Ania

Czekam już na Ruby w naszej niegdyś ulubionej kawiarni. Bardzo się stresuje ponieważ nie widziałyśmy się już od około pięciu miesięcy. Nagle z zamyślenia wyrywa mnie dźwięk dzwonka który jest zamontowany nad drzwiami. Automatycznie obracam się w stronę drzwi i widzę blondynkę która niegdyś była mi bardzo bliska ale teraz wbiła mi nóż w plecy. Siada na przeciwko mnie i widać że się stresuje.

-Więc... Hej - Zaczęła Dziewczyna

-Cześć. Wiem ze to dziwne że chciałam się z tobą spotkać, ale chciałabym wiedzieć czemu?

-Sama nie wiem... Może wtedy czułam coś do Gila? Winifred mą manipulowała i zastraszała. Powiedziała mi że jeżeli Ci tego nie zrobię to skończysz gorzej i skończysz z kulką w sercu- skończyła a z jej oczu zaczęły powoli kąpać łzy

-Dziękuję- szepnęłam i złapałam ja za rękę

- Jak możesz mi dziękować? Mogłam cię zabić a ty mi dziękujesz?

- Tak ponieważ wiem jaka jest Winifred i wiem że gdyby cię nie zastraszała to byś tego nie zrobiła.

- Aniu? C-czy była byś w stanie mi wybaczyć? Nawet nie teraz a w przyszłości

-Oczywiście, jestem w stanie to zrobić nawet w tym momencie

-To rozejm?

- Tak R-O-Z-E-J-M - wstałam i przytuliłam blondynkę co ona odwzajemniła

- Ale poczucie humoru cię nie opuściło - dziewczyna głośno się zaśmiała.

- Nie mogłoby hah. A i możesz spodziewać się mnie i Gilberta w najbliższym czasie, i przekaz Moodie'mu żeby też się nas spodziewał

-Nie ma problemu od niedawna mieszkamy razem więc spoko

- Oo to może napisz mi później adres i do was jakoś wpadniemy

-Oki. To do zobaczenia

-Do zobaczenia

**
Więc jest rozdział i ma 257 słów. Wiem mogło być dłużej ale pada mi bateria i nie mogę napisać więcej a muszę naładować i laptop i telefon żeby pisać dalej.