Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

4.8

(//////)(//////)(//////)(//////)(///

2 gün sonra...

O günden sonra ne olduğunu merak ediyordunuzdur. Sarp'a
tansiyonumun düştüğünü, önemli bir şey olmadığını söylemiştik. Hala inanamıyordum ve bunu Sarp'a nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum. Aldırmak istemiyordum. Çok şükür Sarp istemese bile yalnız bakacak gücüm vardı. Okulum ne olacaktı? Şu an için bir sorun yoktu ama kilo alacaktım ve bazen dinlenmem gerek durumlar olacaktı. O halde okula gidemezdim. Dondurmak gibi bir fedakarlık yapmam gerekecekti.

Bebeklerimiz...

Ne ara büyümüştük ve ne ara bu sorumluluğu almıştık hiçbir fikrim yoktu. Her şey çok ani gelişmişti. Bize ait bebeklerin olacağını düşünmek, çılgıncaydı!

Böyle söyleyince ne kadar garip oluyordu öyle değil mi? En iyi kertenkelelerimiz demekti.

Sarp'a söylemek içinse doğum gününü bekliyordum. Öylesine bir günde değil de akılda kalır bir gün olsun istiyordum.

Sahi Sarp neredeydi? Hâlâ eve gelmemişti. Bugün arkadaşlarıyla dışarıya çıkacaktı ama bu kadar geç geleceğini tahmin etmemiştim. Saate baktım yeniden ve telefonumu çıkardım.

Siz: Neredesin?
-Görüldü-

Siz: Hey

Siz: Görüldü de ne demek?

Siz: Eninde sonunda eve geleceksin bunu biliyorsun değil mi?
-görüldü-

Sarp kişisi aranıyor......

Aradığınız kişi şu anda meşgul. Lütfen sinyal sesinden sonra mesajınızı...

Kahretsin! Bu çocuğun sorunu neydi?!

\( ̄<  ̄)>ヽ(`Д')ノヽ(`Д')ノ(*'>д<)ψ(`∇')ψ

En sonunda kapının anahtarla açılma sesini duyunca oturduğum berjerden ayağa kalktım. Kapının ağzında ayakkabılarını çıkaran, yorgun görünen Sarp'a baktım. Normalde bu saatte çoktan uyumuş olurduk ve onun da yorgun olması doğaldı.

"Bu saate ka-" diyemeden beni susturdu. "Yoruldum zaten. Sonra konuşalım." dedi. Beni umursamıyordu bile. Ceketini çıkarıp asığında iyice sinirlendim. Bana bir açıklama yapmak zorundaydı.

"Saatin kaç olduğunun farkında mısın?Mesajlarıma yalnızca görüldü yapıp bıraktın! Aramamı meşgule attın! Ben yapsam ne hissederdin?" Bunun hamilelik hormonlarıyla zerre alakası yoktu. Kim olsa aynı şeyi hissederdi. Ben onu kısıtlayan birisi kesinlikle değildim ve bana yaptığı nankörlükten başka bir şey de değildi.

"Meşgul olduğum için meşgule attım. Sadece biraz kafa dağıttık o kadar. Telefonum Burak'taydı. O görüldü atmıştır." deyip odaya yöneldiğinde sesimi yükselttim.

"Hala umursamadan konuşuyorsun. Seni saat 1'e kadar bekledim. En azından yüzüme bakıpta konuşabilirsin." dediğimde bana döndü ve elindeki çantaya yere attı.

"Ne anlatayım Allah aşkına?! Kırk yılda bir özgür olmak istedim belki. Eve istediğim saatte gelmek istedim! 22 yaşındayım ve hâlâ çok gencim! 40 yaşında bir ev babası değilim!" deyip çelik kapıyı çarpıp gittiğinde olduğum yerde kaldım. Buna bir günde ne olmuştu böyle?

Hayır ağlamıyorum. Gözüme yağmur kaçtı.

-_-||@( ̄- ̄)@(∩_∩)@_@=-O

"Ben nereden bileyim Naz? Kapıyı çarptı gitti! Ben sadece onu merak etmiştim! Baksana bu kadar soruya katlanamayan biri bir ömür bana ve çocuklarımıza katlanabilir mi?" dedim kahvesini içen Naz'a. Naz üniversiteden çok yakın bir arkadaşımdı. Son zamanlarda o ve erkek arkadaşıyla samimi olmuştuk. Dün ona da hamile olduğumu söylemiştim. Bugün ise Sarp'ı çekiştiriyorduk.

"Nereye gittiğini biliyor musun?"

"Hayır. Asıl sorun şu 4 senedir arkadaşlarıyla geziyor zaten. Haber vermedi, bir şey anlatmadı. Ben onu kısıtlamıyorum da. Sadece... Bilmiyorum işte!"dedim yüzümü ellerimin arasına alarak. Derin nefes verdim bıkkınlıkla. O kırk yaşında hissetmiyor olabilirdi ama ben de yirmi iki yaşında genç bir kadındım. Ama ne olursa olsun sorumluluk sahibiydim.

"Ya özgürlük kısıtlamak ne alaka? Bence bahane. Başka bir şey olmuş! Yoksa Sarp böyle yapmazdı." Doğru, bahane olabilirdi ama bahane olması bana söylediklerini değiştirmezdi. Kalbim kırıktı.

"Peki bana dedikleri. 40 yaşında aile babası değilmiş falan. O kadar içime oturdu ki. Sanki benden bıkmış gibi. Ben ona nasıl hamile olduğumu anlatmaya çalışırken o kendisini kısıtladığımı düşündü. Biraz düşünmem gerek gerçekten."

"Haklısın valla." dedi. Ben de o sırada telefonumda ki bildirimlere bakıyordum.

Semra: Merak etme.

Semra: Babacık burada. Dün Emirleymiş.

Semra: sıkıntı yok

"Heh! Bak işte başka bir şeye morali bozuktur bu gerizekalının." dedi Naz içimi rahatlatmak istermiş gibi. Dediklerini ne olursa olsun unutmayacaktım.

"Umarım öyledir." diye mırıldandım.

-_-||-_-||-_-||-_-||-_-||-_-||-_-||

Bölümü beğenenler?

Sarp nabyn diyenler?

Sarp nie böyle yaptı tahmin eden müneccimler?

Aden haklı bro diyenler?

Hadi eyw.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro