Chapter 22
Zari

"Hey, woman. Are you okay?"

I looked at the man who is in front of me. He's an American. But as I look deeply at his features, I kinda see some Asian features on him. I was taken aback when he suddenly scoffed. He suddenly chuckles.

"You look like you're in love with me," he teased.

My lips parted a bit at what he said. His attitude......reminds me of Gin. I just blew a breath and rolls my eyes at him. "I'm not."

He chuckles. "Just kidding. I was just hanging out with my friends earlier," sabay turo nya sa grupo ng mga amerikanong lalaki malayo sa banda namin. "Then you took my interest. You're alone," pagsabi nya ng totoo.

Wala akong kasama dito sa bench. May earphone lamang ako palagi sa tenga at may librong binabasa kada break time. Ayoko kasing makipag-usap sa iba. Wala sila Suji kaya wala akong makausap.

Bakit ba kasi hindi nalang sya dito rin nag college?

"Do you want to hang out with us?" biglaang pagtanong nya sa akin kaya napataas ang kilay ko. Hindi ko nga sya kilala, eh. "Don't worry, we're not like what you think." kaagad na sabi nya nang mapansin ang pagdududa sa mukha ko.

"No." simpleng sagot ko.

Isusuot ko na sana ulit ang earphone sa tenga ko nang bigla syang naglahad ng kamay kaya napatingin ako rito bago sya nagtatakang tinignan. He smiles at me.

"I'm Shawn." pagpapakilala nya sa sarili nya. "I have 6 friends. They all have a girlfriend. We're all CIT students."

I sighed before reaching his hand and shaking it. "Zari."

"Nice name," sabi nya pagkatapos bumitaw sa kamay ko.

I just rolled my eyes at him before leaving the bench. Sinabi ko lang sa kanya na may klase pa ako. He believes it. After the class, I went to my apartment and told Suji about him. She looks happy about it.

[May nakikipagkaibigan na sayo, Zari! Do not ignore him! Ano ka ba? Makipag socialize ka naman dyan. Wala pa naman kami ni Reign dyan.] sabi nya.

We're now meeting through FaceTime. Nagbabasa ako nang libro habang sya naman ay may inaasikaso sa isang laptop nya.

"He's a man." sabi ko.

Saglit nyang tinignan ang screen ng laptop kung saan kami nag FaceTime para lang irapan ako bago binalik ang tingin sa isang laptop nya. [Ano naman ngayon? May problema ba? Hindi naman kailangan na babae rin ang kaibigan mo, noh. You need to gather friends as much as you can. Mahirap mabuhay ng mag-isa.]

"Oh, shut up." I said. "Simula nang pumunta ako rito sa US, mag-isa na ako."

[Kaya nga! Mahirap, diba?]

"Hindi naman. Masaya nga, eh." I answered then she groaned at me.

That's a lie. Mahirap pala na mag-isa ka lang. Wala kang kausap at makasama kapag bored ka. Kapag may problema rin ay wala kang masasabihan. It's so hard. That's why I became friends with Shawn. I don't want to be alone.

As I became friends with him, I learned that he's a half-American and half-Filipino but he doesn't know how to speak Tagalog. So I decided to teach him. He's a fast learner so he learned so many Filipino words but his accent is still funny.

"Gusto kong bumili ng aso." he said in a funny accent.

I laugh at his accent. "Tama pero nakakatawa yung accent mo," natawa ulit ako.

Nagsasalita na ako nang tagalog minsan sa harapan nya. Medyo may alam naman na kasi sya at gusto nya rin kapag nagtatagalog ako.

"Ano ang ibig sabihin ng...." he closed his one eye, inaalala kung ano yung tagalog ng gusto nyang sabihin. "Oh, shit, I forgot the word. Uhm, sinabi?" he asked me if his word is right.

Natawa ako sa kanya. "Yeah. It's sinabi."

"Oh, yeah." kaagad syang umayos. "Ano ang ibig sabihin ng sinabi ko?"

"It means you want to buy a dog." sagot ko naman.

"Oh," napaporma ng 'o' ang bibig nya. "How about cat?"

"Cat in tagalog is 'pusa'." sagot ko naman sa kanya.

"Oh, okay. I learned again." nakangiting sabi nya.

I just chuckled at him. Nang tumagal, silang buong magtropa na ang tinuruan ko kung paano magsalita ng tagalog. It's fun though. Medyo nakakalimutan ko na rin ang nangyari noon. They also helped me heal...in their own way.

Hindi ko man masabi sa kanila na napapasaya nila ako pero alam kong nahahalata na nila iyon. Minsan pinagseselosan na ako ng mga girlfriends ng mga kaibigan ni Shawn kaya lumalayo ako. They also let me avoid them. Nagpapasalamat nga sila kasi ako na yung nag-adjust.

"It's almost the end of the first year," biglaang sabi ni Shawn.

I chuckle. "First year is stressing me already. Paano pa kaya kapag second year na?"

"Atleast, you already have a friend." biglaang sabi nya kaya napangiti na lamang ako.

I didn't really expect to have some friends in college. I thought I'll be alone until the '4th year' but Shawn happened. I'm so thankful for having him in my life. He's the brother that I wish I had.

"You have so many achievements." sabi ni Shawn. "Will your parents come, by the way?"

"No," kaagad na sabi ko. "But my cousin will go." I smile when I remembered when Suji told me that she'll go here. "I'm still thankful, though."

"Why won't your parents come?" napakunot ang noo ni Shawn, naguguluhan.

I chuckle. "I told them not to come. It's still not graduation, Shawn."

"Is your cousin pretty?" he asks suddenly.

I roll my eyes. "She's already taken. Don't flirt with her."

He laugh because of what I said. About the program, everyone is getting ready for it. Suji also told me that it's the schedule of her flight right now. Because of it, I cleaned my apartment before she comes.

[Hey, are you busy?] tanong ni Shawn sa kabilang linya. [The boys want to hang out so I came then you know what? They brought their girlfriends! Can you believe that?]

I chuckle. "Maybe, they want to be with their lovers and you so that's what happened." pagpapagaan ko sa laab nya pero parang hindi naman gagaan ang loob nya dahil dito. Napabutong-hininga na lamang ako.

[Where are you?] pagbago nya sa topic.

"At my apartment."

[Can I come? I hate here. They are all hugging their girlfriends. Dude, forever doesn't exist! Oh, really? Atleast, I'm happy even though I don't have one! Yeah, talk to your Mom!] napairap ako nang nagsisimula na naman syang makipag away sa mga kaibigan nya sa kabilang linya.

I sigh. "Okay."

After I responsed, he already ended the call. Ako naman ay nagfocus na lamang sa paglinis ulit. Nang dumating sya, tinulungan nya ako sa paglilinis. Nang pagabi na, nag order na lamang kami ng pizza at kinain ito habang nanonood ng movie sa Netflix.

It's a romance movie. Napakagat ako sa labi ko nang mapansin na ang ibang scene ng isang karakter na lalaki ay...parang sya. Napabuntong hininga ako nang may nakakapagpaalala na naman sa akin tungkol sa kanya.

I really hate it when I was about to heal and forget...but something always happens which leads me to go back again. It's like a cycle. Nakakapagod minsan.

"Do you like someone right now?" biglaang tanong ni Shawn sa akin habang umiinom ng soda.

Napatingin ako sa baba. "I still love someone right now." pagsabi ko nang totoo.

"Really?" gulat na tanong nya sa akin. "Who is that? Your ex? Oh, dude, move on." he patted my head.

Napairap ako. "It's not that kind of easy, you know? Masyadong mahirap syang kalimutan." napabuntong-hininga ako. "I wish we ended in a way where I could hate him....not in a way where it could pain."

"Even if you'll hate him, it's still gonna hurt. Every ending hurts us- even those good endings, Zari. You know why?" he smiles. "Because you still want it to continue."

Natahimik ako sa sinabi ni Shawn. Natawa naman sya dahil sa reaksyon ko. Minutes later, someone knocked on my door. Sya na ang nagbukas noon habang ako naman ay humiga na sa sofa ko para makapagpahinga.

"Oh my gosh! May lalaki si Zari! Oh my gosh, Reign! Nagbago na talaga ang pinsan natin! May lalaki sya!"

Kaagad akong tumayo at tumungo sa pintuan nang may marinig akong pamilyar na boses. Napangiti ako nang malawak ng makitang sila Suji at Reign ito....pareho silang gulat habang nakatingin kay Shawn na hindi alam kung ano ang gagawin.

"Are they your cousin?" pabulong na tanong ni Shawn sa akin nang makalapit ako sa banda nila. I nod. "They are all pretty.....but their stares are creepy."

Natawa na lamang ako sa sinabi ni Shawn bago yakapin nang mahigpit sila Reign at Suji. They keep on asking about Shawn. Ako naman ay hindi alam kung ano ang gagawin kasi masyado silang nagpapanick. Ano ba ang problema nila?

"Nagbago ka na," napahawak si Suji sa dibdib nya. "Hindi na ikaw ang Zari na kilala ko."

Mahinang natawa si Reign. "Atleast, gwapo."

"Oo, hindi katulad ng mga ex mo." sabi nama ni Suji kaagad kay Reign na inirapan na lamang sya.

I just shook my head at them. Napalingon ako kay Shawn nang kinuha nya bigla ang susi nya. He smiles at me before looking at Reign and Suji. "I gotta go. My Mom texted me. Nice meeting you." he laugh. "You're funny." sabi nya kay Suji.

Nagulat ako nang makitang namula ang pisngi ni Suji dahil sa sinabi ni Shawn. Akala ko ba may jowa sya?

"Clown ka raw," sabi ni Reign sabay siko kay Suji. Si Suji naman ay sinamaan na lamang nang tingin si Reign.

"Panira ka talaga," pabulong na sabi ni Suji kay Reign. Nilingon nya naman kaagad si Shawn at nginitian ito. "Okay. Take care! Send my regards to Mom! Ay! I mean...send my regards to your Mom!" napakagat sya sa labi nya. "I mean...send our regards to your Mom!"

Shawn chuckles. "Sure. Bye!"

"Bye, Shawn!"

When Shawn left the apartment, sinara ko kaagad ang pintuan. Muntik akong mapatalon nang marinig ang tili ni Suji. Niyuyugyog nya na ang balikat ni Reign.

"Ang gwapo! Shuta! Shawn ang pangalan nya! Shit! Shawn, pakisabi sa Mama mo na nagpapasalamat akong ipinanganak ka nya!" sigaw na ni Suji habang niyuyugyog nya ang balikat ni Reign.

Napailing na lamang ako. She likes Shawn.

"Siraulo ka ba? Sakit, ah." sabay tulak ni Reign kay Suji. Napahawak pa sya sa balikat nya, nasasaktan. "Hiniwalayan ka lang, naging abuser ka na."

Natahimik si Suji sa sinabi ni Reign. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ni Reign. Si Reign naman ay napakagat sa labi nya....mukhang hindi inaasahang nasabi nya ang hindi dapat sabihin.

"Naghiwalay na kayo?" gulat na tanong ko.

Suji chuckles awkwardly. "Ah, oo. Walang forever, beh!" hinampas nya ang braso ni Reign. "Sana maranasan mo yung ouch na nararamdaman ko."

"Siraulo," sabi naman ni Reign.

Nakaawang pa rin ang labi ko. Hindi ko talaga inaasahan na naghiwalay na sila. Nag-angat nang tingin sa akin sila Reign at Suji. Napapikit si Suji sa mga mata nya at kaagad na dinilat ito.

"Huwag mo nang alalahanin ang lovelife ko." sabi nya. "Huwag kang mag-alala. It's not what you think. Legal kami both sides so hindi to tungkol sa arrange marriage na yan. Walang ganoon, maniwala ka." pagpapaliwanag ni Suji.

I sigh. "Legal din naman kami." sabi ko kaya natahimik sya.

Akala nya ata na iniisip ko na baka katulad sa amin ni Gin ang nangyari sa kanila. I'm just concerned. Gusto kong malaman kung ano ang dahilan kung bakit sila naghiwalay pero mukhang wala syang balak na sabihin kung ano ang nangyari.

Ayoko rin namang ungkatin kung ano ang nangyari. Baka maging insensitive ako dahil doon.

"Matulog nalang tayo." kaagad na sabi ni Reign. "Inaantok na ako, eh."

Napatango naman ako kaagad at inayos na ang higaan namin. Nag shower muna kaming tatlo at inayos ang sarili bago pumunta na sa kuwarto ko para humiga sa kama. Si Reign ay nakatulog na habang kami ni Suji ay hindi pa.

Si Suji ay nagboblower pa sa buhok nya habang sinusuklayan ito. Ako naman ay naglalagay pa nang lotion sa paa ko.

"Zari," tawag ni Suji kaya napalingon ako sa kanya, hinihintay kung ano ang sasabihin nya. She sighed before she speaks. "Can I stay here with you?"

Napakunot ang noo ko. "What do you mean?"

"Dito ko na itutuloy ang College ko." sagot nya kaya nagulat ako.

"Seryoso ka ba?" hindi makapaniwalang tanong ko. "Paano sila Tita? Okay ba sa kanila? Suji, kung yung rason ng pagtira mo rito ay dahil sa hiwalayan nin-"

"Zari," pagpigil nya sa akin. She chuckles painfully. "Don't worry about it. My parents already let me decide for my own. Okay lang sa kanila as long as dito ako kung nasaan ka."

Napabuntong-hininga ako. I just nod and told her that she can. Ayoko rin namang sa iba sya tumira. Baka mapaano pa. Humiga sya sa kama pero hindi muna sya natulog. Ako naman ay humiga na sa tabi ni Reign, pinagitnaan namin sya ni Suji.

"Zari," pagtawag nya sa akin.

Kahit nakapikit na ako, gising pa rin ang isipan ko. "Yes?"

"Ngayon alam ko na kung bakit kailangan mong umalis." biglaang sabi nya kaya nagulat ako. "Kailangan pala nating umalis sa lugar na iyon....para makalimot. Kasi kung mananatili tayo roon...maaalala lamang natin yung mga alaala natin na kasama sila."

Naramdaman ko ang pagkirot ng puso ko dahil sa sinabi ni Suji. Iyan nga ang tunay na rason kung bakit ko piniling pumunta sa US para mag-aral at tumira pansamantala. I know it's so selfish for me to be away with my parents but....I just want to heal the wounds that he left in my heart.

"Umalis tayo...hindi para makalimot, Suji." nakapikit na sabi ko. Ayokong dumilat kasi alam kong tutulo na kaagad ang mga luha ko. "Umalis tayo para maghilom." I smile softly. "At yun ang gagawin natin dito....kasabay nang pag-abot ng mga pangarap natin."