Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

4 • Ik kan door een deur lopen

We liepen door de deur en ik zag een reusachtige kamer voor me.

We liepen verder de lege kamer in.

Het enige wat er in de kamer te zien was, waren nog meer deuren.

"Ik moet heel even iets doen, maar jij kan helaas niet mee, er kunnen alleen blauwe aliëns doorheen." Zei Maith toen.

Maith liep naar een van de deuren aan de rechter kant.

Ik probeerde mee te gaan en vreemd genoeg kon ik wel de kamer binnen...

In de kamer stonden allemaal blauwe aliëns die na 5 seconde mij doodstil zaten aan te staren.

Ik hoorde soms wat geroezemoes tussen de menigte: "Is dat nou een paarse aliën?", "Wat doet een paarse aliën nou weer hier?".

Ik stond met grote ogen alle blauwe aliëns aan te kijken.

Ik wist niks te zeggen....

Op een gegeven moment kwam Maith naar me toe:  "Wat heb je gedaan? Ik dacht dat ik je kon vertrouwen!"

"Uhhhh.." Kwam er alleen uit.

Plotseling kwam er een andere blauwe aliën mijn kant op. Deze leek alleen groter, een soort leider of zo.

"Een paarse aliën hè?" Zei hij.

"Huphup, iedereen weer aan het werk, er is niks bijzonders hier."

Meteen was iedereen weer met elkaar aan het praten, je kon nog maar net jezelf horen.

De grote, blauwe aliën nam mij mee naar een wat rustiger hoekje. Maith liep mee.

Hij gaf mij een hand en zei: "Ik ben Davant, wie ben jij?"

"Uhhm.. Ik.. Ehh..... Ik.. Ben Dyanne." Antwoordde ik.

"Welkom Dyanne, kom zitten."

Ik ging zitten op een grote, lichtbruine sofa.

"Dus, Maith, waarom neem jij een paarse aliën hier mee naartoe?" Zei Davant toen.

"Het was echt niet mijn bedoeling meneer," Zei ze "ik zei tegen haar dat ze in de gang moest wachten." Zei Maith terug.

Davant keek gelijk mij aan.

"Ze zei dat alleen blauwe aliëns door de deur konden..."

"Dat klopt." Onderbrak Davant mij.

"... Maar ik kon mijzelf niet tegenhouden, ik moest het gewoon proberen." Zei ik verder.

"Mmuhu." Kwam er alleen uit bij Davant.

Het was even een moment stil.

Davant stond op en zei: "Oké dan. Het was fijn om u gesproken te hebben."

Ik stond ook op en liep de kamer uit, naar de plek waar ik op Maith zou moeten wachten.

Een minuut of twee later kwam Maith ook de kamer uit en gingen we weer verder op avontuur door dit reusachtige gebouw.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro