"And we're stayin' alive, stayin' alive

Ah, ha, ha, ha, stayin' alive"

Bee Gees (1977)

‒ ‒ ❂ ‒ ‒

Mick vloekte. 'Godverrrrrdomme! Dat joch heeft mijn hele schutting vernielt!' riep hij kwaad. Hij klom boos over de schutting, waarbij hij bijna bleef hangen aan een spijker. Charlie volgde hem (een stuk soepeler) en met z'n tweeën rende ze achter Danny aan. Joe, Cole, Davy en Paul stonden een beetje hulpeloos aan de andere kant van de schutting. 'Eh..Ik heb een auto..' mompelde Paul. 'Als jullie willen kunnen we Danny achterna gaan. Maar ik weet niet of ik mee ga. Hij is mijn vriend. Of was..Of eh..' zei stamelde Paul. Cole klopte hem haastig op zijn schouder. 'Laat ons snel zien waar je auto staat.' zei hij. Paul knikte en rende door het huis de straat op. De vrienden volgde hem en samen rende ze naar de rode Opel Kadett. 'Hier zijn de sleutels.' hijgde Paul. 'Snel snel! Zometeen schiet die vent Charlie en die klusjesman overhoop!' schreeuwde Joe. Cole nam de sleutels van Paul aan en deed de auto open. Toen hij het portier van de auto open had gedaan, duwde hij Paul naar binnen. 'Maar ik zou niet meegaan-' stribbelde Paul tegen. 'Nu ga je wel mee.' zei Joe bot. Hij ging samen met Davy achterin zitten, terwijl Cole op de bestuurdersplek ging zitten. Hij wilde de auto net starten om de achtervolging te starten, toen iemand tegen zijn raampje tikte. Het was Morris. 'Doe open!' hoorde Cole hem gedempt zeggen. Cole draaide het raampje open. 'Wat is er gaande? We hoorden schoten.' zei Morris vragend. Cole knikte. 'Danny is de moordenaar. Niet Paul.' zei Cole. Hij wachtte even en draaide zich naar Paul. 'Sorry Paul.' zei hij. Paul knikte ten teken dat het goed was. 'Danny? Dat kleine ventje?' vroeg Morris ongelovig. Cole knikte. 'Jep. Maar goed. Hij is op de vlucht geslagen en heeft een wapen bij zich. Hij heeft dus al geschoten. Charlie en een of andere klusjesman zijn achter hem aan. En wij nu ook.' legde Cole snel uit. Morris knikte bedachtzaam. 'Eh...Zal ik versterking halen? Ik denk eigenlijk dat ik dat wel moet doen als agent.' opperde hij. Cole schudde snel zijn hoofd. 'Nee! Daar is geen tijd voor en de politie gelooft ons toch niet. Danny is gevaarlijk en jij bent de enige die hem mag oppakken van ons allemaal. Dus zorg dat je ons volgt met je wagen. En desnoods laat je Pam uitstappen, ik denk namelijk niet dat Joshua erg blij is als hij hoort dat Pam is neergeschoten.' mompelde hij. Morris knikte. 'Oké major! Zal ik doen. We pakken die dude!'

Charlie rende achter de grote, brede klusjesman Mick aan. Ze wist niet precies waarom Mick de vriendengroep hielp om Danny te pakken. Hij zag er niet erg vriendelijk en zorgzaam uit, maar toch vond ze hem wel oké. Ze begreep dat hij boos was vanwege zijn schutting. 'Ik zal je krijgen jij lelijke hond!' tierde Mick voor haar. Mick was veel sneller dan Charlie of Danny, maar toch haaldeMick Danny niet in. Hij was slim genoeg om te weten dat hij niet te dicht in de buurt moest komen van het pistool. 'GA WEG!' schreeuwde Danny. Charlie hoorde duidelijk angst in zijn stem, maar toch was hij vastberaden door aan het rennen. 'Ik schiet je neer!' gilde Danny. 'Ik spijker je vast aan mijn schutting als jij nog een keer zo'n grote mond tegen mij opzet, meneertje!' riep Mick boos terug. Charlie hijgde. 'Danny geef je over!' riep ze. 'Nooit!' was het antwoord. Danny sloeg een straat in.
Ze renden door een gewone woonwijk, maar er was bijna niemand op straat. Een klein kind en een moeder stonden buiten op de stoep. Het kind zat op een driewieler en was bij een kat op de stoep gestopt, om het dier van dichtbij te bewonderen. 'Poesje mama!' kirde het kind. De moeder had geen oog voor haar kind. Verbaasd keek ze naar de drie vreemdelingen die de straat in kwamen hollen. Toen haar oog op Danny viel, werden ze groot van angst en ging ze snel voor haar kind staan. 'Aan de kant.' krijste Danny. Hij duwde de moeder opzij en sleurde het kind van zijn fiets. Charlie's hart ging te keer toen ze besefte dat Danny het kind wilde doden. Maar dat was niet Danny's plan. Danny sprong op de driewieler en begon hard te trappen. Hij racete de stoep af en draaide zich om. Hij vuurde een paar schoten af op Mick en Charlie, die geen tijd hadden om zich te verontschuldigen bij de moeder en het kind. Ze bleven door rennen en ontweken de kogels die Danny had afgevuurd. 'Die schurk denkt dat hij op kleine kinderen kan schieten! Waar gaat het heen met de mensheid?' hoorde Charlie Mick naast zich zeggen. Ze was inmiddels bezig om hem in te halen. Ook al kon Mick harder rennen dan zij, Mick begon behoorlijk moe te worden.
De driewieler was niet voor zijn lengte, dus Danny moest hard trappen, maar dat hield hem niet tegen en hij schoot hard over de straten. Plotseling hoorde Charlie getoeter achter zich. Een opel kadett in het rood en een politiewagen denderden de straat door. Charlie snoof opgelucht een teug frisse adem in. Ze was blij dat haar vrienden eindelijk achter haar, Mick en Danny aankwamen. Danny bleek er minder blij om te zijn, hij trapte harder dan ooit en schoot af en toe nog een paar kogels in het wilde weg af. Charlie en haar vrienden hadden geluk dat geen van de kogels hen raakten. Danny kon zich met moeite helemaal omdraaien en tegelijkertijd blijven trappen. De kogels raakten straatlantaarns en vlogen door de ramen van huizen in de straat. Af en toe hoorde Charlie gegil. Ze wist niet of het een van haar vrienden was of de mensen die in de huizen woonden. Ze hoopte geen van beide.

Cole toeterde. Hij en de rest in de opel kadett tuurden voor zich uit. Charlie en Mick, die buiten aan het rennen waren, weken voor de auto uit. Cole gaf gas en reedt nu vlak achter Danny op zijn driewieler aan. 'Rijdt hem aan!' schreeuwde Joe. Hij zat achter Cole, maar lag half over Davy, die in het midden zat, om iets van het tafereel buiten te kunnen zien. 'Nee.' bromde Cole. 'We gaan ons niet tot zijn niveau verlagen.' bromde Cole. Plotseling draaide Danny zich helemaal om en loste een schot op de auto. 'Kijk uit!' gilde Cole. Hij boog met zijn hoofd voorover om te voorkomen dat de kogel hem raakte. Hij hoorde de kogel door de vooruit gaan en langs zijn hoofd door de lucht suizen. Joe, die nog steeds half over Davy lag, had het geluk dat hij niet rechtop zat. De kogel knalde door de achteruit heen en Joe en Davy sloegen beschermend hun armen over hun hoofd voor het glas wat op hen viel. 'KLOOTZAK!' schreeuwde Paul. Cole hijgde en was verbaasd dat de altijd zo beleefde Paul nu opeens uit zijn slof schoot. 'Deze auto heeft me een fortuin gekost!' voegde hij eraan toe. 'Ik kan het niet geloven. Mijn eigen vriend.'

Ondertussen waren Morris en Pam ook druk bezig de rest van de groep te volgen. 'Blijven opletten En altijd rustig blijven.' mompelde Morris. Net op het moment dat hij dat had gezegd hoorde ze een waarschuwende gil van Cole en een moment later een kogel die door de opel kadett heen suisde. 'Shit! Bukken!' riep Morris. Hij en Pam trokken hun hoofd in. Maar de kogel vloog niet door het raam van de politiewagen. In plaats daarvan hoorde Morris en Pam een luide bonk en gekletter en werd hun zicht wazig door zwarte rook. De auto kwam met veel geronk en geratel tot stilstand. 'Hij is in de motorkap verzeild geraakt!' schreeuwde Pam geschrokken. Ze duwde zich tegen het portier en struikelde de auto uit. 'Kom eruit!' riep ze tegen een bleke Morris. Ze boog zich de auto in en trok Morris er moeizaam uit. 'Wat...Wat is er gebeurd?' mompelde Morris. 'De kogel is in de motorkap terecht gekomen. We kunnen nu niet verder rijden. Dat is levensgevaarlijk. We hebben geluk dat de auto niet op zijn kant terecht is gekomen!' zei Pam. Morris knikte. 'De rest is verder gegaan. We moeten ze achterna!' zei Pam schor. Morris schudde zijn hoofd. 'Ik ben nu sowieso mijn baan kwijt. Kijk nou naar de auto- En ik heb jou meegenomen. Joshua zal woest zijn.' fluisterde hij. Pam pakte zijn schouders vast. 'Als we die Danny kunnen pakken krijg je een promotie. Dat weet ik zeker. Maar we moeten dan nu wel verder.' zei ze dringend. Morris keek haar vluchtig aan en knikte toen. 'Je hebt gelijk. Ik moet niet blijven jammeren om een auto.' zei hij vastbesloten. Hij en Pam begonnen te rennen. Achter hun laaide de rook steeds meer op en bewoners kwamen ongerust hun huizen uit om te kijken wat er gebeurd was. Maar Morris en Pam letten daar niet op. Ze zagen de opel kadett de volgende straat in rijden en begonnen nog harder te rennen.
'Het lijkt wel alsof de auto gestopt is!' riep Pam. Zij en Morris kwamen steeds dichter bij de Opel Kadett. Niet omdat ze zo hard hadden gerend, maar omdat het inderdaad leek alsof de auto stilstond. Toen ze dichtbij genoeg waren om te zien wat er gebeurde, vielen hun monden open.

Charlie was niet bang geweest toen ze achter Danny aan was gegaan. Ze klaagde niet dat ze de hele tijd moest rennen en kogels moest ontwijken. Maar toen Danny dat ene schot had afgevuurd, was ze razend geweest. Ze had net op tijd kunnen uitwijken en Mick een duw kunnen geven, zodat ze niet werden geraakt door de kogel. Maar achter zich hoorde ze allerlei geluiden die niet veel goeds betekende. Een gil van Cole, glas wat uit elkaar viel en natuurlijk het geruis van de kogel zelf. Ze had verschrikt achterom gekeken, om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat niemand gewond of dood was. Ze was opgestaan, had verder gerend en had Danny bijna ingehaald. Danny had haar geschrokken aangekeken en zijn pistool op haar gericht. En toen was het moment van de waarheid daar. Charlie had zich op hem geworpen, zodat hij van zijn driewieler viel en zijn pistool van hem af kunnen pakken. De driewieler had lusteloos verder gereden en de Opel Kadett had meteen geremd.

'Handen omhoog!' schreeuwde Morris toen hij bijgekomen was van zijn verbazing. 'Je staat onder arrest!' Pam legde haar hand op zijn arm. 'Je hebt geen pistool.' mompelde ze. Morris keek teleurgesteld. 'Oh ja.' mompelde hij. 'Iemand?' vroeg hij. Pam zuchtte en rende naar Charlie en Danny toe, die worstelend op de grond lagen. Een onthutste Paul kwam uit de Opel Kadett en de rest van de vriendengroep volgde. 'Charlie! je hebt hem!' riep Davy blij, terwijl een hijgende Mick struikelend aan kwam rennen. 'Verdomme, ik ben helemaal buiten adem..' Zijn blik gleed naar Morris en zag zijn agenten badge. 'Wat? Wie? Politie? Oké..Wat heb ik gemist?'