Κατερίνας POV

Μπήκαμε μέσα στο εστιατόριο και είδα απο μακριά τον Νίκο να σερβίρει σε ενα τραπεζι δεν πρέπει να με είδε όμως γιατί ήταν πλάτη.Καθίσαμε στο τραπέζι μας και μίλησε ψιθυριστά η Δήμητρα

"Κατερίνα"

"Ελα"

"Αυτό το εστιατόριο είναι πανάκριβο πως το πλήρωσες;"

"Δήμητρα σοβαρά τώρα σταμάτα να ασχολείσαι με αυτά και απλά απόλαυσε το γεγονός οτι είμαστε οι δυο μας"

"Έχεις δίκιο συγνώμη"

"Να σας βάλω λίγο κρασί κυρία μου;" την ρώτησα πιάνοντας το μπουκάλι που ηταν ακουμπισμένο πάνω στο τραπέζι

"Φυσικά"

Έβαλα και στις δυο μας και μου έριξε ενα αυστηρό βλέμμα

"Εσύ δεν θα πίεις πολυ"

"Ποιος το λέει αυτό;"

"Εγω"

"Και γιατί παρακαλώ;"

"Για 3 λόγους.Πρώτον είσαι μικρή.Δεύτερον μετά πρέπει να οδηγήσεις και τρίτον..." έσκυψε κοντά στο αυτί μου "Θέλω να οτι γίνει μετά να το θυμάσαι πολύ καλά αύριο"

Γύρισα με πονηρό χαμόγελο και της είπα

"Θα έλεγα το ίδιο και για εσένα αλλά όταν πίνεις είσαι φωτιά στο κρεβάτι απο οτι θυμάμαι" της έκλεισα το μάτι

"Σου εχω πει οτι ώρες ώρας μου έρχεται να σε χτυπήσω;"

"Ουου τρέμω απο τον φόβο μου" την κορόιδεψα

"Ηλίθια" με σκούντηξε στον ώμο

Συνεχίσαμε να μιλάμε και να πειράζουμε η μια την άλλη.Μου άρεσε που είχαμε αποκτήσει αυτή την οικειότητα μεταξύ μας ένιωθα οτι μπορώ να τα μοιραστώ όλα μαζι της οτι με καταλαβαίνει.Με κάνει βέβαια να τρομάζω όλο αυτό γιατί είμαστε μαζί λίγο καιρό αλλά μετά σκέφτομαι πως καλύτερο είναι να ζήσω το τώρα και να αφήσω το τι πρόκειται να γίνει μετά

"Έχεις σκεφτεί ποτέ αν θα ήθελες να κάνεις οικογένεια;" ρώτησε κάποια στιγμή

"Δεν νομίζεις οτι είμαι λίγο μικρή για να κάνω τέτοιες σκέψεις;"

"Ναι αλλά δεν σου εχει περάσει ποτέ απο το μυαλό;"

"Η αλήθεια είναι πως δεν το εχω σκεφτεί ποτέ αλλά φαντάζομαι οτι κάποια στιγμή θα ήθελα να κάνω.Εσυ;"

"Ναι θα το ήθελα.Πιο μετά βέβαια αλλά θέλω" με κοίταξε στα μάτια γλυκά

Πόσο ερωτευμένη είμαι μαζί σου γαμώτο; σκέφτηκα κοιτάζοντας την

"Σε ευχαριστώ για το δείπνο σήμερα.Μου άρεσε που βρεθήκαμε οι δυο μας κάπου πιο ρομαντικά" με χαϊδεψε τρυφερά στο μάγουλο

"Ξέρεις...το δείπνο σήμερα δεν το έκανα μόνο επειδή ήθελα να περάσουμε χρόνο μαζί"

"Αλλά..;" κοίταξε με περιέργεια

"Γιατί θέλω να σου πω..." πήρα μια ανασα

"Ότι είμαι ερωτευμένη μαζί σου και περνάω πολύ όμορφα όταν είμαστε μαζί με κάνεις να νιώθω συναισθήματα που δεν εχω ξανά νιώσει.Διώχνω κάθε άσχημη σκέψη όταν είμαι κοντά σου και..δεν ξέρω τι άλλο να πω" κοίταξα κάτω και είμαι σίγουρη οτι είχα γίνει κατακόκκινη

