Niebieski księżyc kiedyś musi zamienić się w fosfor | 23.02.22
Autorką wiersza jest 1Gorzka1Czekolada1.
Chłodne wspomnienia zapadają do pustego świata pamięci,
Zaszywając jego zapomniane fragmenty.
Było ci tęskno za tym czego nienawidziłeś...
Nadal o ciebie walczę, lecz powiedz mi,
Gdzie koniec jest?
Czy będzie tak dalej strasznie dopóki niebieski księżyc,
Nie zamieni w fosfor się?
I kłamstwo spotyka nadzieję...
Nie opuszczaj mnie...!
I zabierz mnie stąd!
Kara tak szybko nie odejdzie...
Bo była obietnicą,
Nie zapominaj!
Oddycham jeszcze, lecz wiedz,
Że pewnego dnia zakończysz to ty.
Może, kiedy pomodlę się o sen, to wszystko okaże nim się?
Ale i zagubienie pozostaje w burzliwym sercu.
Chcę znaleźć słowa, które mówią, że mam zostać...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro