CHAPTER 078
FULL CHAPTER CAN ONLY BE FOUND ON MY FACEBOOK VIP GROUP - PM ME FOR DETAILS
*
*
*
"I want you to tell me the truth, Van."
"Truth about what?"
"Your condition." Huminga siya nang malalim. "Talaga bang hindi ka makapag-lakad?"
Nakita niya ang paghugot ni Van ng buntonghininga kasunod ng pag-iling. "Dahil pa rin ba ito sa kumot?"
She released an exhasperated sigh. "Come on, Van. Hindi ako magagalit kung sasabihin mo sa akin ang totoo. I won't get mad but I would certainly demand an explanation."
Ibinalik ni Van ang pansin sa lawa. Sandaling nag-isip.
Nagpatuloy siya. "Hindi ako naniniwalang si Nurse Art ang umakyat upang silipin ako kagabi. I need you to tell me the truth—ayaw kong magmukhang tanga sa harapan ninyong tatlo."
"Kailangan ko ng operasyon sa mga tuhod ko, Demani, at iyon ang totoo."
"But can you walk?"
"I can stand; ipinakita ko naman sa'yo 'yon, hind ba?"
"Kaya mong umakyat ng hagdan?"
"Demani—"
"Just answer it."
Muli, ay isang mahabang buntonghininga ang hinugot si Van. Sandali itong natahimik na tila pinag-iisipan kung saan mag-uumpisa sa pagpapaliwanag--o kung magpapaliwanag man.
Siya naman ay nanatiling nakatayo roon, pigil-hiningang naghihintay.
Hanggang sa...
Biglang nag-umpisang gumalaw ang line kasunod ng pag-alog ng rod.
Biglang nataranta si Van— sa wakas ay may kumagat sa pain nito!
Bumaba ang tingin niya sa gulong ng wheelchair ni Van na unti-unting gumugulong patungo sa dulo ng jetty. Nanlaki ang kaniyang mga mata. Mabilis siyang lumapit, at sa pagkagulat nito ay hinablot niya mula rito ang fishing rod at siya na mismo ang humila ng spinning reel.
Si Van ay napatingala sa kaniya; tinuruan siya kung ano ang gagawin. She followed without question—subalit tila malaki ang isdang nahuli nito dahil kahit anong hila niya'y bumabalik ang wire at napapabitiw siya sa reel.
Until she was overpowered by the creature underwater.
Napahakbang siya nang pasulong dahil hindi na niya makontrol pa ang reel. And when she reached the edge while still trying to pull the rod, Van said something:
"Let it go, Demani! You will fall into the water!"
Subalit hindi siya bumitiw. Patuloy siya sa paghila hanggang sa magawa niyang maka-atras ng ilang hakbang. But the fish continued to fight for its life; it pulled the wire and swam in a circular motion, making her step forward and back to the edge.
Doon na siya nawalan ng pag-asa.
Masakit na ang mga daliri niya ay hindi magpapatuloy siya'y baka masugatan lang siya o mahulog sa tubig kung hindi siya bibitiw.
So, she let go.
And she fell back—not on the wooden floor but on Van's lap!
Malakas na singhap ang kumuwala sa bibig niya, lalo nang bumaba ang mga kamay nito sa kaniyang bewang. He probably attempted to catch her, pero nagdire-diretso siya pag-upo sa kandungan nito.
And the position brought shivers down her spine.
This position was so familiar.
This was one of the positions they used to do whenever they made love before.
And this was making her uncomfortable.
Pero bakit hindi siya makagalaw? Bakit hindi niya magawang tumayo at lumayo?
Why was she enjoying the moment?
"Stand up before I lose my mind, Demani..."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro