Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Κεφάλαιο 24


Κατερίνας POV

Είμαι στην κουζίνα και τρώω πρωινό πριν φύγω για το σχολείο.Σκεφτόμουν πόσο ωραία περνάω τον τελευταίο καιρό με την Δήμητρα έχουμε δεθεί πολύ μεταξύ μας και πιστεύω ότι και η ίδια νιώθει το ίδιο.Μπορεί η σχέση μας να μην ξεκίνησε τόσο καλά αλλά στην πορεία που αρχίσαμε να μαθαίνουμε πράγματα η μια για την άλλη γινόταν ολο και πιο εύκολο

Το μόνο που με στενοχωρεί τον τελευταίο καιρό είναι η συμπεριφορά της φίλης μου που μοιάζει πιο μπερδεμένη απο πότε και δεν μπορώ να κάνω κάτι για να την βοηθήσω απο την στιγμή που και η ίδια δεν ξέρει τι νιώθει

Τις σκέψεις μου διέκοψε ο Μιχάλης που μπήκε στην κουζίνα

"Καλημέρα" είπα κοιτώντας το κινητό μου για να δω την ώρα

''Καλημέρα'' πήρε ενα κρουασανάκι απο την πιατέλα στο τραπέζι

"Η μαμά και ο μπαμπάς που είναι;"

"Η μαμά πάνω ετοιμάζεται να φύγει και ο μπαμπάς έφυγε πιο νωρίς σήμερα" σηκώθηκα πάνω να πάρω την τσάντα μου για να φύγω

"Καλά"

"Εσυ δεν θα πας σχολείο;" ρώτησα αφού δεν τον είδα να κάνει κάποια κίνηση να ετοιμαστεί

"Έχω κενό πρώτη ωρα"

"Οκ εγώ φεύγω γιατί θα αργήσω. Γεια"

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και ξεκίνησα να περπατάω.Είπα να πάω με τα πόδια σήμερα να περπατήσω και λίγο.

Αλήθεια η Άννα πως και δεν με πήρε τηλέφωνο να συναντηθούμε για να πάμε μαζί; Αυτή μόνο όταν είναι άρρωστη δεν παίρνει τηλέφωνο

Έφτασα στο σχολείο και δεν ήταν ούτε στο παγκάκι που καθόμαστε συνήθως ούτε κάπου αλλού στο προαύλιο καλά που είναι;

Πήγα προς τα μέσα να δω μήπως έχει πάει στην τάξη. Μπήκα και την είδα να κάθεται στην θέση της με σκυφτό κεφάλι κοιτώντας το κινητό

"Χευ που εισαι κολλητή;" την χαιρέτησα χαρούμενη μπας και της φτιάξω λιγο την διάθεση

"Εδώ δεν με βλέπεις;" απάντησε και κάθισα στην διπλανή θέση

"Πως και δεν με πήρες τηλέφωνο να έρθουμε μαζί σχολείο;"

"Με έφερε η μαμά μου" συνέχισε να ασχολείται με το κινητό

"Ααα κατά τα άλλα ολα καλά;"

"Ναι" απάντησε μονότονα

Απο οτι φαίνεται δεν έχει και πολύ όρεξη για κουβέντες και φαντάζομαι τον λόγο

"Ωραια"  απάντησα αμήχανα γιατί δεν ήξερα τι άλλο να της πω για να της πιάσω κουβέντα

Δεν την είχα συνηθίσει ετσι την Άννα.Απο τότε που έδωσαν εκείνο το φιλί με την Μαρία είναι συνέχεια με την διάθεση στο πάτωμα.Αυτή συνέχεια ήταν μέσα στην τρελή χαρά και το κέφι, όλη την ώρα πλάκες και γέλια.Τώρα δεν μου αρέσει να την βλέπω σε αυτη την κατάσταση

Χτύπησε το κουδούνι και μετά απο λίγο άρχισαν να μαζεύονται παιδιά.Ιστορία πρώτη ώρα έλεος θα πέσω απο κανένα παράθυρο

Κατά την διάρκεια του μαθήματος δεν ήμουν καθόλου συγκεντρωμένη οχι όμως οτι με ενδιαφέρει καθόλου το μάθημα αυτό. Η Άννα φαινόταν και αυτή αφηρημένη,χαμένη στις σκέψεις της

Βγήκαμε έξω για διάλειμμα και πήγα να πάρω απο το κυλικείο τίποτα γιατι με είχε κόψει η λόρδα.Έκατσα μετά στο παγκάκι δίπλα στην Άννα

"Θες να μιλήσουμε;"

Δεν απάντησε παραμόνο ανασήκωσε τους ώμους της

"Δεν νομίζεις πως πρέπει να το συζητήσουμε; Το να κλείνεσαι στον εαυτό σου δεν ειναι λύση"

"Έχεις δίκιο αλλά δεν ξέρω τι άλλο να σου πω" γύρισε να με κοιτάξει

"Τι θες να πεις;"

"Οτι συνεχίζω να νιώθω μπερδεμένη δεν έχει αλλάξει κάτι"

Επικράτησε για λίγο ησυχία

"Άννα..γιατί δεν κάνεις μια προσπάθεια να πλησιάσει την Μαρία; Χωρίς να σκέφτεσαι αν πρέπει ή οχι. Δεν χρειάζεται πάντα να τα υπεραναλύεις όλα.Αυτό που κάνεις κάποιες φορές  μεγαλοποιεί τα πράγματα"

Ούτε τώρα πήρα απάντηση συνέχισε να με κοιτάει σκεπτόμενη αυτά που μόλις ειπα

Δημητρας POV

"Τι λες ρε,δηλαδή το μικρό με γουστάρει;"  την άκουσα να γελάει ελαφρώς μέσα απο το ακουστικό

Ήμουν στο αμάξι και πήγαινα προς το σχολείο πιο αργά καθώς τις πρώτες ώρες δεν είχα μάθημα

"Ναι και δεν στο είπα για να γελάσεις αλλά για να μαζευτείς"

"Τι εννοείς;"

"Ακου Μαρία η Άννα είναι μπερδεμένη μέσα της γιατι πρώτη φορα νιώθει κάτι για γυναίκα και αυτό της το έβγαλες εσύ.Όταν βγαίνουμε για καφέ λοιπόν και σε ακούει να σχολιάζεις τον κώλο της σερβιτόρας δεν είναι οτι καλύτερο για εκείνη.Με λίγα λόγια για να τελειώνουμε όταν βρισκόμαστε όλες μαζί προσπάθησε να μην φλερτάρεις με οποια να ναι"

"Καλά καλά ότι πεις.Πάντως δεν θα με χαλούσε να έκανα κάτι μαζί της είναι ωραία η μικρή και πάνω απο ολα φιλάει και ωραία" σχολίασε

"Σε παρακαλώ Μαρία αν ειναι να κάνεις κάτι μαζί της μόνο για το πήδημα άστο καλύτερα.Εδώ δεν ξέρει καλά τι θελει"

Έφτασα στο πάρκινγκ του σχολείου και πάρκαρα

"Μα τι πειράζει να περάσουμε λίγο καλά;"

"Ωχου μωρέ δεν βγάζω άκρη με εσένα.Σε κλείνω γιατί έφτασα στο σχολείο"

"Οκ τα λέμε"

Κλείσαμε πήρα τα πράγματα μου και βγήκα απο το αμάξι

Ξέρω οτι θα με σκοτώσει η Κατερίνα αν μάθει οτι τα είπα ολα στη Μαρία αλλά δεν γίνεται να παίζουμε κρυφτούλι.Στην τελική ας τα βρουν μεταξύ τους

Ασυναίσθητα σκέφτηκα πόσο ωραία περάσαμε χθες που ήρθε σπίτι μου.Μαρέσει να περνάμε χρόνο μαζί και ανυπομονώ να τελειώσει η χρονιά για να είμαστε κανονικά μαζί.Νομίζω πως έχω αρχίσει να την ερωτεύομαι αλλά ίσως δεν νιώθει το ίδιο.Δεν μου έχει δώσει βέβαια την εντύπωση πως κάνει την πλάκα της αλλά είναι μικρή για τέτοιες επισημότητες.Επίσης μπορεί να την τρομάξω αν της το πω.Καλύτερο είναι να την αφήσω να μου το πει αυτή όταν είναι έτοιμη

