Szłam właśnie do mojej kochanej pracy, Irwinowi się to nie podoba że tam pracuję.

Ale jego zdanie mam głęboko gdzieś.

Mogłam być w swoich ciuchach, to było piękne, nie musiałam paradować w skąpych ciuchach których nienawidzę.

Stanęłam za barem.

Dzisiejsza noc w klubie minęła bez większych zakłóceń.

***

Wracałam właśnie do domu.

Zostałam wepchnięta w uliczkę.

Z cienia, w prost światło uliczne wyłoniły się postacie.

Mój rzekomy brat i......... Brad.

Co ?! O co tu do kurwy nędzy chodzi ?!

- Witaj siostrzyczko. Wojna nadchodzi, daję ci wybór. Albo będziesz ze mną albo przeciwko mnie wybór należy do ciebie.

- Brad, co ty tu robisz ?

- Przyłączyłem się do twojego brata, są jeszcze inni, ale ujawnią się w swoim czasie. Tobie też to radzę.

- Nigdy nie przyłączę się do twoich chorej idei.

- Więc pożałujesz, ucierpią na tym twoi bliscy.

Rozpłynęli się w ciemnej mgle.

***

Wróciłam do mieszkania.

Nigdzie się nie przeprowadzałyśmy, Lili i dziewczynki spały w jednym łóżku.

Na razie nie miałyśmy wystarczająco pieniędzy by się przeprowadzić.

Umyłam się, przebrałam się w piżamkę.

Położyłam się do łóżka i momentalnie zasnęłam.

***

Otworzyłam moje oczy, budzik przy łóżku wskazywał piętnastą.

Leniwie zwlokłam się z łóżka, udałam się w stronę kuchni.

Weszłam do niewielkiego pomieszczenia.

Zobaczyłam Lily która coś gotowała, dziewczynki siedziały przy stole i rysowały.

- Cześć wam. - Powiedziałam sennie.

- Hej. - Powiedziała wesoło Lily.

- Cześć ciocia. - Powiedziały razem bliźniaczki.

Usiadłam obok dziewczynek.

- Co dzisiaj robiłyście w przedszkolu ? - Zapytałam.

- Rysowałyśmy. - Odparła Sophie.

- To super. - Powiedziałam.

- Mamo, dlaczego my nie mamy taty ? - Zapytała Sissi.

Lily odwróciła się do nas. W jej oczach zebrały się łzy. Wybiegła z kuchni.

Czyli na mnie spada wyjaśnienie im tego.

Gdybyś wtedy coś zrobiła dzisiaj może miały by ojca.

Jestem winna tego więc muszę im to wyjaśnić.

- Dlaczego mamusia wybiegła ? - Zapytała Sophie.

- Dziewczynki musicie mnie uważnie wysłuchać.

Help me. Jak wytłumacz to sześcioletnim dziewczynką.

Muszę coś wymyślić.

Super, czyli będziesz dalej ciągnąć kłamstwo ? Jak na razie "świetnie" ci to idzie.

- Wasza mama poznała tatę na przyjęciu, bardzo się w sobie zakochali. Lecz na następny dzień wasza mama nie umiała go znaleźć, a on jej.

- To w takim razie skąd się biorą dzieci ? - Zapytała Sissi.

- Mogę wam to wytłumaczyć jak będziecie starsze, teraz rysujcie dalej  a ja pójdę do mamy.

Wyłączyłam kuchenkę i ruszyłam do pokoju Lili.

***

Drobna blondynka siedziała na łóżku po jej policzkach ciekły łzy.

Właśnie w takim stanie ją zastałam.

- Luna, ja nie wiem co mam już robić. Od sześciu lat, w dzień w dzień zastanawiam się kto jest ich ojcem. Najprawdopodobniej nigdy go nie poznają. To wszystko moja wina.

Jest źle, bardzo źle.

- Lils jesteś wspaniałą matką. To nie twoja wina że tamtego wieczoru trochę się zapomniałaś, lecz pomyśl co z tego wyszło. Dwie śliczne blondyneczki o błękitnych oczkach. Są twoimi córkami musisz im pokazywać że jesteś silna.

- Dzięki Lunka, co ja bym bez ciebie zrobiła. Jesteś najlepszą przyjaciółką.

W sercu ukłuło mnie mocne poczucie winy.