"Dus je weet zelf niet eens hoe je gestoorde aliëns tot stof verandert en waarom je niet meer kon teleporteren?.. Hmmm.." Zei Dyanne met een nadenkende beweging, alsof ze een detective was.

Ik was nog steeds een beetje bang en snapte niet wat Dyanne daar nou precies mee wilde zeggen.

Plotseling hoorde ik een pling van Maith afkomen.

"Dat kan allemaal wel, maar er is geen tijd om dat allemaal te onderzoeken. Ik krijg net een bericht van Davant, hij heeft ons.. Uhh.. Zsm nodig.. Wat bedoelt-ie nou weer met zsm? Is dat een soort beest ofzo?.." Zei Maith nadat ze op haar arm had gekeken.

"Dat is zo snel mogelijk, sukkel!" Antwoordde Dyanne, waarna Maith keek alsof ze zich schaamde.

Snel trok Maith dat gezicht weg en pakte mij bij mijn arm vast.

"En jij komt mee!" Riep ze.

Maakte op magische wijze een zwart gat, waarschijnlijk met een soort apparaat ofzoiets, maar dat had ik net niet kunnen zien. Ze trok me mee erdoorheen en Dyanne volgde.

Ik zag even allemaal kleurtjes, maar niet voor zo lang. Plotseling stonden we voor een donkerblauwe raket.

"Welkom in Distar!" Zei Maith terwijl we de raket in liepen.

Ik keek wat rond, voor zover dat kon, want Maith hield me nog steeds vast, dus in kon niet vrij rondlopen.

Het was héél groot. Veel groter dan dat het er aan de buitenkant uit zag.

Maith gaf me aan Dyanne en liep naar een groot paneel in het midden en drukte op heel wat knopjes.

"We lanceren in 3..." Begon Maith.

Ik dacht snel na en schreeuwde "Wacht! Waar zijn de stoelen en de riemen!!?"

"2..."

"Die zijn er niet.." Fluisterde Dyanne heel hard in mijn oor.

Opeens was ik heel bang.

"1...."

"En we zijn onderweg."

Ik voelde helemaal niets. De raket schommelde nog niet eens een hééél klein beetje..

Ik keek wat verder rond in de ruimte en zag een glas water staan; het water stond heel stil!

"Hahaha, je moet je gezicht eens zien!" Riep Maith.

Snel zette ik mijn 'ik-doe-net-alsof-ik-je-niet-heb-gehoord-dus-ik-kijk-heel-geïnteresseerd-naar-buiten' gezicht op.

Eigenlijk vond ik het ook heel interessant om naar buiten te kijken, alle sterren en zo. Het was zo lang geleden dat ik dat heb gezien! Ik wist niet eens meer dat het zo mooi was!

Vijf minuutjes was ik heel geconcentreerd aan het kijken naar buiten,....

... Tot ik me bedacht dat ik hier ontvoerd werd.

Ik wilde net naar Maith en Dyanne kijken en me te verzetten (ja ik weet het, een beetje laat..), maar ze waren verdwenen.