- Zaaaayn! - zawołał Niall a ja westchnąłem cicho i odłożyłem ścierkę którą przed chwilą wycierałem naczynia. Harmony spojrzała na mnie z podłogi na której siedziała.

- Tatuś cię chyba wołał - powiedziała wracając do zabawy figurkami Smerfów.

- No co ty - pochyliłem się i cmoknąłem ją w czółko - Czekaj tu grzecznie.

Poszedłem na górę do sypialni. Niall leżał na boku na łóżku a ja uśmiechnąłem się widząc jego duży brzuszek.

- Tak maluszku? - spytałem kucając przy łóżku. Odgarnąłem mu włosy z czoła.

- Jestem dwa razy większy a ty i tak nazywasz mnie maluszkiem? Co za kłamca z ciebie - prychnął. Powstrzymałem się od westchnienia bo to go strasznie wkurzało - Jestem taki gruby - wcisnął twarz w poduszkę.

- Jesteś przepiękny - powiedziałem całując go w czółko. Potem złożyłem całus na jego brzuszku. Kochałem jak leżał bez koszulki - Po co mnie wołałeś?

- Twoje dziecko kopie - wymamrotał spoglądając na swój brzuch. Uśmiechnąłem się delikatnie i położyłem dłoń na jego brzuszku.

- Nasza dziecko.

- To wszystko twoja wina. Boją mnie stopy, plecy i..

Zatkałem mu usta pocałunkiem. Jestem w stanie wytrzymać dużo, ale jak czasami Niall się rozgada.. od kiedy jego hormony szaleją, ja jestem bliski stracenia zmysłów.

- Przepraszam - wymamrotał w moje wargi - Im bliżej do narodzin tego małego potworka, tym bardziej marudny jestem.. - mruknął.

- Nie nazywaj go potworkiem. To nasze dziecko - powiedziałem kładąc się obok niego - Jak się urodzi, odpoczniesz.

- Jasne. Wyśpię się na przykład, pomiędzy wstawaniem w nocy na zmienie pieluchy czy coś..

- Ja się tym zajmę - gładziłem go po brzuszku i poczułem jak kopie. Uśmiechnąłem się szeroko - Jak ją, jego nazwiemy?

- Wymyśl. To ty wymyśliłeś Harmony - mruknął wpatrując się w swój brzuch. 8 miesiąc to nie przelewki - Tatuaż mi się rozciągnął - westchnął a ja uśmiechnąłem się lekko.

- Lenina? Albo Blair albo..

- Lenina brzmi super - uśmiechnął się delikatnie - Zayn? Wiem, że nie chciałeś znać płci ale to jest dziewczynka.

- Skąd to wiesz? Byłem z tobą na każdym USG.

- To takie.. przeczucie. Takie rzeczy się czuje - przesunął dłonią po brzuchu - I ja wiem, że to będzie dziewczynka. Malutka Lenina Malik.

Uśmiechnąlem się i złączyłem nasze wargi.

- Kocham cię - wyszeptałem przez pocałunek.

- Ja ciebie też - wymruczał i przysunął się do mnie. Chciałem mieć go jeszcze bliżej ale przeszkadzał nam jego brzuch. Westchnął cicho niezadowolony - Da się to jakoś odpiąć? - spytał zerkając na swój brzuszek. Zaśmiałem się.

- Nie skarbie. Ale jeszcze miesiąc. Miesiąc i poznamy malutką Leninę.

- Jeszcze tylko miesiąc męczarni - wymamrotal a ja wywróciłem oczami. Mała maruda.