CHAPTER 023 - Make Up
AYAW NIYANG MAKITA SIYA NI VAN na ganoon ang itsura kaya umiwas siya at lumabas ng kusina. Sirang-sira ang mood niya na hindi niya magawang magpanggap na maayos lang at ngumiti rito. Sirang-sira ang mood niya—katulad ng kung papaanong nasira ang dinner na pinaghirapan pa man din niyang ihanda.
Sa nanlalabong tingin ay umakyat siya sa hagdan patungo sa sila nila sa itaas. Nang marating iyon ay kaagad siyang dumiretso sa banyo. Sinulyapan niya ang sarili sa harap ng salamin, at nang makitang para siyang loka sa itsura niya ay lalo siyang nanlumo. Her hair was messy, na marahil ay dahil sa pagkakataranta niya kanina. Her eyes were red in tears, and her lips were shaking in annoyance. Dagdagan pa ang pamumula ng ilong niya sa pag-iyak, at ang damit niyang bahagyang lumaylay dahilan upang makita niya sa salamin ang halos buto't balat na niyang katawan.
She didn't like what she saw on the mirror. Galit niyang binuksan ang vanity cabinet at pahablot na kinuha ang bote ng medikasyon niya para sa stress. Kumuha siya ng isang tableta at diretsong ininom.
Makalipas ang ilang segundo ay nag-umpisa siyang kumalma, at nang sa tingin niya'y hindi na gaanong mainit ang ulo niya, ay tinungo niya ang bathtub upang punuin iyon. Habang dumadaloy ang tubig ay naghubad siya ng damit. She folded her clothes and put them in the laundry basket.
Nang makitang kalahati na ng tub ang nasidlan ng tubig ay pumaloob na siya roon. She rested her head on the top rim, put her arms on her sides, and closed her eyes in submission. The warm water helped her body relaxed; her heartbeat slowed down, and her mind found peace.
Nararamdaman niya ang hapdi ng napaso niyang kamay pero hindi na niya iyon gaanong binigyang-pansin. Inalis na rin niya sa isip ang dahilan kung bakit siya nagkanda-mali-mali kanina.
Hindi niya alam kung gaano siya ka-tagal na naroon lang hanggang sa marinig niya ang pagbukas ng pinto ng banyo, kasunod ng pagdama ni Van sa kaniyang braso.
She opened her eyes and met her husband's. Naka-upo ito sa tiled floor—still fully-clothed, and his hands were on her arm. Habang magkarugtong ang kanilang mga mata'y unti-unting bumaba ang mga kamay nito sa braso niya hanggang sa kamay niyang namumula dahil sa paso. Masuyo nitong dinama iyon, bago kinuha at dinala sa bibig.
Her husband kissed her hand with gentleness while his eyes still locked on hers.
"Feeling better now?" he asked.
Umiling siya.
"What do you want me to do to make you feel better?" he asked in a gentle, yet sexy voice.
Pakiramdam niya'y biglang kumulo ang tubig sa loob ng bathtub sa init na biglang pinukaw ng kaniyang asawa. Init mula sa kaniyang kaloob-looban na biglang nabuhay.
At habang nanatiling magkarugtong ang kanilang mga tingin ay sumagot siya,
"Please make love to me, hon. Here. Right now."
Kusa na lang iyong lumabas sa kaniyang bibig. Pero wala siyang balak bawiin ang sinabi.
She needed her husband's touch. She needed his love.
Higit niyang kailangan iyon ngayon, upang tuluyang mawala sa kaniyang sistema ang stress na nararamdaman niya.
Hindi na sumagot pa si Van. Sa halip ay ibinaba nito ang ulo at muling dinampian ng halik ang may paso niyang kamay. Consecutive warm kisses. Before his lips traveled up to her arm.
Doon niya ipinikit ang mga mata at ninamnam ang kiliting hatid niyon sa kaniyang sistema.
Sandaling huminto ang pagdampi ni Van ng halik, at nagmulat siya upang tingnan ito. He stood up and let go of her hand. Sumunod ang kaniyang tingin, at nang makita itong unti-unting tinatanggal ang pagkakabutones ng suot na polo shirt ay inihanda niya ang sarili.
While her husband continued to unbutton his shirt, their eyes remained locked. Ang kaniyang dibdib ay patuloy sa pagkabog nang malakas, ang inis na kanina'y lumalamon sa kaniyang sistema ay nawala na at napalitan ng damdaming tanging ang asawa lang niya ang nagbibigay.
She sat up and waited for her husband to finish taking his clothes off. Sinusundan niya ang bawat kilos nito. Sinusundan niya ng tingin ang mga damit na inihahagis nito nang basta na lang sa sahig. Hanggang sa tuluyan nang mahubad ni Van ang lahat ng saplot.
And her husband stood in front of her like one of the sculptures George Blackall Simonds made in 1800. Perfect. Classic. Manly.
Napalunok siya at pinaglakbay ang mga mata sa kagandahang nakikita sa kaniyang harapan. Van was the epitome of perfection, and she was the luckiest girl to have married him. She was nothing but a simple face with a petite body. She wasn't the most attractive and she wasn't even on par with the ladies in her husband's circle. But he chose her. To love and to marry.
Kaya ginagawa niya ang lahat para rito. At gagawin pa niya ang lahat ng kaya niya para rito.
Napaatras siya at napausog sa dulo ng tub nang pumasok din doon ang asawa. Ang tubig ay umapaw, lalo na nang lumusong ito at lumapit habang ang mga mata'y hindi humihiwalay sa kaniya. He was like a predator in a swamp, approaching its prey. Ready to devour, ready to satisfy itself.
Napakagat-labi siya sa antisipasyon.
Making love with her husband was always exciting for her. And they were both sexually active that they would make love every night and every morning if possible. Pero kahit na araw-araw nila halos na ginagawa iyon ay lagi pa rin siyang nasasabik. Tila pa rin siya nauuhaw, laging nangangailangan.
At alam niyang ganoon din ito sa kaniya.
She spread her legs open when he went on top of her. Napatingala siya, at ang kaniyang mga kamay ay pumulupot sa leeg nito nang ipatong ng kaniyang asawa ang mga kamay sa magkabilang gilid ng tub.
He smiled at her—his signature sexy smile.
"Are you sure you will be comfortable here?"
She smiled back, gently pulling him close. "Maybe not, but let's charge it to experience."
Ngumisi ito. "You are getting adventurous."
"I know." Inangat niya ang sarili upang ilapit pa ang katawan sa asawa. "Let's do it here in this tight tub, honey..." She then pulled his head toward her and kissed him hard on the lips.
Habang magkarugtong ang kanilang mga labi ay bumaba ang isang kamay ni Van sa balakang niya upang itaas ang ibabang bahagi ng kaniyang katawan. She was spreading her legs for him, and he settled between her thighs, thus, his erection—which had already started to grow at the time he was removing his clothes—landed on the perfect spot, ready for invasion.
"I'm worried, though..." he murmured between kisses.
"You don't sound like it," she said, teasing.
Lalo itong ngumisi. His hand under the water was guiding her hip to the right spot. He was there, but he wasn't thrusting. He was just there, preparing. Teasing, maybe. Poking.
"I might break you..." he said after a while.
"But you always do, honey..." she answered before kissing his neck. She let her tongue out and licked his skin.
Van responded with a low growl. Yumuko ito at kinagat ang balikat niya. "Don't do that, baby, baka hindi ako makapagpigil."
"Eh 'di h'wag mong pigilan," she answered, while her lips traveled up to his ear. Iyon ang sunod niyang inakit. She licked the side of his ear and bit his lobe.
Her husband moaned in submission. Napahigpit ang hawak nito sa kaniyang balakang na ikina-ungol din niya. Ang mga labi nito sa kaniyang balikat ay nagdadala ng kung anong kiliti sa buo niyang katawan; kiliti na dumadaloy ay naiipon sa ibabang parte niya. Doon sa sensitibong bahagi, sa pagitan ng kaniyang mga binti.
"Now, honey..." she begged before arching her body to meet his. Naka-kapit siya nang husto sa mga balikat nito na tila ito kakawala at iiwan siya.
Her husband said nothing. His hand skillfully slid down to the apex of her feminity; stroke his middle and ring fingers to her tenderness which she answered with a loud moan. He then positioned himself, and as he sought for entry, his lips claimed hers for a carnal kiss.
Isang malakas na ungol ang kumawala sa kaniyang lalamunan nang mag-isa ang kanilang katawan.
Ang sumunod na mga sandali ay mainit. Maalab. Lumalagablab.
Katulad ng gabi-gabing nangyayari sa kanilang silid... o sa umaga bago sumikat ang haring araw.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro