28
Chapter 28
Zari
"You met him?! Wow, what a coincidence, huh?"
Napairap ako kay Suji. She looks so funny right now, but I don't want to laugh since I know what she feels like. She wanted to be happy for me, but she knows that she can't since Gin is already tied with our cousin.
Para akong kabit.
"Hayaan na. Tapos naman na," sabi ko. "Magdasal nalang tayo na sana wala ng next time pa."
She laughed because of what I said. Ayoko na kasi talaga sya na makita pa. I want to move on, please. I want to be free. I want to forget the pain. I want to stop myself from normalizing pain.
I want to smile and be happy again like how I used to be before I met him...before he hurt me.
"Nangako ka sa akin na gagala tayong dalawa ngayon! Linggo ngayon! Magbihis ka na, Zari."
Napairap ako sa sigaw ni Suji. Nandito kasi ako sa banyo, naliligo ngayon. Hindi sya makapaghintay kaya sigaw sya nang sigaw ngayon sa labas.
"Wait! Patapos na ako."
Binilisan ko nalang ang pagligo ko. After taking a bath, I just changed my outfit. I just wore a pants and white t-shirt that has a print that says 'women are superior' on it. I also wore the shoes that Suji gave me last week. It's a color white shoes so it looks good on my outfit right now.
"Ayan, ang ganda mo naman. Fresh na fresh tapos ako, napakadugyot na. Pinaghintay mo kasi ako," pagrereklamo nya.
I rolled my eyes at her. "Mag retouch ka nalang."
I just put light make up on my face while Suji retouch her make up. Nang handa na kami, kaagad kami umalis na. We just used my car since I'm much better at driving than Suji. Mabilis kasi sya magpatakbo kaya ayoko.
"Hoy, bagay ito sayo!"
Napatingin ako sa hawak ni Suji. Naisipan kasi naming mag shopping kaya pumasok kami rito sa boutique. May hawak sya na kulay pulang dress na kung susuutin ko man, mapapansin ang hugis ng katawan ko.
"Gusto mo?" pinakita nya pa sa akin nang maayos ang dress na hawak nya para akitin ako. "Dali na! Bagay ito sayo! Malay mo mawawala na barrier mo dyan sa baba dahil dito!"
"Suji!" namula ang pisngi ko dahil sa sinabi nya.
Mahina syang natawa sa reaksyon ko. I'm still a virgin. So what? Eh, wala pa akong nakikilalang tamang tao para pagbigyan ko nito.
In the end, I bought the dress. Natutuwa pa sya kasi binili ko ito. Bumili rin sya ng ganitong dress pero iba ang kulay noong sa kanya. Red sa itong akin habang sa kanya ay brown.
"Let's eat before going back to our condo," sabi ko sa kanya pagkalabas namin sa boutique.
She just nodded at me as a sign that she agrees. Kumain lang kami sa fastfood restaurant dito sa loob ng Mall. After we ordered, we just talk while eating.
"Malapit na iyong reunion natin," sabi ni Suji habang kumakain kami. She looks at me with full of concern. "Huwag na tayong pumunta."
Mahina akong natawa sa sinabi nya. "Magtatampo si Lola."
Fleyziah and I are Lola's favorite. We used to be sharing cookies with Lola before. Naaalala ko pa dati na mas madalas ako sa bahay nila Lolo at Lola kesa sa bahay namin. I just love my grandmother's warmth.
"Pero sabi kasi ni Reign sa akin na baka dadalhin na naman ni Syrine si Gin kagaya ng dati. She likes taking Gin and their daughter with her."
I smiled at her. "Ayos lang naman. Wala naman akong problema dyan," I said. "I can ignore them if I want to."
Suji looks so concerned at me, but I just assured her that I'll be alright. I know that I would be bothered on that day, but I know that I'll be fine afterward since I'm a strong woman.
After we ate, umuwi na kami. Nagbihis lamang ako sa condo ko kasi may work out ako ngayon sa gym. Nagpaalam lang ako kay Suji bago na ako umalis patungo sa gym.
Nang makarating na ako sa gym, kaagad akong nag park. I was about to enter the gym when suddenly I smelled a familiar scent. Nanlalaki ang mga mata kong napalingon kung saan nanggaling ang amoy na iyon.
It was Gin. Nang magkatinginan kami, nanlaki pareho ang mga mata namin. It was too awkward, so I just smile at him before entering the gym. Malakas ang tibok ng puso ko nang marating ko na ang locker area dahil sa gulat at kaba.
"Ah, si Mr. Castres ba? He's regular here."
Napaawang ang labi ko dahil sa sinabi ng fitness coach ko. I didn't know about that! Bakit ba kasi ako dito ko naisipan na mag work out?!
"Ah talaga po ba?" I responsed.
"Yes," sagot naman ni coach. Nilingon nya ako at pinanliitan ng mga mata nya. "Are you interested with him? Hoy, ikaw ha! Asawa nya iyong pinsan mo."
I faked a laugh. "Nagtatanong lang po, coach."
I know about that. Alam kong bawal na kami. Alam kong tapos na iyong sa amin. Kasi may asawa na sya. May pamilya na sya. The dream that we had once before cannot happen anymore.
I just focused on my work out even though it's too awkward for both of us. Sabay kaming pumasok sa gym at sabay rin kaming lumabas sa gym kaya hindi ako mapakali. Sobrang awkward naman nito tapos magkatabi pa kotse namin!
Sasakay na sana ako sa loob ng kotse ko nang bigla nyang hinila ang braso ko. Kaagad tumambol nang malakas ang puso ko dahil dito. Kaagad kong binawi ito kaya nagulat sya sa ginawa ko pero hinayaan nya lang naman ako.
I breath to calm down. "What is it?" tanong ko sa kanya kasi mukhang may gusto syang sabihin sa akin.
May tinuro sya kaya sinundan ko ito ng tingin. Nanlaki ang mga mata ko nang makita kung ano ang itinuro nya. It's my wheel. "Flat tires," sabi nya sa akin.
Napasapo ako sa noo ko at napakagat sa labi. Ang malas ko naman ngayon.
"Hey, where are you going?" kaagad na tanong nya nang umalis ako sa tabi nya.
Napakunot ang noo ko sa kanya at tinaas ang phone ko. "I'll call Suji so she can fetch me."
"No need," biglaang sabi nya kaya naguluhan ako. He scoffed when he noticed my reaction. "I already called someone to fix your car. Let's just wait for him."
Hindi ko sya maintindihan pero tumango nalang ako. "Okay," sabi ko.
It was awkward that we're leaning on my car. Nag phone nalang ako at nag facebook habang sya naman ay nakatingin lang sa kalsada, hinihintay iyong sinasabi nyang hintayin namin.
Teka! Bakit kaming dalawa ang naghihintay? Pwede namang ako nalang kasi ako naman may-ari nitong sasakyan na ito.
Tatanungin ko na sana sya nang biglang may tumigil sa harapan namin. Pinag-usapan nila ang kotse ko kaya nakisali ako. Sinabi sa akin na kukunin daw nila para ayusin sa shop nila. Ibigay ko lang daw ang susi at sila na bahala ang magsaoli nito sa condo ko.
"You can trust him," sabi ni Gin nang makitang nag-aalinlangan ako. "He's my friend."
I don't have a choice but to trust this man. Binigay ko na lamang ang susi ko rito at ang address ko para alam na nila kung saan ko isasaoli ang sasakyan ko. Nang umalis na ito, aalis na sana ako para pumara ng kotse pero kaagad hinila ni Gin ang kamay ko. I look at him with full of confusion.
"Ano na naman?" naiiritang tanong ko kasi hila sya nang hila sa kamay ko!
He bit his lip because of my reaction. Alam ko ang ganitong reaction nya. Nagpipigil tawa sya. "Ihahatid na kita."
"No," kaagad na sabi ko bago binawi ang kamay ko.
"Ihahatid na kita. Just give me your address."
"No,"
"I insist," pangungulit nya. "Hindi ka sanay mag commute. Baka mapaano ka pa."
Nauubos na ang pasensya ko. Napakibit balikat ako ngayon sa harapan nya. He got stunned because of my reaction. "May I remind you that you're now already married, Mr. Castres?"
Napaawang ang labi nya pero kaagad din namang napangisi. "You're my wife's cousin so you're my responsibility also, Mrs. Ca-" natigilan sya bago tumikhim. "Ms. Alferez."
Kumirot ang dibdib ko dahil sa sinabi nya. Yeah, right. I know. You're my cousin's husband. Natahimik ako dahil sa sinabi nya at napansin nya naman iyon kaya tinignan nya ako nang puno ng pag-aalala.
I bit the insides of my cheeks to stop myself from getting into tears. "No means no," tanging sabi ko bago sya tinalikuran na.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro