Izaya: Wbrew pozorom droga do bankomatu jest jak pole minowe! Wszyscy patrzą ci na ręce i istnieje spore ryzyko, że jakiś złodziejaszek majstrował przy tym sprzęcie. Ponadto, jak już nie pomylisz się w guziczkach, musisz sprawnie uniknąć tych - rzekomo - zbierających na chore dziecko ludzi, którzy czaili się  tak naprawdę przy bankomacie od jakiegoś czasu i teraz próbują zagrać ci na sumieniu...

Izaya: Ale moje sumienie dawno zdechło, więc pomińmy tą kwestię.

Izaya: Kiedy już szedłem z pieniędzmi do domu, potknąłem się o kant piłki, którą jakieś ułomne dziecko zgubiło - zapewne bawiąc się autistik spinnerem lub grając w pokemon goł - i nieomal upadłem, a wtedy... zobaczyłem jakąś babcię z Polski sprzedającą pierogi.

Izaya: W ten oto niebywały sposób ne mogłem zapłacić Namie!

Namie: Ty mi nigdy nie płacisz...

Izaya: No wiem~