain sa kwarto mo? Pwede ka namang kumain dito," singit pa ni Kuya Kel na mukhang p'wet. Huminga ako ng malalim dahil nagsisimula na naman akong mag-panic dahil sa tanong niya. Hindi ako pwedeng magkamali ng sagot.

"Uhm..." Think fast, Keira. Oh my gosh ka... "Midnight snack ko 'to mamaya. Marami kasi akong gagawin."

"O s'ya, sige na, anak. Simulan mo na ang mga gagawin mo ng maaga para iwas ang puyat. Si Kuya Kel mo naman ang maghuhugas ng plato bago sila umuwi," ani Mama dahilan ng malapad kong pag-ngiti.

"Hala, Ma? Bakit po ako?" agad na angal ni Kuya Kel, kunot pa ang noo. Parang kanina lang ang saya-saya nilang nag-aasarang tatlo. "Si Kuya Ken mo ang huling naghugas no'ng pumunta kayo rito. Ngayon, ikaw naman. Pagkauwi naman ni Kuya Kean mo, siya naman. Kahit pamamalengke, sagot niya na rin," biro pa ni Mama.

Napakamot na lang sa ulo si Kuya Kel ng kanyang ulo. Nagpaalam na 'ko ulit at dali-dali nang umakyat dahil baka kung ano-ano pa ang sabihin sa'kin. Pagkarating ng kwarto ay agad kong kinatok si Joaquin. Nang buksan ay agad niya 'kong hinila at hinalikan. Hindi ko pa nga nabababa ang tray na hawak ko.

"Would you calm down for a minute..." mahina kong sambit. Kinuha niya ang tray na hawak 'ko at inilapag iyon sa sahig saka ibinalik muli ang halik sa'kin. "I thought you were hungry," sabi ko muli.

"Yeah, and you brought me dinner."

"And you put your dinner on the floor..." Tingin ko sa kung nasaan ang pagkain niya.

"No, my dinner's right in front of me." He put his thumb on my lips. "Let's continue what we started earlier, shall we?" He looked at me, seducing me with those blue eyes. At kahit hindi pa kumikilos ang mga kamay niya, sa ganitong tingin niya pa lang ay nanghihina na ang mga tuhod ko.

Lumakad ako saglit upang i-lock muli ang walk-in closet. I saw my clothes lying on the floor, mostly the sexy ones. I picked up my brallete and my little choker. Him playing around here gives me a little idea. "Wanna play dress up?"

"I'm just thinking about a quickie. But sure, whatever my queen wants."

"Don't worry I won't be loud." I wrapped my arms around his neck and gave him a kiss.