Ilość słów: 1445

Na prośbę: Kiziamiziafizia orangepojke podgrzybek- _Hermicia_

Polska nasza najdroższa ojczyzna. Często idealizowania przez naszych rodaków postać, ale czy naprawdę jest bez wad?

"Chwiluniaaaaa, facet! Zbliż się do Lici, a użyję Potęgi Polskiego Prawa, żeby zmienić twoją stolicę na Warszawę!"

Nie będę was trzymać w niepewności nie, nie jest bez wad. Pierwszą z nich, a zarazem bardzo wyraźną cechą jego charakteru jest optymizm, który często przeradza się w ignorancję.
Feliks nie ma czasu na jakieś zamartwianie się. Nawet w najgorszej możliwej sytuacji podchodzi do życia absurdalnie wręcz lekko. Właśnie został pokonany przez Rosję, który zabiera jej najlepszego przyjaciela, na Bóg wie ile? Jego zdesperowana twarz błagająca mnie o pomoc, jest taka zabawna! Rosja planuje go najechać? O nie, a on właśnie planował remont.
Nie jest on nieustraszony, ale nawet jeśli coś zdoła go zmartwić, natychmiast lekceważy problem. Optymistyczne podejście do życia jest dobre, ale w jego wydaniu staje się niezdrowe i problematyczne dla jego przyjaciół. Mimo tych pozorów szczęścia jest określony, jako "bardzo wrażliwy" w głębi duszy przejmuje się tym wszystkim, ale za wszelką cenę chce dostrzec pozytywy, które jakoś go pocieszą. Jest to cecha, która prawdopodobnie umocniła się przez lata trudnej historii. Możesz być w najgorszej możliwej sytuacji, ale płacz niczego nie zmieni, należy cieszyć się życiem, takim, jakie jest i nigdy nie tracić nadziei na lepsze jutro. Jest to też jego zaletą, bo jest osobą z natury pozytywną i wesołą.

"Jest często wykorzystywany przez inne państwa głównie dlatego, że najpierw robi, a dopiero potem myśli"

"Często napala się na dziwne pomysły i jeśli nikt go nie powstrzyma, źle to się kończy!"

Jest też bardzo lekkomyślny, najpierw robi, a dopiero potem okazuje się, jakie będą konsekwencje jego poczynań. Do tego jego pomysły często są dziwne, a nawet abstrakcyjne, jak uniesienie swojego kraju w powietrze. Wysłać do Rosji list z pogróżkami? Nie ma sprawy! Jest osobą krótkowzroczną i impulsywną. Po co się zastanawiać, skoro można działać.

"Jest zaskakująco nieśmiały, trudno go dobrze poznać"
"Jest niesamowicie nieśmiały i przy pierwszym spotkaniu wstydzi się nawet odezwać. Powoli przyzwyczaja się do nowych znajomości".

Jedynym, co jest w stanie zachwiać optymistyczną duszę Polski, są obcy ludzie. Feliks boi się ich tak bardzo, że nie tyle jest przestraszony, ile wpada w panikę. Jak w trakcie pojedynku na spojrzenia ze Szwecją, gdy schował się za plecami Litwy.
Myślę, że dobrze obrazują to te komiksy:

Otoczony obcymi osobami Feliks, wpada panikę i zaczyna płakać.
Mimo to jest on zbyt dumny, aby kiedykolwiek przyznać się do takich emocji nawet swoim najbliższym przyjaciołom. Jak tu, gdy skłamał Łotwie, że wszystko z nim dobrze lub gdy stwierdził, że to nie tak, iż przestraszył się Szwecji.

"Wygląda na lekkoducha i hultaja, ale to wyjątkowo wrażliwy chłopiec!"

Jest nieustraszony bardziej na pokaz, ponieważ Polska stara się uchodzić za tego silnego i odważnego, nawet jeśli tak naprawdę jest przerażony. I gdy na jego twarzy tkwi uśmiech, w głębi duszy bardzo się wszystkim przejmuje.

