Κατερίνας POV

"Γεια" ειπα οταν μπήκα σπίτι και πέταξα την τσάντα στον καναπέ

"Καλώς το κορίτσι μου" είπε ο μπαμπάς μου που καθόταν στην πολυθρόνα

"Γειά μπαμπά. Η μαμά?"

"Στην κουζίνα είναι ετοιμάζει το φαγητό σε λίγο τρώμε"

"Οκ. Πάω πάνω και όταν είναι πες μου"

Πήγα πάνω και άρχισα να διαβάζω για το τεστ που μας έβαλε η Ανδριανοπουλου μεχρι να γινει το φαγητο μπας και γράψω τίποτα

"Κατερίνα"ακουσα την φωνή του αδερφού μου

"Ελα"

"Το φαγητό είναι έτοιμο μου είπε η μαμά να σε φωνάξω"

"Οκ κατεβαίνω τωρα"

Κατέβηκα κατω και ξεκινήσαμε να τρώμε

"Εμείς οι δύο πρέπει να κάνουμε μια συζήτηση" είπε η μάνα μου σε μένα

Ωχχχ

"Τι συζήτηση?"

"Τωρα που άρχισαν τα σχολεία θέλω να κόψεις τις πολλές εξόδους"

Το ξερα οτι καποια στιγμη θα γινοταν αυτη η συζητηση καθε χρονο λεει τα ιδια και επειτα ακολουθει αυτο

"Δεν είναι ότι πάω και πουθενά" ειπα νευριασμενα

"Απλά θέλω να συγκεντρωθεις στα μαθήματα σου και να μην σε παρασερνουν"

"Μια χαρα θα ειμαι αλλα φυσικα εσενα το μονο που σε νοιαζει ειναι να σου φερνω καλους βαθμους"

Σηκώθηκα και πηγα στο δωμάτιο μου. Δεν την καταλαβαίνω ώρες ώρες την μάνα μου. Και πέρυσι τα ίδια ελεγε και μια χαρά έβγαζα ένα 17-18

Μετά από λίγη ώρα ακούστηκε ο ήχος της πόρτας

"Ποιος?" ρώτησα εμφανώς νευριασμενη

Άνοιξε η πόρτα και μπήκε μεσα η μαμά μου

"Αν ηρθες για να τσακωθούμε πάλι καλύτερα να φύγεις" μίλησα

"Αγάπη μου...συγνώμη...το ξέρω καμία φορά γίνομαι πιεστικη αλλά το κανω για το καλο και το δικό σου και του αδερφού σου"

"Το ξέρω αλλά δεν είναι ότι κάθε μέρα πάω βόλτα. Δεν λέω ότι είμαι και μέσα στο σπίτι συνέχεια αλλά δεν είναι κακό να βγαίνω που και που και περυσι τα ιδια ελεγες και σου εφερνα καλους βαθμους"

"Έχεις δίκιο. Συγνώμη. Καταλαβαίνεις όμως ότι δεν θέλω το κακό σου έτσι?"

"Ναι"

"Ελα σε πάρω μια αγκαλιά τωρα" είπε και την αγκάλιασα "Και εσενα και τον αδερφό σου,σας αγαπάω πάρα πολύ. Να το θυμάσαι αυτο"

"Και εγω σε αγαπάω μαμα"

Μετά από λίγο έφυγε και έκατσα να συνεχίσω το διαβασμα μπας και γραψω τιποτα αυριο. Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα λίγο γιατί μερικά πράγματα  τα είχα ψιλοξαχασει με το καλοκαίρι αλλά πιστεύω καλά θα τα παω

Αφού τελείωσα με το διάβασμα άνοιξα την τηλεόραση να δω καμία σειρά στο νετφλιξ

Το πρωι

Γαμωτο άργησα να ξυπνήσω σήμερα. Πωωω δεν θα προλάβω. Σηκώθηκα γρήγορα φορεσα ρούχα πήρα κλειδιά και πηγα να φύγω αλλά χτύπησε το τηλέφωνο. Η Άννα είναι έπρεπε να έχω πάει ήδη να την παρω

"Που είσαι ρε?" με ρώτησε όταν το σηκωσα

"Τωρα έρχομαι απλά άργησα να ξυπνήσω"

"Αντε γιατί γράφουμε και το τεστ"

"Το ξέρω. Κλείσε να έρθω να τελειώνουμε "

Ανέβηκα στην μηχανη πάτησα γκάζι και προχώρησα για το σπιτι της Αννας

"Ελα παμε γρήγορα" της είπα όταν έφτασα

"Θα σου λεγα. Γράφουμε και πρώτη ώρα"

"Το ξέρω ρε σορρυ"

Φτάσαμε στο σχολείο και απο οτι φαίνεται είχαν μπει. Ανεβήκαμε γρήγορα στην τάξη. Χτυπήσαμε την πόρτα

"Παρακαλω"

"Εμμ συγνώμη που αργήσαμε μπορούμε να περάσουμε?" μίλησα ελαφρώς κοκκινησμενη

Γύρισε και με κοίταξε με αυτές τις ματαρες της

"Ναι περαστε"

