CHAPTER 071
FULL CHAPTER CAN ONLY BE FOUND ON MY FACEBOOK VIP GROUP - PM ME FOR DETAILS
*
*
*
"Are we really sharing this bed, Van?" salubong niya sa asawa nang pumasok na rin ito sa silid.
"I can sleep on the couch if you're not comfortable," balewala nitong sagot bago ini-diretso ang wheelchair patungo sa banyo.
Nilingon niya ang couch na tinutukoy nito. Yes, there was a couch near the window; and it was big enough to fit two people; pero nasaan ang puso niya kung hahayaan niya itong matulog doon?
Nagpakawala siya ng paghinga.
This is all my fault for suggesting to have the nurses stay with us here. Damn in.
Ibinalik niya ang tingin kay Van na nakapasok na sa banyo. "I'll take the couch, you sleep in bed."
"No, Demani—"
"You can't make me sleep in bed kung ikaw itong pasyente namin."
"You can't make me sleep in bed knowing you're uncomfortable on the couch."
"I'll be comfortable; malaki naman ang couch at—"
"No," matigas na sabi ni Van bago inisara ang pinto ng banyo. "The bed is big enough to fit five people, kahit magtabi tayo'y hindi tayo magdidikit. I can't properly move my legs so I surely won't do anything stupid. Just calm down, Demani. Hindi kita pagsasamantalahan."
That's not what I mean... she wanted to say.
Maliban sa tingin niya'y hindi tamang magtabi sila sa kasalukuyang sitwasyon ng pagsasama nila'y nag-aalala siya sa sariling damdamin.
Dahil hindi niya namamalayang unti-unti nang nalulusaw ang galit niya at muli niyang nagugustuhan ang asawa.
At ayaw niyang tuluyang bumalik ang kung ano mang damdamin mayroon siya para rito.
Maghihiwalay sila pagkatapos ng ilang buwan—legally. Wala nang silbi ang kung ano mang damdamin na umuusbong sa dibdib niya.
Muli siyang nagpakawala ng malalim na paghinga bago lumapit sa harap ng pinto ng banyo. Tumikhim muna siya nang sunud-sunod bago kumatok. "Do you want me to call Nurse Art to assist you?"
Matagal bago nakasagot si Van. "I'm... all good, thanks. I can handle myself."
"How?"
"It's fine, Demani," may inis na sa tinig ni Van sa pagkakataong iyon kaya hindi na siya nagpumilit pa. Kadalasan sa mga handicap patients na tulad nito'y normal ang makaramdam ng iritasyon kaya naiintindihan niya--kahit papaano--ang pagbabago ng mood nito.
She made a face and shifted her attention back to the bed.
In two years after they separated, ito pa lang muli ang unang beses na matutulog siyang may katabi sa kama. What's worse was she was going to sleep in it with... her husband.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro