Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Te extraño

Se me hace imposible olvidar cada una de sus miradas que me veían como el centro del mundo, cada uno de sus besos que me llevaban al cielo o simplemente cuando me susurraba te quiero.
Le extraño, cada sonrisa, cada gesto o cada broma.
Le recuerdo, a él y sus manías. Recuerdo cómo me abrazaba y metía la cabeza entre mi pelo, siempre fuerte para que no me fuera; recuerdo cómo me besaba y me tomaba del rostro, sintiendole con intensidad y adoración, recuerdo cada una de sus costumbres incluso cuando hacíamos el amor, o follabamos con pasión - aunque según él era lo mismo - cómo me miraba a los ojos, escondía su cabeza apretando mis caderas, lo echo de menos, cómo sus manos mimaban mi piel, y que me caiga un rayo si miento pero no había mejor sensación que cuando me acariciaba la espalda para hacerme dormir.
Echo de menos incluso cuando descansaba a mi lado, o en mi pecho, con su carita de ángel me abrazaba, aunque no se diera cuenta. Y aunque muchas veces me burlaba de él cuando abría su boca y roncaba, también lo amaba. Me quejaba de las vueltas que daba en la cama, y ahora por las noches es cuando más lo extraño, podía estar recto, mirándome o dándome la espalda, pero dejadme deciros que incluso así era bello.
Para mí - aunque si el lo leyera me refutaría - era hermoso de todas las posturas y en todo momento del día - jamás se lo creyó cuando se lo decía - y me arrepiento de no haberselo dicho más veces.
No engaño al decirle que le extraño y no miento al decirle que le espero. A pesar de que me llamen tonta, ilusa y palurda por esperar a un hombre que se marchó sin importarle las consecuencias, sé con total seguridad que jamás existió un amor tan puro, una complicidad tan estrecha y una pasión tan desbordante como la que él y yo nos teníamos.
Gabriela

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro