Pagkauwi ko sa condo ay tumawag pa si Yohan. See?  Balik sa dati na siya.

Muntikan na ngang maging ipo-ipo ang pagiging hangin at kapal ng mukha niya.

Hmm, sabagay, happy people are sometimes the most miserable ones.

Grabe pala siya, yong mommy niya pumayag nalang na maging tita ang tawag niya sa kanya. Kung titignan kasi parang ang selfish naman non, para lang sa taong mahal niya, di bale nang masaktan yong anak niya. Kawawa naman si Yohan.

Kinabukasan sa school ay isinabay ako nila Ken sa pagpasok. Hayon at nakita ko ulit si Jaydee,  sobrang cute at masayahin talaga ng kapatid ko. hehe,  sssshhh hindi naman niya alam ang iniisip ko..

Hinatid ulit muna namin siya bago kami magtuloy sa school.

Naglalakad na kami ngayon papasok. Dami nanamang baong kapilingan ni Ken.

"Ani!  Alam mo bang may mas mapait pa sa ampalaya? "

"Tumigil ka nga Ken. "

Medyo natatawang sabi ko.

"Dude, saan mo nanaman ba napulot yan."

Medyo natatawa pang sabi ni kuya Jude. See kawawa si Ken sa amin,  wala siyang kakampi haha.

"Kayo naman hindi pa naman ako natatapos eh basag na agad. "

Nagpout pa siya. Kakatuwa din itong lalaking ito. Parang bakla magpout. Haha. Ai, sorry Lord. Joke lang po iyon.

"Oh sige na... "

Sabi naman ni kuya.

"Sagot ka muna Ani ng 'ano?' "

See nagpakachildish pa. Pagbigyan na nga ang dakilang si Ken.

"Oh ano? "

Bored kong sabi.

"Eh di am-palayain ka!!! Hahahaha... Hahahaha.. Kilig ka no? "

Corneto naman to. Mabigyan nga ng bente.

"Oh bente... "

Sabi ko.

"Ha?  Bakit tong bente? "

Nagtatakang tanong niya. Pero hindi parin siya nakakaget-over sa kakatawa niya kahit siya lang naman ang natawa. Baliw talaga to.

"Pambili ng corneto.. "

Bored kong sabi. Pero parang hindi niya nagets.

"Ha? "

"Ang corny mo daw dude. "

Ngising sabi ni kuya Jude. Haha buti pa siya nagets niya.

"Hmm, grabe tong mga to. "

Sabi niya ulit at nagpout. Haha, parang bata talaga tong si Ken. Pero sa totoo lang kung wala siya parang hindi na din kompleto ang araw namin. Dahil sanay na kami sa pagiging papansin at pagiging corny niya. Na lagi nga lang basag sa amin ni kuya Jude haha.

When suddenly may umakbay sa akin. And when i look up it was kuya Rai pala. Woh!  I missed him kaya hinarap ko siya agad at yinakap.

"Rai!! "

Sabi ko pa sa saya.

"Oh, welcome back bro, okay na ba?  "

Bati at tanong ni kuya Jude. Siguro yong sa visa ni kuya ang tinutukoy nito.

"Yep.  .after ng school year na to aalis na ulit ako. "

Sabi niya. Bigla naman akong nalungkot. Mawawala nanaman siya. Hindi ko nanaman siya makikita.. Pero don siya masaya. I need to understand him.

Hinawakan naman ni Ken yong balikat ko at ni kuya at pinaghiwalay kami. Haha, ganyan na talaga iyan. Ayaw niya daw na nagyayakapan kami ni kuya Rai kasi bias daw sa kanya. See, kapal talaga niya eh normal na iyon sa amin ni kuya.

"Welcome back Rai. "

Sabi niya at tinapik lang sa balikat si kuya Rai noong magkalayo na kami.

"Thank you Ken.. "

Sabi naman ni kuya sabay baling sa akin.

"Are you okay baby? "

Nag-aalalang sabi niya. Napansin niya atang nalungkot ako. Kaya ngumiti ako at pinasaya yong mukha ko.

"Oo naman Rai. I'm glad pumasok ka na ulit. "

Sabi ko. At ngumiti siya.

"Don't worry hindi naman tayo mawawalan ng communication eh. "

Sabi niya at ginulo yong buhok ko at hinalikan ako sa noo. I smiled to him.

I was shocked when suddenly someone kiss my left chick. Napamulagat at tinigyan iyon pero hindi pa ko nakakalingon when someone kiss also my right chick.

"Para fair. "

Sabi nong huling humalik sa akin. Mas nagulat pa ako noong marinig ko ang boses ni Yohan. Si Ken yong isa pang humalik sa akin sa pisngi. Akala ba nila nakakatawa yang mga ginagawa nila. Mga bastos tong mga to!! Hindi ako makapagsalita dahil sa inis ko sa dalawang mapangahas na to. While i saw kuya Rai's hand na kumuyom.

At doon ay mas nagulat ako kaya napaangat ang mukha ko at tinignan siya. Kasi bago sa akin yong nakita ko. I expected na tutuksuhin niya ako.

Pero pagkatingin ko sa mukha niya ay ngumiti siya. I know fake ang mga iyon.

Habang nagsusukatan yong dalawang mapangahas sa tabi ko.

"Easy bro. "

Wika naman ni kuya Jude. While kuya Rai ay inakbayan ako at umalis na at sumunod na si kuya Jude habang naiwan yong dalawa. Kokontra pa sana ako dahil hindi ko pa nasapak yong dalawa dahil sa ginawa nila pero mahigpit yong hawak ni kuya. Yong feeling na ayaw niya akong mawala sa tabi niya. Kaya hinayaan ko nalang. Mamaya nalang siguro. Di joke.

Talagang yong dalawa nandoon parin.

"Childish.. Tssk.. "

Narinig kong sabi ni kuya rai. Hmm, bakit parang kakaiba ata. Parang naiinis si kuya Rai. Nagiging overprotective brother na ba siya? 

Nang medyo nakalayo na kami nila kuya Rai at bigla nalang siyang tumigil. At napatigil lang din kami ni kuya jude.

Humarap si kuya rai sa akin. Ako shock pa din sa reacksyon niya. Inilabas niya yong panyo niya.. At pinupunasan na pala niya ang pisngi ko. Na salubong pa ang kilay nito.

Nong ibinaba na niya ang kamay dahil mukhang tapos na siyang punasan ako sa pisngi. He smiled ang ginulo ang buhok ko.

"You're beautiful... Baby. "

Ewan ko ba dahil hindi naman dapat ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Dahil ba bago ngayon ang pinapakitq ni kuya Rai o dahil may iba akong nararamdaman na hibdi maintindihan dahil sa kinikilos niya ngayon. Pero kabit na ganon. I feel secured and loved.

"Ow..of course.."

Biglang sabat ni kuya jude at umuling-iling pa kasabay ng nakakalukong ngiti.

When he suddenly grab my hands at hinila na maglakad.

Lumingon ako at tignan si kuya Rai. Yong seryoso niyang mukha kanina ay parang naglaho na at tumingin lang sa amin ni kuya jude na nakahila sa akin habang naglalakad. At umiling-iling lang siya at ngumiti at sumunod na din sa amin.

Ha?  Ano ba ang meron.. Para saan yong mga ngiti at iling na yon. Hmm, umayos na nga ako kasi natatapilok na ako sa hila ni kuya jude sa kikod padin kasi nakatingin kanina.

Nong lunchbreak, nagulat ako noong sinundo ako ni kuya jude. At hawak niya ulit yong wrist ko.

"Let's go somewhere.. "

Sabi niya. Ha?  Saan naman daw. Bakit parang kakaiba din siya.

"Saan? Wala pa si Rai.. "

Sabi ko. Yap, hindi ko pa siya natatawag na kuya. Naiilang ako. Kaya ganyan nalang. Bastos di ba?  Eh sa nahihiya akong tawagin siyang kuya.

Tumingin siya sa akin at ngumiti. At nagpatuloy na sa paglalakad. Ha?  Ano naman daw iyon?

"Hey,  where are you going you two? "

Biglang sabi nong nakasalubong namin. Si ate Sandy pala ito.

"Come with us.. "

Sabi ni kuya habang patuloy oarin sa paglalakad.

"Ah.. Me? O-okay.. "

Na sumunod na din.

Hindi kami nakakalayo nang may tumawag ulit.

"Jude!? "

Medyo ma-authiridad na tawag nito. Bigla akong kinabahan sa natinig. Alam ko kung sino iyon.

"Dad,  ah--"

Sabi ni kuya jude.

"Dean,  I'm sorry.. "

Paumanhin ni kuya. Nakita ko namang tinignan ako ni tatay.

"Good day dean. "

Bati ko, bumati din si ate Sandy. Tinignan ni kuya kung sino ang tinitignan ni tatay kaya nagsalita na ulit siya.

"She's my friend dean, si Ani. Ah.. Excuse me dean. "

Sabi niya. Hindi ko na nakita ang reaksyon ni dad bukod sa tumango lang ito.

Alam kong may mga tanong siya sa isip kung bakit kami magkasama ni kuya jude. No!  Sana hindi iyon mamisunderstood ni tatay.

****

Oh... O.o