Μας έδωσε τις κόλλες και αρχίσαμε να γράφουμε γρήγορα για να προλάβουμε. Τελικά πρέπει να τα έχω πάει αρκετά καλά με κόβω κάπου στο 17. Όταν τελείωσα έδωσα την κόλλα και βγήκα έξω. Μετα από λίγη ώρα όταν χτύπησε κουδούνι ήρθε και η Άννα

"Κανονικά θα έπρεπε να σε σκοτώσω που άργησες το πρωι αλλά έχε χάρη" γέλασε και έκατσε στο παγκακι

"Πως τα πήγες?" ρώτησα προσπαθώντας να μην γελάσω

"Κάτι έγραψα αλλά μην περιμένεις και πολλα"

"Εγω παντως καλά τα πήγα.Επισης μην μου το παιζεις εμενα σκληρη γιατι ξερω πως και να θες να με σκοτώσεις δεν μπορείς"

"Και γιατί παρακαλώ?"

"Γιατί πρώτων δεν θα βρεις άλλη να σε αντέχει όπως εγώ και δεύτερον είμαι σίγουρη ότι μαγαπας και δεν θα το έκανες"

"Ναι καλά. Για δες με"

Απάντησε και με έσπρωξε στο παγκάκι. Με χτυπούσε και καλα ψεύτικα. Εγω γελουσα ωσπου τις έπιασα τα χέρια και την σταμάτησα

"Στοπ τωρα. Εντάξει καταλαβα μια χαρά μπορείς να με σκοτώσεις"

Όταν καθίσαμε κανονικά στο παγκακι πρόσεξα την Ανδριανοπουλου να μας κοιτάει.

''Θέαμα θα γίναμε''

"Να είσαι σιγουρη. Λοιπόν για σήμερα ισχύει θα έρθεις σπίτι να δούμε ταινία?"

"Ναι"

"Θα κοιμηθείς σπίτι μου?"

"Δεν ξέρω μάλλον οχι"

"Καλα. Πάω να πάρω τίποτα από το κυλικείο"

"Αντε. Αα και Kardashian.."

"Ελα"

"Την τυροπιτα την δικιά μου μην ξεχάσεις"

"Ναι σωστα"

Όταν έφυγε την προσοχή μου κέντρισε η Ανδριανοπουλου που έκανε βόλτες γιατί είχε εφημερία. Φορούσε και μια φούστα σήμερα που έκανε τον κωλο της τέλειο. Να μην μιλήσω για το στήθος της. Είχε αφήσει και τα μαλλιά της κατω. Νομίζω πως μου αρέσει. Βασικά είμαι σίγουρη ότι μου αρέσει

"Εεε σου μιλαω" άκουσα την Άννα

"Ναι" ειπα αμηχανα

"Κατερίνα είσαι καλά? Τις τελευταίες μέρες είσαι λίγο αφηρημένη"

"Όχι όλα είναι καλα"

"Σιγουρα?"

"Ναι"

"Οκ. Πάρε και την τυροπιτα σου που με έχεις πριξει"

"Καλά κανω. Τσάμπα τόση βενζίνη και τις διαδρομές "

"Τι λες μαρη? Στον δρόμο για το σχολείο είναι το σπιτι μου"

"Δεν πειράζει και πάλι χαλάω τσάμπα βενζίνη για την μούρη σου"

"Να αφήσεις την μούρη μου ήσυχη" είπε και χτύπησε το κουδούνι

"Καλά καλά. Παμε μέσα τωρα"

Μετά από το σχολείο γύρισα σπίτι διάβασα και περίμενα να έρθει η ώρα για να φύγω.

Ίσως θα έπρεπε να πω στην Άννα ότι μου αρέσει η Δήμητρα αλλά δεν ξέρω. Μπορεί να μην το πάρει καλά. Εδώ πέρα δεν ξέρει καλά καλά ότι μου αρέσουν τα κοριτσια. Δεν μου αρέσει να κρατάω μυστικά από την Άννα όμως. Είμαστε κολλητές πόσα χρόνια και δεν έχουμε κανένα μυστικό. Φφφ με αγχώνει όλο αυτό

Όταν έφτασε η ώρα αναιβηκα στο μηχανακι και ξεκινησα για το σπιτι της

"Καλώς τα μάτια μας τα δυό" είπε όταν άνοιξε την πορτα

"Γειά σου Kim Kardashian"

"Σκασε με αυτο το πραγμα" πέρασα μέσα και έκατσα στον καναπε

"Λοιπόν τι ταινία θα δούμε?" ρώτησα

"Καμία δράσης θελω"

"Οκ κανένα πρόβλημα ανοιξε νετφλιξ να βρούμε καμία"

Βάλαμε μια ταινία. Δεν μπορούσα να την παρακολουθήσω με τίποτα. Με τρώει η ερώτηση μέσα άμα είναι να της το πω ή όχι. Αχχ ρε Δήμητρα τι μου έχεις κάνει. Τα μυαλά μου έχεις παρει

Τελείωσε η ταινία και μιλούσαμε για διάφορα

"Αντε και αυτή η χρονιά και μετά τελος" είπε

"Ακριβώς. Τελειώνουμε και μετά κατευθείαν φοιτητική ζωή"

"Μόνο να μην μας φορτώνονται κάθε μήνα η μανάδες μας"

"Ναι καλά εγώ θα της τα κόψω αυτά να θέλω να φέρω τον γκομενο σπίτι και να έχω την μάνα μου μπαστακα δεν στα είπαν καλά"

"Χαχαχαχ. Ελα μωρε καλή είναι μαμά σου. Βούτυρο"

"Ουου τι να σου πω. Άμα μάθει πόσο σκατα τα πήγα στο τεστ της Ανδριανοπουλου θα σου πω εγώ πόσο βούτυρο είναι" είπε και γελασε

"Εμμ..Άννα θέλω να σου πω" ειπα διστακτικά και σοβαρεψε κατευθείαν

"Συμβαίνει κάτι?"

"Όχι.. βασικά...ναι"

"Πες μου αγαπη μου"

"Φφφ...εμμ"

"Κατερίνα ξερεις ότι μπορείς να μου μιλήσεις. Οτι και να είναι θα σε στηριξω"

"Λοιπόν...εδω και ενα χρονο εχω καταλαβει πως...μου αρέσουν τα κοριτσια" ειπα βουρκωμενη. Ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα.Εκεινη στην αρχη με κοιτουσε σοκαρισμενη και επειτα μιλησε

"Αγάπη μου. Ελα εδώ" μου έδειξε την αγκαλιά της και πηγα αμέσως σε αυτήν " Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι ή να φοβάσαι να πεις αυτό που είσαι. Ότι και να γίνει για εμένα θα είσαι για πάντα η κολλητή μου. Με έχεις στηρίξει σε πολλά πράγματα. Δεν θα σε κρινω"

"Σε ευχαριστω" απαντησα ενω έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου

"Μην με ευχαριστείς. Πάντα θα ειμαι εδώ για εσενα"

"Δεν θυμωσες που δεν στο είπα νωρίτερα;"

"Καθόλου. Βέβαια τώρα θέλω να μου πεις κάτι αλλο

"Τι?"

"Ποια είναι η τυχερή?" με κοίταξε πονηρά

"Σχετικά με αυτό..είναι η..." σκοπισα τα δάκρυα μου

"Η?? Αντε μωρη μιλά με το τσιγκελι θα στα βγάλω?"

"Η..Ανδριανοπουλου"

"Το ήξερα" φώναξε και άρχισε να κάνει ένα μίνι πανηγυρισμό

"Πως?" ρώτησα με απορια

"Μάνα μου,την κοιτάς και λιώνεις. Όλη την ώρα έχεις καρφωμένο το βλέμμα σου πάνω της. Δεν ήμουν σίγουρη ότι παίζει κάτι αλλά το είχα υποψιαστει.Ασε που καθε φορα που σε ρωτουσα αμα γουσταρεις καποιον φερουσουν περιεργα και αλλαζες θεμα"

"Τοσο πολύ φαινεται?"

"Δεν βοηθάς και πολύ στο να το κρυψεις με το να κοιτάς συνέχεια τον κωλο της"

"Ειιι. Δεν κοιτάω τον κωλο της"

"Ναι καλά. Μια χαρα τον κοιτάς και τον κωλο και το στήθος. Για αυτό μάζεψε τα σαλακια σου γιατί θα σε πάρει χαμπάρι και αυτή και οι υπόλοιποι"

"Πραγματικά χεστηκα τι θα πουν οι άλλοι εμένα αυτή με νοιαζει"

"Αα εδώ πέρα μιλάμε για καψουρα"

"Μου έχει πάρει τα μυαλα"

"Καλά μλκ αν τα φτιάξεις εσύ με την Ανδριανοπουλου θα κάνω πάρτι"

"Ναι καλά. Κάτσε πρώτα να τα φτιάξω μαζί της και μετά τα λεμε"

"Γιατί το λες αυτο?"

"Είσαι καλά ρε? Υπάρχει περίπτωση να τα φτιάξω εγώ με την Ανδριανοπουλου? Άμα μάθει ότι μου αρέσει με βλέπω περισσότερο για αποβολή πάρα για σχέση μαζί της"

"Ποτέ μην λες ποτέ"

"Ναι ναι σίγουρα"

"Εδώ είσαι και εδώ είμαι. Εγώ κάποια στιγμή πιστεύω ότι κάτι θα παιχτεί μεταξύ σας"

"Ναι στον ύπνο μου μπορει"

"Λεγε ότι θες εγω αυτό πιστευω"

"Και που το βασιζεις ολο αυτό?"

"Στο ένστικτο μου"

"Μην μου λες. Τότε το έχω σίγουρο"

"Καλααα εγώ πάντως μιλησα"

"Καλα μιλα εσυ και εγω την κάνω γιατί έχει πάει αργά και θα φωνάζει η μάνα μου" Σηκώθηκα και πήρα τα πράγματα μου

"Καληνύχτα"

"Καληνυχτα"