Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Beloved - 5

Parceria com amorices

------------------------

(Park Mi Nu)

Chat Wattpad
09:57 PM

@Invisible_woman: Tá aí?

@fnigthingale: Eu quase sempre tô. Pareço até uma desocupada

@Invisible_woman: Eu tô surtando!

@fnigthingale: Por que?

@fnigthingale: Alisou a nuca do deus grego do campus?

@fnigthingale: Por falar nisso, peguei sua doença e agora tô reparando nas nucas alheias...

@Invisible_woman: Na verdade, a gente se beijou

@Invisible_woman: Quer dizer, ele me beijou

@fnigthingale: O que?

@fnigthingale: Como?

@fnigthingale: Onde?

@fnigthingale: Quando?

@Invisible_woman: Numa festa, foi tão repentino

@fnigthingale: Mas foi tipo beijão ou só um encosto de boca?

@Invisible_woman: Beijão...

@fnigthingale: Mano... Tipo, mano... Vocês estão juntos agora?

@Invisible_woman: Não

@fnigthingale: Ué

@Invisible_woman: Ele tava um pouco bêbado e eu fugi depois...

@Invisible_woman: Me sinto uma idiota :(

@fnigthingale: Ah, você fez certo. Quer dizer, você gosta dele, mas não o conhece direito e ele não estar sóbrio muda muita coisa

@fnigthingale: As piores coisas acontecem quando os homens estão bêbados

@fnigthingale: Vai que ele é um louco! Você nunca saberia

@fnigthingale: Por isso fez certo! Boa menina!

@Invisible_woman: É, mas agora eu não consigo olhá-lo

@Invisible_woman: Estou evitando ele ao máximo

@fnigthingale: Ah, então você também é dessas que foge dos problemas '-'

@Invisible_woman: Que?

@fnigthingale: Nada

@Invisible_woman: Conta

@fnigthingale: Aquele garoto estranho se declarou para mim e saiu correndo e agora ele parece estar me evitando

@Invisible_woman: Como assim?????

@Invisible_woman: Como pôde me contar isso só agora?

@fnigthingale: A senhorita estava muito ocupada beijando bocas alcoolizadas por aí

@Invisible_woman: Engraçadíssima você!

@Invisible_woman: Mas e aí?

@fnigthingale: E aí o que?

@Invisible_woman: Não se sentiu nenhum pouco balançada?

@fnigthingale: Sei lá. Não consigo acreditar ainda

@fnigthingale: Só não consigo parar de pensar nessa besteira

@Invisible_woman: Os sentimentos de uma pessoa não são besteiras!

@fnigthingale: Um beijo também não!

@Invisible_woman: Só acho que você deveria conversar com ele

@fnigthingale: E eu super acho que você deveria seguir o próprio conselho

@Invisible_woman: Tô ocupada agora. Tchau

@fnigthingale: Affz

Desbloqueei meu celular e amaldiçoei Jeon Jungkook mais uma vez naquele dia. Por que tinha que ser daquele jeito? Como ele poderia gostar de mim? Ou melhor, como ele poderia se declarar e fugir? Do que ele tinha medo?

Distraidamente eu vaguei pelos locais que costumava encontrá-lo e onde aconteciam nossas curtas trocas de olhares, mas ele não estava lá. Até me aventurei a passar perto do módulo de Artes e quando achei tê-lo visto, não era ele, era só um narigudo feio e Jungkook estava longe de ser feio.

Desisti de procurá-lo, porque não queria me apegar à bobagens. Fui para a biblioteca e vaguei por entre as estantes em busca de um livro de imunologia e quase infartei ao encontrar Min Ha Ri abaixada entre duas estantes. Meu dia tinha como ficar pior?

Eu fiz uma careta e ela fez outra quando me notou em sua frente, mas algo parecia estranho pela forma que ela ofegava e se encolhia atrás das estantes.

- Aqui é a ala de saúde, sabia? - Falei só para ver se ela estava em sã consciência.

- Shhh. - Ela chiou e franziu as sobrancelhas em forma de súplica.

Eu deveria ter me virado e ido embora, mas a curiosidade falou mais alto do que a indiferença. Será que a santa Min Ha Ri tinha aprontado alguma coisa?

- Por que está assim? - Sussurrei me abaixando ao seu lado.

- Não é nada. Só continue o que estava fazendo. - Sussurrou de volta me expulsando. - Finja que não me viu.

- Por que eu faria isso? - Provoquei falando mais alto só para estressá-la.

A garota pulou em cima de mim e tampou minha boca. Eu me chacoalhei até empurrá-la de volta para o lugar que estava.

- Não põe essa sua mão suja na minha boca! - Reclamei.

- Olha, Mi Nu, eu sei que me odeia, mas pode cooperar comigo só hoje? Por favor? - Pediu quase chorando, seu rosto estava vermelho também.

Torci minha boca num bico e a analisei. - O que está acontecendo?

- Estou fugindo de alguém e não quero que essa pessoa me encontre. - Sussurrou espiando pelas frestas deixadas entre os livros.

Mais uma fujona, então. Eu suspirei e continuei observando o desespero da garota. Ha Ri nunca esteve assim, somente no dia em que brigamos na escola, basicamente o dia que nos tornamos inimigas e rivais.

- Fugir não é a melhor opção, sabia? - Provoquei sentando sobre um livro para não sujar minha calça.

Ha Ri me encarou parecendo cansada. - Você não vai embora?

Neguei com um sorriso e ela revirou os olhos. Desde que tínhamos nos apaixonado pelo mesmo garoto no ensino médio, eu tinha separado meus dias para perturbá-la até que a garota chorasse como costumava fazer. Esse era meu jeito de extravasar minhas frustrações, enquanto Min Ha Ri parecia um ser humano evoluído que se permitia apenas a me lançar caretas inofensivas.

Ela acabou sentando no chão também e tirou o celular do bolso na tentativa de me ignorar. As pessoas tinham tirado o dia para me ignorar. Meu celular vibrou no outro instante e eu visualizei a mensagem do wattpad.

@Invisible_woman: Não acredito que estou escondida na biblioteca com a minha inimiga me incomodando

@Invisible_woman: Eu sou a pessoa mais azarada do mundo, pode dizer

Minha garganta ficou seca quando li a mensagem da minha amiga virtual. Encarei Min Ha Ri e ela olhava para o celular enquanto suspirava.

@fnigthingale: Está escondida na ala de saúde?

@Invisible_woman: Como você sabe?

Meus olhos encontraram os de Ha Ri no mesmo momento. Rezei internamente para estar errada sobre minhas conclusões, mas eu precisava ter certeza de que @Invisible_woman não era minha inimiga mortal. Tomei o celular de sua mão e ela resmungou algo.

Respirei fundo ao notar que Ha Ri estava no chat do wattpad conversando com a @fnigthingale, que por sinal era eu. Ela puxou nossos celulares e teve a mesma certeza que eu. Ah não.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro