Geschreven door: LaCourse

Julie draaide de sleutels voor de laatste keer om in het contact. Hij moest het gewoon doen. Het brommende geluid gaf niets goed aan. Net als de vierentwintig keer eerder dat ze dit probeerde. Fuck. Moest haar auto net vandaag ermee kappen? Hij was niet de beste meer maar hij kwam elk jaar door de keuring heen en daar ging het om. En dan stond ze ook nog ergens op een parkeerplaats langs de snelweg midden in Duitsland.

Haar mobiel klonk vanuit de bijrijdersstoel waar ze hem had neergelegd in haar tas. Toen ze haar zus haar naam zag staan verliet een gefrustreerde kreun haar mond. Dat kon er ook nog wel bij.

'Esmee?' vroeg Julie terwijl ze haar telefoon op nam. Ze probeerde zo vrolijk mogelijk te klinken.

'Julie. Waar ben je? Ik heb de kip net in de oven geschoven.'

'In de buurt van Frankfurt... Ik denk niet dat ik het ga redden...' Ze klemde haar kaken op elkaar omdat ze haar zus niet teleur wilde stellen. Het had Esmee weken geduurd om haar over te halen kerst bij haar en haar vriend te vieren. Waarschijnlijk dacht haar zus dat ze er onderuit probeerde te komen.

Ze hoorde haar zus geërgerd zuchten en vervolgens iets tegen haar vriend zeggen.

'Joshua is ook laat. Dus we houden wel wat voor jullie over. Maar morgen help je me met het maken van de chocolade mouse want daar ben ik super slecht in en Thomas zijn ouders zijn daar dol op.'

'Doe ik' beloofde Julie.

Ze zou er alles aan doen om Joshua zo veel mogelijk te ontlopen en als ze daarvoor in de keuken moest staan dan deed ze dat graag. Joshua was de beste vriend van Thomas, de vriend van haar zus. Omdat ze beide getuigen waren voor het huwelijk aankomende zomer belden ze wekelijks over het regelen daarvan. Ze had zich kapot geërgerd aan de flirtende opmerkingen van Joshua de hele tijd. Daarbij had die gast een profielfoto van een auto. Wie had er nu een profielfoto van een auto? Ze wist niet eens hoe die gast eruit zag. Waarschijnlijk als een creep.

'Oke, mooi!' klonk Esmee haar stem. 'Doe je voorzichtig aan. Het sneeuwt hard en ik wil niet dat je wat overkomt.'

'Ja ik doe voorzichtig aan.' Ze vertelde haar zus niet dat ze met een kapotte auto aan de kant van de weg stond. Waarschijnlijk zou ze zich te veel zorgen maken net als altijd. En er was vast nog wel een taxi te regelen of zo iets.

Ze sloot het gesprek af en draaide vervolgens voor de zesentwintigste keer de sleutel om in het contact. Ze hoopte zo dat nu ze even gebeld had de motor de tijd had gekregen om af te koelen en haar auto het weer deed. Helaas gaf haar auto nog steeds het tegenstribbelende geluid.

'Verdorie' mompelde ze terwijl ze de deur opendeed. Misschien had ze toch tegen Esmee moeten zeggen dat haar auto ermee gekapt was? Maar dan had Esmee gegarandeerd Thomas gestuurd om haar te halen en dan verpeste ze de kerstavond van dat stelletje.

Ze trok aan het hendeltje naast het stuur wat de motorkap omhoog deed klappen, zoals ze had geleerd op de rijlessen.

Op haar lip bijtend keek ze naar de verschillende onderdelen onder de motorkap. Ze herkende de plek waar de olie bijgevuld diende te worden maar waarschijnlijk was dat niet het probleem.

'En? Weet je al wat er aan de hand is?' Julie keek om en zag dat een jongen haar grijnzend aan stond te kijken. Zijn handen had hij nonchalant in zijn broekzakken gestoken en zijn jas stond open waardoor je de rode kerstrui zag.

'Ik heb geen flauw idee' zuchtte ze eerlijk.

'Laat mij maar eens.' Hij drukte haar zachtjes aan de kant en bekeek de onderdelen zorgvuldig. Hier en daar draaide hij wat aan.

Terwijl hij zijn volledige aandacht op haar auto had kreeg Julie de kans om haar redder in nood te bestuderen. Hij had blond haar wat nonchalant in model was gebracht en door de dikke winterjas heen kon ze al zien dat hij een sportief lichaam had. Natuurlijk moest het haar weer overkomen dat de meest knappe jongen op de hele parkeerplaats zijn hulp aan bood. Waarom kwamen dit soort jongens nou nooit naar haar toe tijdens het uitgaan.

'Probeer hem nog eens te starten.' Julie schrikte op van zijn stem en keek weg van zijn kaaklijn waar ze maar liefst een halve minuut naar had lopen staren. Ze liep terug naar de auto en draaide opnieuw de sleutel om. Het geluid wat ze hoorde was nog altijd niet verbeterd en de jongen keek ook hoofdschuddend naar de auto.

'Ik ben bang dat je motor zojuist is gesneuveld.'

'Lekker dan' mompelde Julie toen ze weer naar buiten stapte.

Medelevend keek hij haar aan. 'Het spijt me schat. Welke kant moet je op? Misschien kan ik je een lift geven.'

'München.'

Zijn lippen krulden in een glimlach. 'Ik moet ook die kant op. Mijn auto staat daar je kunt mee rijden als je wilt?' Hij wees naar een pick-up een eindje verder op

Argwanend trok Julie een wenkbrauw op. 'Dit verzin je ter plekke niet?'

'Nee helemaal niet. Ik moet echt die kant op.'

'Ja vast.' Julie rolde haar ogen.

De jongen haalde nonchalant zijn schouders op. 'Ik wilde alleen maar aardig zijn op kerstavond maar als je me hulp niet wilt, ook goed. Dan bel je maar een taxi of de wegenwacht. Maar ik ben bang dat je vanavond dan niet meer in München aan komt. Het is kerstavond, dan werken er veel minder mensen.'

Hij had gelijk, maar Julie vertikte het om dat toe te geven.

'Ik bel een taxi' besloot Julie. Ze vond het maar niets om bij een onbekende in de auto te stappen. Ook al zag hij eruit alsof hij rechtstreeks uit de nieuwste Bond film was gestapt.

'Wat jij wil' de jongen haalde zijn schouders op en liep vervolgens naar het tankstation.

Julie pakte haar telefoon weer en belde de eerste beste taxi die ze kon vinden op google. Nadat haar mede werd gedeeld dat ze de elfde wachtende in de rij was, ging ze terug zitten in haar auto. Doordat ze de deur open had laten staan was het al flink koud geworden in de auto. Minuten gingen voorbij terwijl ze van de elfde wachtende naar de tiende en negende ging. Haar vingers werden langzaam wit terwijl het gevoel eruit trok. Misschien moest ze ook maar even naar het tankstation lopen om een warme chocolademelk te bestellen terwijl ze wachtte tot ze eindelijk iemand van dat stomme taxibedrijf aan de lijn kreeg.

Julie zette haar auto op slot en liep vervolgens naar het tankstation waar het in ieder geval warmer was dan in haar auto. Haar voeten schuifelden door de sneeuw. Toen ze zag dat de jongen van net voor de ingang van het tankstation stond wilde ze zich eerst omdraaien. Maar voor ze het door had stak hij al zijn hand naar haar op waardoor ze niet anders kon dan door lopen.

'Niet gelukt met de taxi?' vroeg hij bezorgd.

Julie haalde haar telefoon omhoog. 'Ik sta nog steeds in de wacht' deelde ze mee.

'Ik zei het toch' kon hij niet laten om te zeggen terwijl zijn lippen een grijns vormden.

'Ja je had gelijk' gaf ze toe omdat ze te moe was om tegen hem in te gaan. Ze snakte naar die warme chocolade melk.

'Mijn aanbod staat nog steeds hoor. Jackie en ik zouden het geweldig vinden als je met ons mee reed.'

Hij was dus niet alleen, was het eerste wat bij Julie doordrong. Natuurlijk had zo'n knappe aardige jongen een vriendin, die waarschijnlijk even knap als hij zelf was. En dat deed haar meer dan het eigenlijk zou moeten. De steek die ze voelde deed pijn maar ze probeerde het te negeren en zich te richten op haar zus. Hoe graag zij wilde dat ze vanavond nog in München aan kwam.

'Oké ik rijdt met je mee' glimlachte ze naar hem.

'Echt? Tof! Jackie zal zich vereerd voelen dat we zo'n knappe vrouw meenemen.' Hij knipoogde zo opvallend naar haar dat ze zich realiseerde dat Jackie misschien wel zijn zusje was, en als het wel zijn vriendin was dan was hij in ieder geval geen goede vriend door zo opvallend met haar te flirten.

'Koud?' vroeg hij haar enkel toen hij zag dat ze tegen haar vingers aan blies. Julie knikte waarop zijn grijns alleen nog maar breder werd. Hij knoopte zijn sjaal los en sloeg deze om Julie's nek heen.

'Kom, In de auto heb ik wel iets wat je beter warm houdt.' Hij legde zijn hand op haar onder rug en leidde haar naar de zwarte pick-up.

Julie zag het witte Duitse kenteken waarna ze haar wenkbrauwen omhoog trok. 'Ben je Duits?' vroeg ze verrast. Tot nu toe had hij vloeiend Nederlands gesproken.'

Hij knikte. 'De vriendin van mijn beste vriend is Nederlands dus ik ken wel wat woordjes' lichtte hij toe.

'Wat woordjes? Ik had helemaal niet door dat je Duits was.'

Nonchalant haalde hij zijn schouders op. 'Ik ben gewoon goed met talen.' Ze kwamen aan bij zijn pick-up die een andere instap had dan normale auto's.

Door de hoge instap lukte het haar niet om zelf in te stappen en dus gaf hij haar een zetje waarna ze op de bijrijders stoel kon zitten.

Ook al raakte hij slechts kort haar heupen aan, seconden later voelde ze de plek nog steeds gloeien. Hij sloot de auto deur aan haar kant waarna hij naar de bestuurderskant liep en vervolgens met een gemak erin klom. Hij glimlachte naar Julie, zette de verwarming een tikje harder en pakte van achteren een deken wat hij aan haar gaf.

'Deze zal je de komende uren wel warm houden. Ik kan dat helaas niet doen want ik moet rijden.'

Glimlachend bedankte ze hem. Pas toen ze de snelweg opreden keek ze verbaasd naar achteren waar ze helemaal geen vrouw zag zitten.

'Waar is Jackie?' vroeg met een frons op haar gezicht. 'Je hebt met trouwens ook nog helemaal niet verteld hoe je heet?' Julie kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Een knappe jongen flirtte met haar en meteen vergat ze alles en stapte ze zomaar bij een onbekende in de auto. Ze moest haar zus per direct een foto van deze vent sturen zodat ze hem konden opsporen als ze zou verdwijnen.

'Jackie is hier.' Hij stak zijn hand uit naar het dashboard en streelde het plastic. 'En ik ben Josh.'

'Jackie is je auto?' riep ze verbijsterd uit.

'De liefde van mijn leven' bevestigde hij terwijl hij een klopje op het stuur gaf om dit te bevestigen.

'Het is echt gestoord om je auto een naam te geven' vond Julie.

Josh haalde zijn schouders op.

'Ze is de betrouwbaarste die ik ken. Kijk maar naar jouw auto, die laat je in de steek op een belangrijk moment maar Jackie zal dat nooit doen.'

Julie rolde haar ogen. 'Wauw. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die zo gehecht is aan zijn auto.'

'Klaar met grapjes maken over mijn auto?' hij zond haar een boze blik waardoor Julie moest grinniken.

'Ja hoor.'

Josh zette de autoradio aan waarna een vrolijk kerstmuziekje door de auto klonk. Met een valse stem zong hij de uithaal van Mariah Carey mee alsof hij alleen in de auto was. Julie lachte hardop. Ze vond hem leuk. Echt leuk!

