CHAPTER 062
FULL CHAPTER CAN ONLY BE FOUND ON MY FACEBOOK VIP GROUP - PM ME FOR DETAILS
*
*
*
"What did you do the whole day?" tanong ni Van habang ngumunguya. Pakiramdam niya'y wala naman talaga itong pakealam sa magiging sagot niya. And that he was only asking because that's what he's supposed to do.
"Nothing," she answered emptily. Hindi niya magawang hiwain ang karne sa init ng ulo. Baka sa iba niya magamit ang steak knife.
Natahimik si Van, hindi na muling nagtanong pa. Patuloy lang ito sa pagkain.
Wala man lang itong sinabi kung saan ito nanggaling.
Wala ring sinabi kung ano ang ginawa kagabi.
Wala ring paumanhin o paliwanag.
Damn this bastard.
"This meat tastes good," he said after a while. Pero mainit na ang ulo niya kaya kahit anong papuri pa ang sabihin nito tungkol sa niluto niya'y wala nang dating sa kaniya. "What is this?"
Itinaas niya ang mukha at tinapunan ito ng matalim na tingin. "You don't remember what meat is that? You don't recognize the taste?"
Napatitig ito sa kaniya; at alam niyang nahalata nito ang init ng kaniyang ulo. Sandali itong natahimik bago sumagot. "No, I don't recognize."
She smirked. "You've had it before. I think the meat is called Lara."
Doon dahan-dahang humugot ng malalim na paghinga si Van kasunod ng dahan-dahan ding pagpapakawala niyon. Ilang sandali pa'y napailing ito at binitiwan ang mga kunbyertos bago kinuha ang kopita ng alak at inubos ang laman niyon.
Then, he stood up.
"Have a great meal, mauuna na ako."
Nang tumalikod ito ay nihampas niya ang mga kamay sa mesa.
"So ikaw pa ang may ganang mag-galit-galitan ngayon?"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro