Pov. Jack

W sumie minęły jakieś trzy dni
od kąd ustaliliśmy nasz mini plan swatania chłopaków.

Pomyślałem, że moglibyśmy zacząć wcielać go w życie.
Byłem tak podjarany gdy wyobrażam sobie RANDYIEGO!
Ten ship był już dość długo w obiegu pomiędzy naszą trójką, więc wystarczyło, że ktoś wypowiedział TO słowo i wiadomo było od razu o co chodziło.
Było to dość śmieszne, ale za razem urocze.

Strasznie mi się nudziło, więc napisałem do chłopaków czy nie chcieliby się spotkać.
Bo czemu nie?

Odetchnąłem z ulgą gdy wszyscy się zgodzili, bo naprawdę nie miałem zamiaru siedzieć w domu przez kolejny bite kilkanaście godzin.
Tylko Rye powiedział, że się spóźni bo musiał coś załatwić.

Mieliśmy spotkać się w "naszej" kawiarni.
Tak po prostu pogadać, bo nam się nudziło, lecz tylko nasz trójka wiedziała, że miał jeszcze ktoś do nas miał dołączyć.

Pov. Rye

O 14 miałm spotkać się z chłopakami w kawiarni.

Musiałem się trochę spóźnić, bo pilnowałem chłopaków do czasu aż mama miała wróci z pracy, a z tym to nigdy nie wiadomo.
Kończyła właśnie o 14, więc miała się zaraz zjawić.

Gdy po dłużących się minutach, moja mama wreszcie przyszła powiedziałem jej żeby się nie martwiła, bo nie wiedziałem o której dokładnie wrócę, ale wychodziłem z chłopakami.

Kobieta ufała mi, za co bardzo ją ceniłem, a chłopaków również uwielbiała, więc nie miałem nigdy większego problemu z wyjściem z domu.j

▪

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Otworzyłem przeszklone drzwi i rozejrzałem się po całym wnętrzu.
Chłopaki siedzieli tam gdzie zwykle.
P

rzetaksowałem ich wzrokiem, wstrzymując oddech gdy mój wzrok zatrzymał się dłużej na niebieskookim blondynie, siedzącym obok Brooka.

- Cześć!- przywitałem się, zwracając tym samym na siebie ich uwagę, na co odpowiedzieli mi tym samym.

Siadając, spojrzałem ukradkiem na blondyna, posyłając mu nieśmiały uśmiech, który z resztą odwzajemnił.

- To wy się już znacie? - zagadnął Mikey, choć dobrze wiedział jaka była odpowiedź.

- Tak - odpowiedzieliśmy jednocześnie, przez co wszyscy przy stole zaśmiali się.

- Świetnie!- ucieszył się Jack. - Bo... Jest taka sprawa - dodał, drapiąc się w głowę.

Wymieniliśmy między sobą zdezorientowane spojrzenia, na co brunet wybuchnął niekontrolowanym śmiechem.

- Nie! To nic złego! - upewnił nas, machając rękami i śmiejąc się przy tym.

- Chciałem się spytać czy macie może wolny weekend - spojrzał na nas wyczekująco.

- Zależy co masz do zaproponowania...- odezwał się Andy, unosząc jedną brew do góry i uśmiechając się, ukazując swoje urocze dołeczki.- Właśnie - dodałem gdy przyłapałem się na tym, że wpatrywałem się w blondyna zbyt długo z głupim uśmiechem na twarzy.

Zauważył to chyba tylko Mikey, na co uśmiechnął się i pokręcił głową, spuszczając wzrok na blat stolika.

- Moja ciotka ma kawałek lasu jakąś godzinę drogi stąd. Jest jezioro, łąka i w ogóle fajne miejsce- kontynuował.- Myślałem, że jeśli byście chcieli, moglibyśmy wybrać się pod namioty...- wzruszył ramionami.

Pov. Brook

Miejscami miałem ochotę wybuchnąć śmiechem.

Razem z Mikeyem ciągneliśmy szopkę i udawaliśmy, że nic nie wiemy.

Tak naprawdę od początku mieliśmy zamysł, żeby jechać pod namioty.
Mielibyśmy wtedy lepszy dostęp do Randyiego, a co się z tym wiązało?
Lepsze powodzenie naszego zadania.

Bardzo.
Naprawdę BARDZO.
Zależało nam aby byli razem.
Przecież oni byli stworzeni dla siebie.

Z zamyślenia wyrwała mnie odpowiedź Andyiego.

- Ja mogę, bo i tak chata wolna...- uśmiechnął się. - Nie mam zamiaru kisić się przed telewizorem kilkanaście dni pod rząd...

- Ja też. Jak starzy mi nie pozwolą to i tak pojadę - zaśmiałem się, spoglądając znacząco na Mikeya.

- Dlaczego nie? Będzie fajnie.- powiedział szatyn, posyłając mi uśmiech.

- Rye?- zagadnął Jack.

- Moja mama w weekendy nie pracuje, więc o chłopaków nie ma się co martwić i w sumie... Jak mi nic nie wypadnie to mogę jechać - odpowiedział, wzruszając ramionami.

- No i zajebiście!- ucieszył się Jack, na co wszyscy zaśmialiśmy się z jego reakcji.

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Siedzieliśmy już dość długo gdy postanowiliśmy się zbierać.

Wychodząc, ja, Mikey i Jack pożegnaliśmy się z Andym i Ryem po czym ruszyliśmy w swoją stronę.

Miałem nadzieję, że coś z tego będzie.