'Dus vertel jij eens iets over jezelf. Hoe heet je? Waar werk je?'

Julie streelde een lok van haar blonde haar achter haar oor. 'Julie en ik werk als accountant.'

Josh floot. 'Een slimme dame dus.'

Het meisje haalde haar schouders op. 'Dat valt ook wel weer mee. Wat doe jij van werk?' vroeg ze geïnteresseerd. Gezien zijn gespierde lichaam en de pick-up waarin hij reed verwachtte ze dat hij in de bouw werkte.

'Oh, ik heb meerdere talenten' grijnsde hij plagerig.

'Wat is dat nou weer van antwoord?'

'Het enige antwoord wat je van me krijgt' grijnsde hij nu opnieuw.

Julie zuchtte hoorbaar waardoor de grijns op Josh zijn gezicht alleen maar bredere werd.

'Wat doe je eigenlijk hier in Duitsland. Geen sneeuw in Nederland terwijl je zo droomt van een witte kerst?'

'Jawel' klonk Julie's stem. De sneeuw was verschrikkelijk geweest. Het had voor veel files gezorgd de afgelopen week toen ze naar kantoor moest.

'Mijn zus woont met haar vriend in Duitsland en ik ga met hen kerst vieren.'

'Je klinkt niet heel vrolijk?' vroeg Josh.

'Ik doe het voor Esmee. Ze wil zo graag dat ik bij haar kerst vier. Zij en Thomas zijn zo gelukkig samen dat ik me keer op keer realiseer dat ik dat niet heb en ook nooit zal krijgen.'

'Hoezo zal jij nooit iemand vinden waar je gelukkig mee kan zijn?'

'Ik ben accountant' ze zei het alsof dat alles moest verklaren. 'Dat zijn gewoon saaie mensen.'

'Ik vind je nou niet bepaald saai.' Josh schonk haar een vriendelijke lach terwijl hij de auto door de sneeuw heen reed.

'Je kent me niet' vond Julie.

'Maar wat ik van je ken, vind ik nou niet saai. Niet iedereen springt in de auto bij een man die zijn auto een naam geeft. En niet iedereen durft die man daar vervolgens om uit te lachen.'

'Ik lachte je niet uit' verdedigde Julie zichzelf. 'Ik vond het alleen apart.'

'Met andere woorden, je verklaard me gewoon voor gek.'

'Misschien' grinnikte Julie.

'Ben je daar alleen met je zus en haar vriend?'

Julie schudde haar hoofd. 'Nee Thomas heeft zijn beste vriend ook uitgenodigd. Een eikel.'

'Een eikel?' vroeg Josh hardop.

'Ja we bellen wel eens. Die gast heeft het veel te druk om fatsoenlijk met me te kunnen praten over de voorbereidingen van het huwelijk van Esmee en Thomas. Ik moet alles in m'n eentje doen. Maar hij belde me wel een keer midden in de nacht op terwijl hij te veel gedronken had.'

'Klinkt inderdaad als een eikel' bevestigde Josh.

'En hij heeft een profielfoto van een auto' klaagde Julie.

Ze zag Josh slikken waarna hij haar aankeek en een glimlach op zijn gezicht toverde. 'Ja dan weet je helemaal dat hij niet deugd.'

De volgende uren praatte Julie met Josh alsof ze elkaar al jaren kenden. Eindelijk had ze het gevoel dat een man meer met haar deed dan dat ze hem gewoon aardig vond. Josh maakte haar aan het lachen en zorgde er tegelijkertijd voor dat hij naar haar verhalen luisterde. De borden langs de weg gaven aan dat München steeds dichter bij kwam en dat begon ze echt jammer te vinden. Ze was waarde gaan hechten aan haar gesprekken met Josh. Met niemand had ze deze chemie gevoeld.

Ze trok de deken verder over haar heen en ging fijner in de stoel zitten met haar hoofd tegen het raam.

'Maak je me wakker wanneer we er bijna zijn?' Julie sloot haar ogen.

'Doe ik, maar ik kan niet beloven dat we dan in München zijn. Misschien neem ik je wel mee naar mijn huis en vieren we met z'n tweetjes kerst.'

'Dat zou geweldig zijn' mompelde Julie zachtjes. Ze kon zich voorstellen dat een kerst met Josh geweldig zou zijn.

'Juul wakker worden.' Ze voelde een vinger over haar wang strelen en zodra ze haar ogen opende zag ze dat Josh haar grijnzend aankeek.

'We zijn er' fluisterde hij terwijl hij naar het huis van haar zus en Thomas wenkte. Ze hadden hun best gedaan want hun hele voortuin was verlicht met kerstversiering en vanaf de straat kon ze de grote boom in het huis al zien.

Julie haalde de deken van haar af en pakte met haar hand het hengsel van haar tas die al die tijd tussen haar benen had gelegen.

'Bedankt' fluisterde ze zachtjes. Maar terwijl ze de woorden uitsprak bedacht ze dat die woorden nooit genoeg waren voor wat Josh allemaal voor haar had betekend. Hij had haar opgevrolijkt, naar haar verhalen geluisterd en haar een lift gegeven. Zonder hem stond ze nu waarschijnlijk nog altijd op die parkeerplaats.

Zijn hoofd kwam dichter bij en voor ze het besefte drukte hij zijn lippen op die van haar. De kus was vurig. Zoals ze nog nooit gekust was. Meteen realiseerde ze zich dat hij precies zo kuste als dat ze had verwacht. Teder maar met vuur. Alsof zij het belangrijkste was op de hele wereld. Hij liet haar zich speciaal voelen. Josh kantelde zijn hoofd zodat hij haar nog dieper kon kussen. Even verloor Julie het besef van tijd en plaats. Maar toen Josh haar langzaam los liet, bedacht ze zich weer dat ze voor het huis van haar zus stond.

'Ik moet maar eens daar heen.' Haar stem klonk schor van de emotie. Ze wilde niet gaan omdat ze dit nog nooit eerder had gevoeld. Toch was Esmee ook belangrijk. Ze had haar zus beloofd er met kerst te zijn.

Josh knikte en haalde zijn hand van haar wang.

Julie stapte uit de pick-up. Ze was vergeten dat de afstand naar de grond vanaf de pick up hoger was en dus viel ze bijna in de verse sneeuw. Ze wist niet hoe Josh het voor elkaar had gekregen maar nog voor ze de grond raakte ving hij haar op.

'Bedankt' glimlachte ze. 'Alweer.'

Josh zijn lippen krulden omhoog. 'Geen dank. Ik los graag je problemen op.'

Hij pakte haar hand vast en liep met haar naar de deur. Een grote kerstkrans pronkte aan de houten deur, waar Josh op klopte.

'Wat doe je?' siste ze terwijl ze naar zijn hand keek die op de deur bonsde.

'Ik klop aan zodat ze ons binnen kunnen laten.'

'Maar je kan hier niet zomaar aankloppen en ook mee naar binnen gaan' klonk Julie's stem paniekerig.

'Maak je niet druk. Ik moet hier toevallig ook zijn.' Josh zijn ogen begonnen te fonkelen.

Pas op dat moment besefte Julie wat er aan de hand was. Josh en Joshua waren dezelfde persoon. Fuck. Ze had het kunnen weten. Die profielfoto van zijn auto, dat was gewoon Jackie. En zijn stem. Dat schorre randje had haar in een dronken bui verteld dat hij van der hield terwijl ze hem nog nooit ontmoet had. Daarbij had ze nooit het adres van haar zus genoemd maar stonden ze nu wel voor het juiste huis.

'Ik begon me al af te vragen wanneer je het door zou hebben' glimlachte hij kleintjes.

Julie wilde boos zijn en hem duizenden vragen stellen maar het enige wat ze kon doen was breed glimlachen toen haar zus de deur opende.

'Julie' gilde haar zus waarna ze haar in een knuffel trok en vervolgens ook Joshua omhelsde.

'Zijn jullie tegelijk aangekomen?'

'Zoiets ja' antwoordde Julie enkel terwijl Joshua tegelijkertijd zei dat hij haar op een parkeerplaats was tegen gekomen.

'Ik wist meteen dat het je zusje was. Jullie lijken sprekend op elkaar. Allebei even knap.'

Esmee rolde haar ogen. 'Charmeur. Geef maar gewoon toe dat je haar herkende omdat je hier altijd naar haar foto loopt te staren.'

Esmee liet het tweetal binnen waarna ze naar de woonkamer liepen waar inderdaad de foto van Esmee en Julie samen hing.

'Oké, oké ik geef het toe.' Onschuldig stak Joshua zijn handen in de lucht waarna hij zijn beste vriend begroette met een omhelsing.

' En ik maar denken dat je altijd naar mijn vrouw zat te kijken op die foto. Julie is toch niet voor je charmes gevallen of wel?' vroeg Thomas nieuwsgierig aan zijn vriend.

'Nee Julie valt niet op mannen met een profielfoto van een auto' knipoogde Joshua naar Julie die haar wangen meteen rood voelde worden. Dat was het geen wat haar de afgelopen uren was overkomen. Ze was keihard gevallen voor een jongen die een profielfoto van een auto had.

Esmee sleepte haar zusje mee naar de keuken.

'Ik weet dat je hem niet mag maar je moet weten dat de verhalen over hem niet kloppen.'

Niet begrijpend trok Julie een wenkbrauw op. 'Waar heb je het over?'

'De verhalen die rond gaan over Joshua Kimmich. Hij is niet die arrogante voetballer zoals veel mensen denken. Hij is gevoelig en staat altijd voor iedereen klaar.'

'Hij is voetballer?' vroeg Julie. Shit. Ze wist zoveel niet over de man die zojuist haar hart had gestolen in nog geen vier uur. Maar het verklaarde in ieder geval wel waarom hij het zo druk had.

Nu was het Esmee die niet begrijpend naar haar zusje keek. 'Dat wist je niet? Ik dacht dat je hem daarom niet mocht?'

Julie schudde haar hoofd. 'Nee. Hij doet nogal moeilijk tijdens het organiseren van jullie bruiloft. Of beter gezegd hij doet helemaal niets. En hij heeft me een keer in een dronken bui opgebeld en verteld dat hij van me houd' flapte ze eruit.

Esmee haar ogen begonnen te stralen. 'Dus het is waar? Thomas verdenkt hem echt al verliefd op je te zijn sinds het moment dat ik hem meer over je vertelde. Hij blijft maar constant naar je vragen.'

'Ik denk niet dat het waar is' peinsde Julie.

'Dat is het wel' een stem deed haar omdraaien. Ze zag hem staan onzeker met zijn handen in zijn zakken terwijl hij naar haar lachte.

'Ik ben wel verliefd op je. Vanaf het allereerste moment dat ik die foto zag voelde ik een klik en toen ik je vanmiddag in de ogen keek werd dat gevoel alleen maar bevestigd. Je bent geweldig Julie. Je bent precies de persoon waar ik al jaren op wacht.'

Hoe hij haar naam uitsprak zorgde ervoor dat haar hart opzwol.

'Ik vind jou ook geweldig' zei ze zacht waarna ze de afstand overbrugde en zich in zijn armen liet vallen om opnieuw door hem gekust te worden.

Die avond zat Julie tegen Joshua aangeleund op de bank. Zijn arm was losjes over haar schouder geslagen. Ze had een perfect uitzicht op de kerstboom en die combinatie was perfect.

Thomas zat in de stoel tegenover hen op zijn mobiel te scrollen.

'Heb je je profielfoto nou verandert? Vroeg hij verrast terwijl hij zijn hoofd op Joshua richtte.

'Ja. Jackie heeft plaats moeten maken voor de echte liefde van mijn leven.'

Julie pakte haar mobiel erbij en bekeek de profielfoto van Joshua op whatsapp. Tot haar verbazing zag ze zichzelf slapend in zijn auto. De foto had hij diezelfde avond gemaakt toen ze naar München reden.

Joshua zag wat ze deed en trok haar dichter tegen zichaan waarna hij een kus op haar haren drukte. Dit werd de beste kerst van haarleven met de leukste man die ze kende.