pov Kate-lyn
De volgende ochtend word ik wakker door het vervelendste geluid ooit: de wekker. Ik ram er net zolang op totdat hij stil is en ga weer lekker liggen. "Een wekker is er wel voor bedoeld om je wakker te maken he!" hoor ik Jayden vanuit de deuropening roepen.  "Je hoeft niet zo te schreeuwen hoor" zeg ik terug met mijn hese ochtendstem. Ik stap uit bed en kleed me aan. (zie media)Daarna kam ik mn haren krul het en doe daarna nog mijn make-up. Ik pak mijn tas met boeken en loop dan naar het schoolgebouw. Als ik dan na een kwartiertje eindelijk mn kluisje heb gevonden pleur ik mijn boeken die ik niet nodig heb er in en loop dan naar mijn eerste les van de dag.

Net op tijd loop ik het Engels lokaal binnen. Ik kijk het klaslokaal rond op zoek naar een plekje. Mijn blik valt op een leeg plekje naast Boaz ik ga naast hem zitten en pak mijn boeken. "Heey eindelijk iemand die naast me komt zitten" hoor ik Boaz zeggen. "Zit je dan normaal alleen"  vraag ik aan hem. "Ja maar dat komt omdat er een oneven aantal leerlingen in deze klas zitten dus ja" zegt hij. "Oké" zeg ik en ik sla mijn boeken open. Na nog 2 uur aan kwelling te hebben doostaan loop ik terug naar mijn kamer. Ik doe mijn make-up weer goed en borstel mijn haren nog even door en loop dan naar Denise toe. "Hey volgens mij hoor je nu toch op school te zitten?" hoor ik Denise vanachter een computerscherm zeggen. "Nou er is dus zeg maar iets extra's bij gekomen" zeg ik een beetje haastig. " Oké hoelang denk je dat je weg bent?" hoor ik haar vermoeid zeggen. Ik weet het niet maar het is belangrijk en ik moet nu weg" zeg ik ongeduldig. " Oh oké ik zet het er wel in en dan kun je gaan". Ze begint gelijk druk te typen. "Zo nu ben je vrij om te gaan" hoor ik haar moe zeggen. "Misschien moet je je laatste werkuren vrij nemen je lijkt heel erg moe" zeg ik bezorgd. "Ja dat is waar ik zal het vragen" zegt ze wat blijer. "Maar goed ik moet nu echt gaan" zeg ik. "Doei" roep ik nog voordat ik naar buiten ren op weg naar de privéschool van Melanie. Als ik daar eindelijk ben aangekomen word ik vriendelijk ontvangen door de vrouw achter de balie. "Eehm ik kom Melanie Everton bezoeken" zeg ik. "Oké mag ik u naam weten?" Vraagt Julia zoals op haar naamkaartje staat. "Tuurlijk mijn naam is Kate-lyn Everton dus Melanie is mn zusje" zeg ik. "Oké ze woont in kamer 103" zegt ze na dat ze mijn naam op de bezoekerslijst heeft genoteerd. Ik zeg gedag en loop dan naar de kamer.

Als ik voor de deur sta klop ik. Geen antwoord. Tuurlijk ze hebben lunch. Hoe dom kun je zijn. Ik loop terug naar Julia en vraag waar de eetzaal is. "Hier de hoek om en dan zie je een trap naar beneden met aan het eind deuren die als het goed is open staan" zegt ze vriendelijk. Ik bedank haar en loop naar de eetzaal.

            pov Melanie
"Je bent echt een nerd he altijd het lievelingetje van de docent bah". Gelijk krijg ik nog een schop tegen mijn zij. "Stop!" Roep ik maar ze luisteren niet."Hou je bek bitch"hoor ik Roos zeggen de grootste pestkop van ze allemaal. Ik krimp in een als ze me in mijn buik schopt. Waarom moeten ze mij altijd hebben. Ik sta op en loop de eetzaal weer binnen met hun op mn hielen. Ik pak eten en loop dan richting wat klasgenoten. Maar verder dan 4 meter kom ik niet of ze staan alweer voor me. "Denk maar niet dat je door weg te lopen van ons af bent hoor" zegt Roos terwijl ze naar voren stapt en mijn dienblad uit mijn handen slaat. "He! stop daar mee" hoor ik uit de richting van de ingang van de eetzaal komen. Ik zie ze allemaal boos kijken naar de persoon in de deuropening.

               pov Kate-lyn
Ik zie dat ze Melanie haar dienblad uit haar handen slaan. "He!" Roep ik. Ik zie ze boos naar me kijken. Ik loop boos naar ze toe. Ondertussen lijkt iedereen ons aan. "Wat wil je?!" zegt waarschijnlijk het 'stoerste' meisje van de school. "Wat ik wil?" Ik wil dat je mijn zusje met rust laat. "Oh heb je je grote zus nodig om met rust gelaten te worden, stoer hoor" zegt het meisje. "Oh dus jij vind jezelf al heel stoer is het niet?" vuur ik terug. "Ik ben stoer" hoor ik haar boos zeggen. "Ik haal tenminste niet al mijn populariteit van het bedreigen van mensen" zeg ik. Nu is ze sprakeloos.

"Niet waar dat is niet zo" zegt ze zachtjes. "Kijk om je heen iedereen is bang voor je zelf je eigen vrienden" zeg ik wijzend op de andere leerlingen. Ze kijkt bang om zich heen. Snel herstelt ze zich en plakt een glimlach op haar gezicht. "Wil je misschien weer in ons groepje" hoor ik Roos tegen Melanie zeggen. " Ja tuurlijk als je beloofd dat je me nu niet weer buitensluit als je ergens mee zit oké?" hoor ik Melanie eindelijk weer blij zeggen. "Deal" zegt ook Roos nu. "Eeheem ik ga dan maar weer" zeg ik. "Nee blijf" hoor ik Roos zeggen. "Ik wil alles weten over jou leven" zegt ze nieuwsgierig. "Oké" zeg ik en loop dan naar de kantine om vervolgens bij de 'coole tafel' aan te schuiven. Ik zie dat ze er allemaal klaar zitten om mijn 'fantastische levensverhaal' te horen.   Ach wat kan het kwaad, denk ik bij mezelf en begin te vertellen.

Over dat ik op een jongens internaat zit en dat ik model word en dat ik een vriendje heb. Opeens hoor ik Roos glimlachen. "Wacht zit je misschien bij mijn broer op school?" zegt ze met dezelfde glimlach op haar gezicht. "Dat kan ,wat is zijn naam" vraag ik. "Jeremy" zegt ze. "Dan ken ik hem inderdaad hij is een vriend van me" zeg ik lachend. Na nog lang te hebben gekletst gaat hun bel. Ik realiseer me dat ik zelf ook nog  les heb en haast me naar mijn eigen school terug.

-----------------------------------------------------------

love Y'all

vote

follow

comment

~Norah