"Bardzo nieśmiały wśród obcych, ale gdy już do nich przywyknie, zachowuje się, jak pan i władca!"
"Ale jak już przywyknie, to się nie odczepi"
"Jednak kiedy już się do ciebie przywiąże, jeszcze trudniej z nim wytrzymać"

Polska jest władczy i okropnie samolubny. Ma skłonności do bardzo toksycznych zachowań, więc jeśli nie postawisz granicy, bez wahania zacznie cię wykorzystywać. Myśli przede wszystkim o sobie, wychodząc z założenia, że jeśli on czegoś chce to ty na pewno też.
Widać to w jego relacji z Litwą, którym bardzo pomiata i ignoruje jego potrzeby.

Może wręcz nieświadomie zranić swoich przyjaciół, mówiąc coś bezmyślnego i nie bacząc na ich emocje.

"Dość agresywnie wyraża swoje poglądy"

Jeśli się nie przeciwstawisz, będzie cię traktować bardziej, jak służącego niż przyjaciela.
Może jednak nawiązać dobrą relację, jak ta z Włochami Północnymi, która jest zdrowa i obustronna.

Polska ma jednak swoje zalety. Gdy już raz się z tobą zaprzyjaźni, będzie z tobą do końca życia, nawet jeśli w międzyczasie go znienawidzisz. Jest też osobą bardzo ekspresyjną, żywą i na pewno z radością zaprezentuje ci swoją miłość poprzez przytulasy.
Wiele osób o tym zapomina, ale gdy Polska chce, potrafi być naprawdę dostojny. Jest to postać inteligentna (choć rzadko to pokazuje) i gdy jest taka potrzeba, posługuje się oficjalnym językiem. Potrafi być sprytny jak podczas bitwy o Grunwald. Do końca grał rolę przegranego i ofiary (poświęcając swoją dumę), czekając aż, Litwa powróci ze wsparciem.

Jeśli chce, potrafi być bardzo dostojny.

Często zarzuca się mu brak powagi nieadekwatny do złej historii, ale oto wers z jego Marukaite Chikyuu:

"Przeglądając album
W rzeczywistości tak szczęśliwej, że aż się totalnie poryczę
Wykorzystam szansę, by pokonać przeciwności!
Normalnie, generalnie coś zrobię!
Oprócz ciężkiej historii
Jest też ważna teraźniejszość
Totalnie Dziadku, pokój jest najważniejszy
Hej niemowlę"

"Aaach normalnie gdzieś na świecie
Śpi przepis na radość"

Polska pamięta swoją ciężką przeszłość, ale zamiast popadać w depresję i rozpaczać, robi wszystko, aby wierzyć w lepszą przyszłość i doceniać nawet najmniejszy błysk radości pośród cierpienia.
Moim zdaniem to o wiele bardziej dojrzałe podejście niż popadanie w smutek. Ma więc ukrytą dojrzałą stronę, której zwykle nie pokazuje, ale istnieje gdzie w jego głębi.

Kolejna rzecz, o której się zapomina to jego religijność.
Powiedziane jest, że gdy Litwa motywował żołnierzy do bitwy, Polska brał udział w mszy.

Wiele kontrowersji wzbudził "dziewczęcy" sposób ubierania się Feliksa i jego zamiłowanie do "typowo kobiecych" rzeczy.

Czy to sukienki, czy słodkie fryzury. Dla Polski ubranie nie ma konkretnej płci.
Feliks nie boi się wyrażać siebie i ubiera oraz zachowuje się tak, jak chce, nie przejmując się cudzą opinią lub nie dając tego po sobie poznać.
Pragnę też podkreślić, że Litwa w komiksie powyżej jest zdziwiony tym, że Polska nosi sukienkę, a nie ma on miejsca w średniowieczu. To znaczy, że ubieranie się w damskie ciuchy jest raczej okazjonalne i Feliks nie robi tego non-stop.

Posiada specyficzny sposób mówienia inspirowany jakimś japońskim slangiem. Patrząc na to z perspektywy języka polskiego, polega na:
- nadużywaniu kolokwializmów na przykład: "gadać, biadolić, kapować, kumać, czaić, jarzyć, mieć doła, wciskać kit, robić sobie jaja"
- używanie typowych dla nastoletniej mowy słów, jak: "btw, nwm, boomer, gamer, ship, otp, multikill"
- konstrukcja zdania z "tak jakby"
- słowa "normalnie" "generalnie" "totalnie"

Moim zdaniem dobrze pokazuje to słownictwo użyte w tej historii o smoku:

Feliks po prostu jest sobą.

Moje zdanie o kanonie:

Zastanawiam się jakim cudem Polska może być tak niezrozumiany i niedoceniany przez własny fandom.
Moim zdaniem kanon jest absolutnie przeuroczy. Jest on dobrze wyważony i posiada wady, jak i zalety. Sprawia, że czuje takie ciepełko w sercu. Zwłaszcza te słowa z Marukaite Chikyuu to prawdziwe złoto i jego nastawienie do życia jest fajne.
Uważam zamiłowanie do "damskich" rzeczy za oryginalne i sprawiające, że postać jest ciekawsza. Pasuje to do niego. Polska nie przejmuje się normami społecznymi i to fajnie to podkreśla.

8.5/10

Fanon

W Polskim fandomie panuje jakaś niezrozumiała awersja do kanonu, która wynika chyba z jego złego zrozumienia. Polska w tym fandomie ma trzy oblicza i wszystkie popadają w skrajności.
Jeśli lubisz jedno z tych wcieleń bardziej niż kanon? To okej. Każdy ma prawo do własnej opinii, to, że ja uważam je za płaskie i nieatrakcyjne, nie oznacza, że nie możesz myśleć w inny sposób.

"Gej"

Mylony z kanonem. Polska jest tu przesłodzony, a jego główną cechą charakteru jest homoseksualizm i zamiłowanie do sukienek. Polska w kanonie nie chodzi w kobiecych ubraniach aż tak często (skoro nadal dziwi to Litwę w komiksie, jest to raczej okazjonalne).
Dla mnie jest nierealistyczny i przerysowany.

"Smutny"

Przez ciężką historię Polska przestaje lubić różowy, ma blizny i staje się smutny oraz cyniczny. Nagle przypomina raczej swoją wersję 2p.
Moim zdaniem pozytywne nastawienie kanonu ma o wiele lepszy i bardziej poruszający wydźwięk.

"Niezwyciężony"

Osobiście nie mogę zdzierżyć tej wersji.

Ten Polska przekracza całkowicie ludzkie możliwości i wszelką logikę. Po miesiącach bicia dalej pluje swoim oprawcom w twarz. I rozumiem, że nadal zostaje przy swoich poglądach i tylko udaje pokorę, gotowy, aby nadal walczyć o wolność, gdy nadejdzie okazja.
Ale ten Polska po prostu prosi, aby go pobili i ich wyzywa. To nie jest możliwe. Po miesiącach bicia każdy jest psychicznie i fizycznie wykończony, nie musi się złamać, ale szukanie zwady jest nierealistyczne. Osoba, której nic nie może skrzywdzić, nie przypomina człowieka, a raczej fikcyjnego bohatera, który nie naprawa bytu.
Wszyscy czujemy ból, wszyscy odnosimy porażki i wszyscy czasem mamy po prostu dość.

Stolik z napojami, przy którym można podyskutować ┳━┳---->

Miejsce na wasze zastrzeżenia, pytania, propozycje, i.t.p ------->

NASTĘPNY ROZDZIAŁ --- Niezwyciężony Prusy!

---------------------
Jak się czujecie po przeczytaniu tego rozdziału? Bardziej rozumiecie kanon, czy raczej wolicie fanowską wersję?

Poza tym zamówienia są otwarte! Nowsze prośby będą też realizowane szybciej niż te z przed roku.
Pisz nawet o postaci, które już są! Im więcej próśb o jedną postać tym większa szansa, że się pojawi!

Ps. Zdania, do których użyłam kursywy to cytaty z mangi, które pochodzą z tych takich krótkich opisów postaci.
Są w 100% kanoniczne i mam zdjęcia, aby je potwierdzić.