Drie jaar geleden:

~Alec~

'BAM! Een negen!' Roept Ali grijnzend terwijl hij de toets voor zijn vaders neus houd.

'Goed gedaan, jongen.' Zegt Jagged glimlachend waarna hij door Ali's haar ruffelt.

'PAP! WE HADDEN DAAR EEN AFSPRAAK OVER!' klaagt Ali terwijl hij boos zijn vaders hand wegslaat.

Lachend stopt Jagged met hem treiteren en gaat weer verder met gitaar spelen.

'Alec, ga je mee trainen?' Vraagt Ali zodra hij mij gespot heeft op de stoel die in de hoek van de kamer staat.

Glimlachend sta ik op en knik. 'Sure, buddy. Je moet me ten slotte wel een keer leren te verslaan.'

Jaggeds bulderende lach klinkt door de kamer als Ali me met een woeste blik aankijkt. 'Kom maar op, Alec. Ik maak je af.'

'Dat zeg je al sinds je begonnen bent met trainen maar het lukt je nog steeds niet.' Zeg ik treiterend.

Een grom ontsnapt Ali's keel en grijnzend kijk ik hem aan met een uitdagende blik in mijn ogen.

'Jongens, trainen doen we buiten. Je weet wat er de vorige keer gebeurde toen jullie trainden binnenshuis.' Zegt Jagged op waarschuwende toon.

Direct krimpen Ali en ik in een. Jaggeds mate, Aurore, had ons het hele huis laten schoonmaken en reparen en had ons vervolgens een week lang met haar dochters laten shoppen. Dat was een complete hel...

Ali en ik kijken elkaar aan en direct rennen we naar buiten terwijl Jaggeds lach achterblijft in zijn kantoor.

~~~~~~~~~~~~~~~

'Hey Alec, mag ik wat vragen?' Vraagt Ali als we even uitrusten tijdens onze training.

'Sure buddy.' Zeg ik terwijl ik op het gras ga liggen met mijn handen achter mijn hoofd.

'Als je dit niet wilt antwoorden, hoeft het niet hoor..' mompelt Ali zacht en ik bereid me voor op zijn vraag.

'Waarom ben jij niet bij jou ouders? Zijn ze dood?'

Ik grimas, terugdenkend aan de jaren voor dat ik Jagged tegenkwam in het bos. 'Ik weet het om eerlijk te zijn niet, Ali. Ik weet dat mijn "vader" nog leeft maar of mijn moeder dat ook doet.. Ik heb geen idee..'

'Oh... Wie is je vader dan?'

'Alpha Adrien.' Antwoord ik na een paar seconden.

Geschokt kijkt Ali me aan. 'Maar... Maar... die heeft een mate! En kinderen!'

Een ijskoude lach ontsnapt me. 'De vrouw die met Adrien getrouwd is, is niet zijn echte mate, Ali. Dat was, nou ja is, mijn moeder. Hij heeft haar afgewezen omdat hij dacht dat ze vreemd was gegaan en daarvan zwanger was geraakt. Wat niet zo was, maar hij geloofde haar niet. Op de dag van mijn geboorte heeft hij mij van mijn moeder proberen af te pakken om me te vermoorden maar zoals je ziet, is hij daar niet in geslaagd. Daarna heeft hij ons jarenlang opgejaagd om ons te doden,  vooral mij dan. Omdat ik een "bastaard" ben ook al heb ik echt een deel van zijn DNA in me, helaas. In ieder geval, drie jaar terug waren ze ons te snel af en hadden ze ons beide te pakken maar omdat mijn moeder zich voor mij opofferde, kon ik ontsnappen. In die avond heb ik ook je vader, Jagged, leren kennen.'

Met grote ogen kijkt Ali me aan en ik wacht op een reactie, die ik ook krijg uiteindelijk.

Ali's ogen worden donkerder en er verschijnt een fel vuur in zijn ogen.

'Die vieze, vuile klootzak!' schreeuwt hij dan kwaad en verbaasd kijk ik hem aan.

Ali scheld nooit. Maar dan ook echt nooit. Blijkbaar is hij echt heel kwaad op Adrien..

'Ik zweer als ik hem zie, vermoord ik hem! Hoe kan die sukkel nou denken dat zijn mate op hem vreemd zou gaan! Als je mate zo ver zou gaan om haar kind te beschermen moet je ze toch gewoon met rust laten? Niet jarenlang opjagen om ze te vermoorden! Jezus, wat een klootzak! Echt, ik ga hem vermoorden!'

Verbaasd kijk ik naar de twaalfjarige voor me. Waarom is hij nou zo boos dat mijn "vader" me wou vermoorden? Ik bedoel, zo bijzonder ben ik nou toch ook weer niet voor hem? Over drie jaar vertrek ik alweer om Adrien eens te gaan confronteren over het feit dat hij mij en mijn moeder probeerde te vermoorden zonder me ook maar eens onder ogen te komen om te kijken of die bitch niet gelogen zou hebben! Maar nee, hij zou die trut ook maar per direct geloven zonder logisch na te denken!

'Als je hem wilt vermoorden, buddy, moet je achteraan sluiten. Als er iemand is die hem wilt vermoorden, ben ik het wel en ik zal ook de eerste zijn die het doet.' zeg ik duister en Ali kijkt me met dezelfde vastberadenheid aan.

'Vind ik prima. Zolang ik zijn neus maar mag breken.'

Grinnikend sta ik op. 'Sure, buddy. Maar eerst moet je me even uitleggen waar je al die scheldwoorden heb geleerd.'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Uitgeput laat ik me op mijn bed vallen. Ali en ik hebben de hele middag getraind en we waren zelfs zo goed bezig dat we het avondeten bijna waren vergeten, tot Jaggeds grote verbazing.

Mijn ogen glijden door mijn kamer en blijven hangen op de ketting die mam me drie jaar geleden had gegeven. Het is het enige wat ik nog van haar heb...

Zou ze veilig zijn? Denkt ze nog aan mij? Mist ze me? Leeft ze überhaupt nog wel?

Mijn hart word verscheurd zodra ik aan mijn moeder denk, haar ogen die altijd glinsterden als ze naar mij keek, haar lieve lach wanneer ik haar trots alles liet zien wat ik die dag getraind en geleerd had, haar stem waarmee ze me vroeger slaapliedjes zong en verhalen vertelden.

Een traan glijd over mijn wang maar ik veeg hem niet weg. Iedereen die het zou zien mag weten dat ik mijn moeder mis en dat ik niet zal stoppen met naar haar zoeken tot ik haar gevonden heb.

Plotseling kraakt mijn deur en ik draai mijn hoofd vlug bij om te zien wie mij op dit uur komt storen. Een meisje van mijn leeftijd komt binnen en ik herken haar als Chat.

Nou ja, in het echt heet ze natuurlijk niet Chat maar ik heb haar die bijnaam gegeven omdat ze me de eerste keer dat ik haar zag deed denken aan een kat.

'Hey Chat.' zeg ik terwijl ik overeind ga zitten.

Glimlachend ploft ze op mijn bed. 'Ik hoorde dat je bijna het avondeten was vergeten vanmiddag. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Normaal ben je altijd de eerste die aan tafel zit.'

Grinnikend kijk ik voor me uit. 'Ik was aan het trainen met Ali en we verloren de tijd uit het oog.'

'Dat verbaasd me niks. Ali is altijd al zo'n leergierig ventje geweest en aangezien jij één van de beste strijders bent, ben jij de beste leermeester voor hem.'

Ik knik. 'Dat klopt. Maar laten we ook even zeggen dat Ali sinds vandaag ook graag Adrien zou willen vermoorden.'

Ik hoor Chat zuchten. 'Je gaat nog een flinke kluif aan hem hebben als hij zich realiseert dat je over drie jaar alweer weg gaat. Hij zal je echt niet willen laten gaan.'

Een somber gevoel plaatst zich in mijn buik. 'Klopt.. Maar hij zal wel moeten. Als zoon van de Beta is hij verplicht hier te blijven om zijn training af te ronden en de volgende Beta te worden. Hij zal me uiteindelijk wel begrijpen, hoop ik.'

'Ik hoop het ook voor je.' mompelt Chat waarna een comfortabele stilte zich plaatst in de kamer.

'Maar, kwam je alleen langs om te praten over hoe ik mijn avondeten bijna gemist kon hebben of kwam je ook nog voor iets anders.' vraag ik uiteindelijk.

Direct kijkt Chat op. 'Ik kwam ook nog voor iets anders. Ik heb een vraag, Alec.'

Ik haal mijn schouders op. 'Vraag maar raak.'

'Zou ik met je mee mogen wanneer je naar Adrien gaat?'