- George, przestań - zaśmiał się Clay, obracając głowę w bok.

- Jeszcze chwilunia - odparł chłopak, pochylił się ku twarzy młodszego i dokleił ostatnią naklejeczkę na czoło. - Idealnie.

Clay zerwał się na nogi z kanapy, niemalże zrzucając George'a, by podbiec do lustra w korytarzu. Spojrzało na niego obklejone na policzkach, nosie i czole odbicie. Były to malutkie gwiazdeczki współgrające z kolorowymi serduszami imitującymi rumieniec, a na nosie miał jasnozielony platerek. On jednakże dotknął będącej na czole mniejszej od plastra naklejki. Były to złożone okulary o czarnych szkłach, z których słynął George. Uśmiechnął się rozczulony.

Autor tej obklejanki objął go w pasie i oparł podbródek na jego ramieniu, szczerząc ząbki także w uśmiechu, w którym zakochał się na zabój.

- Wyglądasz przeuroczo - skomentował Gogy, patrząc na ich wspólne odbicie.

- Ty wyglądasz lepiej z maską z uśmieszkiem moim - odparł.

Obrócił się wokół osi, na co pozwoliły mu ramiona szatyna na biodrach, i cmoknął go w usta. Uwielbiał tak robić, co wiedział że jego chłopaku się również podoba.

Zsunął mu z brody na usta oraz nos białą maskę z czarnym uśmiechem, jego znakiem rozpoznawczym. Następnie chwylił go na rękę i pociągnął na sobą, wychodząc z typowego dla amerykan małego domku, w którym mieszkał, na chodnik. Sam nie założył maseczki - czarną z białym uśmiechem i oczkami - chwaląc się sztuką na twarzy. Dalej trzymając George'a za palce odwrócił się ku niemu, a blond kosmyki wpadły na oczy. Jego oczy lśniły, gdy zbliżył się i ucieśnił uścisk palców, idąc u jego boku.

- Idziemy na plażę, Georgie?

- Jakżebym mógł się nie zgodzić. Tylko musimy zdążyć na streama, a nie jak ostatnio zapomnieliśmy.

- Jeden raz mogliśmy, skoro u mnie jesteś - zaśmiał się na prawdę w słowach chłopaka.

I tak machając lekko rękoma, on rozpromieniony w kolorowe naklejki, Gogy z zsuniętą maską i równie roześmiany, szli i co chwilę witali się z sąsiadami bądź głaskali jakieś zwierzątko. Razem.