Κατευθύνθηκα προς το γραφείο να αφήσω τα πράγματα μου και μόλις χτύπησε το κουδούνι κατευθύνθηκα προς την τάξη της Κατερίνας.Είχα μαζί της μάθημα τωρα.Ένιωσα το στομάχι μου να σφίγγεται στην ιδέα ότι θα την δω σαν να είμαι 15χρονο κοριτσάκι.Ξεκλείδωσα την τάξη και περίμενα να μπουν όλοι μέσα.Όταν μπήκε μέσα της χαμογέλασα αυθόρμητα και εκείνη μου έκλεισε το μάτι διακριτικά

''Καλημέρα παιδιά.Ανοίξτε τα βιβλία σας να ξεκινήσουμε''

Το μάθημα κύλησε ήρεμα με εμένα και την Κατερίνα να ανταλλάζουμε κρυφά ματιές.Τελειώσαμε το μάθημα και με πλησίασε.Πριν προλάβει να πει κάτι μίλησα εγώ

"Θέλω να μιλήσουμε"

Πες μου απάντησε με παρόμοιο ύφος

"Μην φωνάξεις"

"Τι έγινε;" με κοίταξε με περιέργεια

"Μίλησα στην Μαρία για την Άννα"

"Έλα ρε Δήμητρα γιατί της το είπες;"

"Και τι προτιμούσες να κάνω να βγαίνουμε έξω, η Μαρία να κοιτάει την μια και την αλλη και η Άννα να κάθεται σαν μαραμένο μαρούλι;"

"Δεν είπα αυτό αλλά..."

"Το ξέρεις οτι αυτή ήταν η καλύτερη λύση.Δεν μπορούμε να βγαίνουμε έξω και να κοροιδευόμαστε κάνει κακό και την ψυχολογία της ίδιας της Άννας"

"Ίσως έχεις δίκιο"

Εκείνη την στιγμή χτύπησε το κινητό μου,η αδερφή μου

"Η Έλενα.."

"Απάντησε και θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή"

Κατερίνας POV

Βγήκα απο την τάξη σκεπτόμενη αυτά που μου ειπε η Δήμητρα.Μακάρι να έχει δίκιο γιατί δεν θέλω τώρα που το έμαθε η Μαρία τα πραγματα να γίνουν χειρότερα

Είδα την Κατερίνα να με πλησιάζει πιο ευδιάθετη απο πριν

"Ξέρεις...έλεγα μηπως ερθω απο το σπιτι σου σημερα να κατσουμε μαζι να ακουσουμε μουσικη να γελασουμε,εχουμε καιρο να το κανουμε,Τι λες;"

ρώτησε κοιτώντας με ανυπόμονα

"Ναι γιατί οχι; Άλλαξε κάτι;"

"Σκέφτηκα αυτά που μου είπες και αποφάσισα να μην υπεραναλύω τόσο πολύ το θέμα με την Μαρία"

"Οπότε να σε περιμένω σπίτι μου σήμερα;"

"Ναι" χαμογέλασε

Να δω πως θα της πω οτι η Μαρία ξέρει για τα συναισθήματα της

Τελείωσα το σχολείο και πήγα σπίτι

"Γεια σου Μαμά" την χαιρέτησα μόλις μπήκα στην κουζίνα

"Γεια σου αγάπη μου.Πως ήταν το σχολείο σήμερα;" ρώτησε

"Καλά τα ίδια"

"Κάτσε να φάμε έρχεται και ο μπαμπάς τώρα"

"Ωραία.Ο Μιχάλης;"

"Πάνω είναι ήρθε πριν απο λίγο"

"Να σου πω σε πειράζει να έρθει σήμερα η Άννα να κάτσουμε;"

"Οχι φυσικά και να έρθει έχω και καιρό να την δω"

Το απόγευμα

Χτύπησε το κουδούνι και σηκώθηκα να ανοίξω

''Ένα σου λέω έχω έρθει με άγριες διαθέσεις" μπήκε μέσα φορτσάτη η Άννα

''Αλλαγμένη σε βρίσκω'' έκλεισα την πόρτα και κάτσαμε στον καναπέ

''Ναι το φιλοσόφισα και είπα να ξυπνήσω λίγο και να τα αφήσω όλα στην τύχη τους πολυ ασχολήθηκα ότι είναι να γίνει θα γίνει.Επίσης έψησα την μάνα μου μπας και κοιμηθώ εδω σήμερα''

"Χαίρομαι που τελικά κατάλαβες οτι δεν χρειάζεται να τα σκέφτεσαι όλα τόσο πολυ αλλά θέλω να σου πω κάτι..."

"Τι;"

"Η Δήμητρα είπε στην Μαρία ότι σου αρέσει"

Περίμενα να νευριάσει να αγχωθεί ή κατι τέτοιο αλλά δεν έκανε τίποτα απο τα δυο

"Καλύτερα"  αναφώνησε

"Ορίστε;"

"Αυτό που άκουσες.Τουλάχιστον τώρα ξέρει και βγαίνω απο την δύσκολη θέση να της το πω η ιδια.Στην τελική άμα την ενδιαφέρω ας έρθει αν οχι προχωράμε"

"Μετάλλαξη έπαθες;"

"I'm back baby.Ας αφήσουμε τα δικά μου όμως και πάμε στα δικά σου

"Πάμε στο δωμάτιο μου και θα στα πω όλα"

......................

"Κάτσε γιατι με έχεις μπερδέψει.Είσαι ή δεν είσαι ερωτευμένη με την Δήμητρα;" με κοίταξε ενω ηταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου με τα πόδια στο τοίχο  και εγώ στην καρέκλα του γραφείου μου

"Έτσι νομίζω αλλά μήπως είναι λίγο νωρίς για να της το πω;"

"Κατά την γνώμη μου πρέπει να της το πεις"

"Ναι αλλά αμα αυτή δεν νιώθει τέτοια δυνατά συναισθήματα και την τρομάξω;"

"Σοβαρά τώρα Κατερίνα; Την έχεις δει πως σε κοιτάει;"

"Τι εννοείς;"

"Είσαι και ηλίθια.Η Δήμητρα είναι σιγουρα ερωτευμένη μαζί σου.Μόνο και ο τρόπος που σε κοιτάει τα λέει όλα"

Πριν προλάβω να απαντήσω χτύπησε το τηλέφωνο μου

"Η Δήμητρα είναι" της είπα

"Σήκωσε το ντε"

"Ναι" το σήκωσα

"Ελα μωρό μου τι κάνεις;"

"Καλά εσύ;"

"Καλά σε πήρα γιατί δεν προλάβαμε να μιλήσουμε πολύ σήμερα"

"Ναι όντως.Είμαι με την Άννα τώρα"

"Της ειπες για την Μαρια;"

"Ναι" της το ειπα

"Και;" ρώτησε αγχωμένη

Η Άννα μου άρπαξε το τηλέφωνο απότομα για να μιλήσει

"Κυρία Ανδριανοπουλου δεν κάνει τέτοιες ώρες να ενοχλείτε μαθήτριες σας" αστειεύτηκε

"Σκάσε μωρή" πήγα να της πάρω το κινητό αλλά δεν με άφησε

"Να σε ρώτησε τι της έχεις κάνει και όταν μου μιλάει για εσένα της τρέχουν τα σάλια;" την ρώτησε

"Άννα θα σε πετάξω απο το παράθυρο" κατάφερα να της πάρω το κινητό και άκουσα την Δήμητρα μέσα απο το ακουστικό να γελάει

"Αστην μωρέ πλάκα κάνει"

"Θα σε πάρω αύριο να τα πούμε με την ησυχία μας γιατί εδώ η φίλη μου δεν πρόκειται να μας αφήσει"

"Θες να της μιλήσεις βρώμικα εε;" με ρώτησε πονηρά η Άννα και της πέταξα το μπουκάλι με το νερό που ήταν δίπλα μου

"Εντάξει θα τα πούμε αύριο.Σας αφήνω να περάσετε καλά.Καληνύχτα"

"Καληνύχτα"

"Φιλενάδα μην αναρωτιέσαι.Σε θέλει σαν τρελή"






Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro