Daar lag het dan, tussen de watten: een unicorn hoorn.

Unicorns zijn er alleen op onze paarse planeet, ik denk dat het daarom ook wel 'Elicorn' genoemd is.

Deze hoorn is van een unicorn die van mij is geweest, helaas overleed hij door een erge ziekte..

Na tranen in mijn ogen te hebben gekregen, zei ik glimlachend: "Ja, dit is het. Laten we weer teruggaan"

Deze keer liepen we rustig terug, in plaats van rennen alsof ons leven er vanaf hangt.

Ik ging er vanuit dat Davant en de rest nog gewoon bij zijn raket wachtten, aangezien ze er nog steeds niet waren.

Toen we net aangekomen waren begon Yael: "Moesten we daarvoor helemaal terug; een doosje?!"

Zonder te reageren maakte ik het doosje voor haar neus open.

Wolan en Dian keken geïnteresseerd mee en deden hun mond open.

"Waattt is daattt?" Vroeg Dian verbaasd.

"Een unicorn hoorn." Zei ik trots.

"Een unicorn??" Vroeg Dian weer alsof hij in een soort trans was.

"Een paard.... Met een hoorn... Alleen op Elicorn leven unicorns."

Yael keek Dian aan alsof hij gestoord was, maar zei verder niets meer.

In één klap deed ik het doosje dicht en Dian deed net alsof hij wakker werd en uit de trans ontwaakte.

"Nou, als we weer alles hebben; laten we dan maar weer terug gaan." Zei Davant kort daarna.

We liepen weer de raket in en ik ging wéér op de aparte stoel zitten, zodat ik de hoorn goed bij me kon houden. Daarnaast wilt iedereen heel graag bij de rest van de stoelen zitten, dus ik laat ze maar.

Onderweg dacht ik deze keer na over hoe het ook alweer precies zat en hoe ik nou hiermee het boompje kan laten groeien en ook hoe ik de mist weg kon halen.

We kwamen uiteindelijk aan bij de regenboog planeet en we landden deze keer gewoon bij het boompje, dat scheelde héél wat moeite.

We stapten uit en ik ging een meter van het boompje vandaan staan.

Ik haalde de hoorn uit het doosje en dacht nog een seconde na..

Ik keek even om me heen en ik zag de rest allemaal ongeduldig naar mij kijken.

"Heb geduld.." Zei ik rustig, waardoor het klonk alsof ik heel deftig praatte.

Ik knakte de unicornhoorn kapot, wat mij best wel pijn deed. Dit was wel ooit mijn beste vriend.

Ik deed mijn ogen dicht en dacht als eerste aan de mist te laten verdwijnen. Na er duidelijk aan gedacht te hebben, schuifde ik de twee stukjes hoorn tegen elkaar aan en ik ving het strooisel op. Ten slotte blies ik het weg.

Ik hield mijn ogen nog even dicht.

Na 5 seconde opende ik mijn ogen weer en zag de rest om zich heen kijken.

"Wh.. Wat gebeurde er nou net?.." Vroeg Maith alsof ze net wakker werd.

Ik lachtte zovan 'cool hè?'.

Helaas kan je een unicornhoorn niet voor altijd gebruiken. Op een gegeven moment zal het op raken. Daar ging dan mijn enige aandenken aan mijn voormalige unicorn én aan mijn thuisplaneet.

Ik draaide me maar weer om en concentreerde me.

Deze keer ging ik voor de boom staan.

Ik sloot mijn ogen weer en dacht nu aan de boom te laten groeien.

Ik maakte schuifde de stukjes hoorn weer tegen elkaar en ving zo veel strooisel op als ik dacht om de boom zo hoog mogelijk te kunnen laten groeien.

Deze keer moest ik wel even mijn ogen open doen, anders wist ik niet waar de boom zat.

Ik strooide het strooisel op de boom en deed wel weer snel mijn ogen dicht.

Ik opende na weer zo'n 5 seconde mijn ogen en zag de rest omhoog kijken.

Verbaasd en zonder iets te zeggen klom Wolan al omhoog de boom in.

In de boom zaten genoeg sterke takken, dat geluk hebben we dan gelukkig weer wel.

Ik keek even naar de hoorn. Van binnen barstte ik in huilen uit, maar dat kan niet voor deze blauwe aliëns, dus ik hield het in.

Terwijl Yael, Dian en Davant ook al de boom in waren geklommen, legde Maith haar hand op mijn schouder en vroeg: "Gaat het?"

"Ja hoor, helaas zal de hoorn ooit opraken." Zei ik van glimlachend naar steeds bedroefder en begonnen de tranen in mijn ogen toch nog in mijn ogen te springen.

Zonder te reageren klom Maith ook al de boom in.

Ik deed de kapotte hoorn weer in het doosje en deed het doosje in mijn tas.

Toen ik net ook de boom in wilde gaan, hoorde ik iemand achter me zeggen: "Dyanne?".