Mystic Falls, Stan Virginia, Salvatore Boarding School

-Hayley, hej. - westchnął Alaric i objął kobietę.

-Hej... Co znowu Hope zrobiła?

-Elijah z amnezją był w mieście... Kiedy Matt go zauważył, zadzwonił do mnie, ale było za późno... Ktoś znowu kpił z Klausa, wkurzył ją i ona nad tym nie zapanowała... Dobrze, że to był wampir.

-Gdzie ona jest? - spytała hybryda. - A co najważniejsze, czy Elijah jest już daleko?

-Matt go wypędził. Inaczej się nie dało, nie chciał nam wierzyć. A Hope jest z Lizzie... Może przyjaciółkami to one nie są, ale Lizzie wie najlepiej, jak się opanować po takim czymś.

-Dziękuję, Rick.

••••••••••••••••••••••

-Dziękuję, Lizzie.

-To nic takiego. Wiem, jak to jest nie panować nad mocą w szale...

-To wszystko przez wujka Elijah... Nie powinno go tu być. - westchnęła Hope.

-Wiem, że nie jesteśmy w najlepszych stosunkach, ale... Może dałoby się to zmienić?

-Lizzie, to mega miłe, ale...

-Ale nie, czaję - powiedziała blondynka i wstała.

-Wszyscy kpią ze mnie, bo jestem córką Klausa Mikaelsona. Myślisz, że co by się stało, gdybym miała przyjaciół? Wiem, że dla ciebie liczy się zdanie innych...

-No i? Razem damy radę, Hope, tylko się otwórz.

-Spróbuję - uśmiechnęła się starsza.

-Hope. - nastolatka usłyszała głos swojej mamy. - Na jakiś czas musisz wrócić do domu...

-Świetnie. - dziewczyna uśmiechnęła się ironicznie.

-Chodź, tata czeka pod miastem.

-Uh, serio szeryf ma problem, żeby przyjechał tu tylko na parę minut?

-Tak, już wcześniej kazali ci się spakować?

-Na wszelki wypadek. Pa, Lizzie. - Hope uśmiechnęła się do młodszej.

-Do zobaczenia, Hope.

Nowy Orlean, Stan Luizjana, Posiadłość Mikaelsonów

-Freya. - młoda Mikaelson uśmiechnęła się i objęła ciotkę.

-Hej, Hope. Kol mówił, żebyś zadzwonila, jak już będziesz.

-Okej. Tato, mamo, idę do pokoju.

-Jasne, księżniczko. - uśmiechnął się Niklaus. Miał szczęście, będąc jej ojcem. Zmieniła go na lepsze, pokazała co to naprawdę jest miłość. Cieszył się, że mógł ją wychowywać razem z Hayley, która niedawno wskrzesiła swojego męża za pomocą Hope, przez co znowu mieszka w tym mieszkaniu na przeciwko.

Klaus już na ślubie Hayley, widząc ją w sukni ślubnej, poczuł ukłucie w sercu, ale zignorował to, bo potrzebował kogoś, kto będzie bronić jego córki, gdy go nie będzie.

Dzisiaj żałuje, że nie pomógł Eilijah przekonać kobiety do zmiany decyzji o ślubie. Sam chciałby składać z nią przysięgę, powiedzieć, że nie opuści jej aż do śmierci, ale jedyne co zrobił, to powiedział Jacksonowi, że jeśli kiedykolwiek, jakkolwiek skrzywdzi Hayley, on po prostu go zabije. 

-Klaus, słuchasz mnie? - z zamyśleń wyrwał mężczyznę głos ukochanej.

-Wybacz, zamyśliłem się. Mogłabyś powtórzyć?

-Jackson chciałby zabrać mnie i Hope do Nowego Jorku. Wiem, że tam jest Rebekah, ale za tydzień z Marcelem lecą na Hawaje i-

-Jeśli Hope chce, to czemu nie, mały wilczku? Chociaż ostatnio słysząc imię twojego męża Kol przez telefon świadkiem był, że rozwaliła cały pokój, a później magią go naprawiła. - przerwał mężatce Klaus. - A teraz wybacz, muszę wyjść. Freya rozmawia sobie z dziewczyną, więc jakbyś mogła, zostań, dopóki nie wrócę.

-Jasne.

Pokój Hope, w tym samym czasie

-Więc słyszałem, że moja ukochana bratanica wpadła w szał. - zaśmiał się Kol, popijając sobie francuskie wino.

-To nie zabawne Kol, o mało go nie zabiłam... Lizzie pomogła mi się uspokoić.

-Eilizabeth Saltzman? Nieźle, to ostatnia osoba, o której bym pomyślał.

-Przed nią próbował Jeremy Gilbert, ale to mnie jeszcze bardziej rozjuszyło, bo jak nigdy nie myślałam, że on cię zabił, tak w tamtej chwili naprawdę tylko to siedziało mi w głowie.

-Ten mały...

-Raz jak Davina po mnie przyjechała, bo ty wyjechałeś, więc pojechałam z nią do was, to dała mu popalić.

Pół roku temu, Mystic Falls, Stan Virginia, Salvatore Boarding School

-Przepraszam, gdzie jest pokój Hope Mikaelson? - gdy mężczyzna się odwrócił, Davina z automatu zaczęła wywoływać u niego silny ból głowy. Kiedyś jak Kol spał, zajrzała do jego umysłu, była ciekawa kto zabił Kola po raz pierwszy. To był on. Wszędzie go pozna. To Jeremy Gilbert.

-Davina? Davina, przestań! Zabijesz go! - kobieta usłyszała krzyk Hope.

-On zabił Kola!

-Już dawno temu, tak? Puść go. Finn zrobił to po raz drugi, a Marcel niemalże po raz trzeci, a popatrz, oszczędziłaś go. - gdy dziewczyna przestała, na miejsce dobiegł Alaric.

-Co tu się dzieje?!

-My już pójdziemy, dr. Saltzman.

-Hej. - do pokoju weszła Elena.

-To chyba żart. - powiedziała Hope.

-Ona się tylko przyglądała!

-Spokojnie, już. - powiedziała Hope.

Obecnie, Nowy Orlean, stan Luizjana, Posiadłość Mikaelsonów

-Do tej pory Jeremy nie chce słyszeć o Davinie. - zaśmiała się nastoletnia trybryda.

-Bo jest Mikaelsonem.

-I potężną czarownicą. - Kol parsknął śmiechem na słowa bratanicy.

-Racja.