Ένιωσα το χέρι της να σηκώνει το κεφάλι μου αναγκάζοντας με να την κοιτάξω.Με κοίταξε με ενα χαμόγελο, τα ματάκια της είχαν δακρύσει και έπειτα έσκυψε και με φίλησε γλυκά.Δεν ήταν σαν αυτά τα παθιασμένα φιλιά που δίναμε συνήθως.Ήταν σαν να λέγαμε η μια στην άλλη τα συναισθήματα μας μεσα απο αυτό το φιλί.Το καταλάβαινα οτι νιώθει το ίδιο

"Και εγω ειμαι ερωτευμενη μαζι σου μικρη" με ψιθύρισε όταν σπάσαμε το φιλί για να πάρουμε ανασα

"Ουφ" ξεφύσηξα

"Τι;" ρώτησε

"Φοβόμουν μήπως δεν ένιωθες το ίδιο"

"Αυτό δεν θα το ξανά πεις"

Πλησίασα και την φίλησα πάλι.Αυτή την φορά παθιασμένα.Συνεχίσαμε το φιλί για λίγο αλλά όταν ακούσαμε κάποιον να ξεροβήχει σταματήσαμε το φιλι και ειδα την σερβιτόρα να μας κοιτάζει με αμηχανία

"Συγνώμη για την ενόχληση.Αυτό είναι απο τον Νίκο λέει οτι θα καταλάβετε" ακούμπησε στο τραπέζι ενα μπουκάλι σαμπάνια και έπειτα έφυγε

"Ποιος ειναι ο Νίκος;" απόρησε η Δήμητρα

"Ένας πολύ καλός μου φίλος και απο οτι φαίνεται και πολύ γενναιόδωρος"

"Δεν μου έχεις πει για αυτον"

"Δεν έτυχε.Έχω μια ιδέα"

"Τι ιδεα;"

"Σήκω και θα σου πω"

"Που θα πάμε;" ρώτησε ενω φορούσε το παλτό της

"Θα δεις"

Πήρα το μπουκάλι με την σαμπάνια που μας έκανε δώρο ο Νίκος την έπιασα απο το χέρι και βγήκαμε έξω.Πήγαμε στο αμάξι έβαλα μπρος.Λιγο μετά φτάσαμε στην παραλία

"Είσαι τέλεια το ξέρεις;" με έπιασε απο τα μάγουλα και με φίλησε

"Εσύ με κάνεις"

Βγήκαμε απο το αμάξι και ξεκινήσαμε να περπατάμε με τα χέρια μας ενωμένα ενω στο άλλο κρατούσα το μπουκάλι.Είχε πανσέληνο και ήταν τέλεια βραδιά απόψε.Ύστερα απο λίγο καθίσαμε στην άμμο αγκαλιά.Ανοίξαμε το μπουκάλι και ήπιαμε λίγο.Να ναι καλά ο Νίκος

"Με κάνεις ευτυχισμένη το ξέρεις;" με κοίταξε με τα πράσινα μάτια της να γυαλίζουν

"Μου αρέσει να το ακούω" την φίλησα πεταχτά

"Δεν στο χα πάντως" γέλασε

"Ποιο πράγμα;"

"Να είσαι τόσο ρομαντική.Μου είχες δώσει την εντύπωση πως δεν σου άρεσαν και πολυ αυτά"

"Ίσως πριν να μην μου άρεσαν,μαζί σου όμως είναι αλλιώς" ήπια μια γουλιά απο την σαμπάνια

Συνεχίσαμε να μιλάμε ενω παράλληλα πίναμε σαμπάνια.Μετά απο λίγο η Δήμητρα είχε κάνει κεφάλι απο την άλλη εγώ δεν είχα πιει τόσο γιατί μετά έπρεπε να οδηγήσω κιόλας

"Μωρό μου" είπε ναζιάρικα μετά απο λίγη ώρα ησυχίας

"Τι;" κοιτούσα την θάλασσα μπροστά μας

"Σε θέλω" ξεκίνησε να με φιλάει στο λαιμό

Άναψα μόνο με την κίνηση

"Σήκω να πάμε σπίτι λοιπον"