Medya: Jojuklar

Sizi özledim bölüm atam dedim.

Gud okumalar

***

"Anne! Biz geldik!"diye seslenen çocuklarıma cevap verecekken Sarp atladı.

"Neden anne? Neden baba değil?"

"Aa baba sende mi buradaydın?"diye sordu Pera.

Şunların heybetine bak be! Ne güzel doğurmuşum!

"Karneleri görelim bakalım."dedim elimi uzatarak.

İlk Pera kendinden emin şekilde uzattı karnesini. Onun karnesinin çok iyi olduğunu biliyordum bu nedenle fazla inceleme gereği duymamıştım.

"Seninkini alayım Hera."

Hera karnesini uzattı.

"Kimyadan kalmışsın. Benim kimya dersim çok iyiydi."diye böbürlenen Sarp'a bakma gereği bile duymadım.

"Babanız da kalmıştı. Zar zor geçti."

"Ayıp oluyor ama."diye cevap verdi.

"Ne Sarp? İkinci sınavdan 110 almam lazım diye yakınıyordun!"

"Hayatım şimdi hatırlamasak mı bunları?"dediğinde zafer edasıyla güldüm.

"Sara seninkini alayım."dedim elimi uzatarak. Sara bir süre etrafına baktı. Tereddütlü şekilde elimi indirdi.

"Annecim, sana daha önce en sevdiğim annem olduğunu söylemiş miydim? Ne güzel doğurmuşsun bizi be! Şu asalete bakın! Valla senin yerinde olsam ilk işim babamı boşamak olurdu. Ama ne gerek var değil mi? Bu n-"

"Geçen karne günü bana da aynısını dedin lan."diye cevap verdi Sarp.

"Söyledilerinin doğruluğu karneni görmeyeceğim anlamına gelmez oğlum."dediğimde mecburen karnesini uzattı.

"Sen matematikten kalmamış mıydın?"diye sordu Hera.

"Valla senden kopya çektim. Helal et."dediğinde Hera Sara'nın kafasına vurdu.

"Ne güzel kopya çekmiş be."diye mırıldandı Sarp.

Bir süre karnelerle sohbet ettik.

17 yıllık evliliğimiz de değişen tek şey yaşımızdı. Yaşımızın ilerlemesi zeka yaşımızın çocuklarla aynı yaşta olmadığı anlamına gelmiyordu. Sorumluluğum, işim, kertenkelelerim büyüyordu.

Ajdar maalesef vefat etmişti. İyi ki ölmeden önce çiftleşme dansı yapabilmiş, çocuklarını bana emanet etmişti. Üsnü ve Ajdar'ın çocukları Celaleddin ve Hüsniye çocuklarımın en iyi arkadaşlarındandı.

Aranızda Emir'i merak edenler olmuştur.

Emir...

Hâlâ aynı. Gram değişme olmayan yüzünde hiç mi hiç baba tipi yoktu. Çocuklarımı numaralandırmış Emir 2 gibisinden hitap ediyordu.
Emir'in kızı Ela Semra'nın kopyası gibiydi.

Birkaç yıl önce lisede ki evimizden taşındık. Bunu duyan Emir krize girmiş, bir hafta depresyona girmişti. En sonunda arsızlık yaparak üst katımıza taşınmıştı.

Kerem ve Naz, kendi kafalarında idi. Evin direği Naz her zamanki otoritesini koruyor, Kerem'e kıyafet bakıyordu. Evlenince çalışmak istememiş, Kerem ne güne duruyor demişti. Yalnızca internet üzerinden açtığı sayfasını yönetiyordu. Onlarında bir kızı vardı ve Sara ile çok iyi anlaşıyordu.

***

"Anne!"diye seslenen kızıma baktım.

"Halamlarla, Kerem Amcalar buraya gelecekmiş."diye devam etti.

"Ismarla bir şeyler. Makarna yapamam şimdi."dediğimde başıyla onaylayıp yukarı çıktı.

Diğer odadan da Sara'nın kahkaha sesi geldi.

"Versene şu fotoğrafı velet!"diyen Sarp'ın sesini de duymuştum.

"Ne oluyor?"diye girdim odaya. Sarp arasında bir şey saklıyor, Sara gülmemek için kendini sıkıyordu.

"Ne saklıyorsun?"

"Önemli bir şey değil."diye cevap verdi.

Bıkkınca nefes verdim.

"O ne Sara?"diye sorduğumda Sarp Sara'ya öldürücü bakışlar atıyordu.

"Babamın eski fotoğrafı. Sen ondan soğuma diye göstermiyor."dediğinde tebessüm etmiştim.

"Soğumam için çok geç kaç yılımı verdim ben bu geri zekalıya!"

"Al ya!"diye uzattı fotoğrafı.

Gördüğümde ben de kahkaha atmıştım.

"Bu fotoğrafı onca zamandır nasıl görmedin anne?"diyen Pera'yı yeni farketmiştim.

"Olsun böyle de yakışıklı benim kocam."dediğimde Pera ve Sara kalbini tuttu ve bize iğrenerek baktı.

Sarp şaşırmıştı. "Gerçekten mi?"

"Hayır."

***

Bölümü beğenenler?

Pera/Hera/Sara?

Gizli numara'ya mı/ A sorunsalı 'na mı yebe gelsin?

Zevzek adlı hikayemi sildim.

Hadi eyw.