Alice frowned when her ear caught a faint noise. Umisod siya sa kaniyang higaan. But she groaned out of annoyance when the radiating light of the sun slaps her cheek.

Pikit-mata siyang bumangon sa kama. She stumbled a little that's why she forced herself to open her eyes. Nang luminaw na ang kaniyang paningin, saka niya lang napansin na walang laman ang kama ni Ell.

She's wondering where the girl is but when she looked at their door, she saw her standing out there, observing something below their tree house. Lumapit si Alice sa dalaga.

"Ell.." Pagtawag niya sa pansin nito. She pats her own hair trying to tame some of the strands pointing at different directions. Humarap agad sa kaniya ang babae. Habang lumalapit siya dito ay unti-unting lumalakas ang ingay na kaniyang naririnig.

"Alice," bigay pansin nito sa kaniya. The girl's face is painted with concern.

Tumabi siya kay Ell. She puts her hands on the wooden railing of their balcony. Tumanaw siya sa ibaba upang makita ang ikinababahala nito.

Unang sumalubong sa paningin niya ang kumpol ng mga tao 'di kalayuan sa kanilang bahay. Maingay ang mga ito at may kanikaniyang mga sinisigaw at binubulong. Karamihan sa mga ito ay may bahid ng pagka-inis sa kanilang mukha. May mga batang nagpupumilit na sumisik sa epasyong nasa pagitan ng mga matatanda sa kanilang harapan, makita lamang ang pinagmumulan ng komusyon.

Alice has an idea as to where this is coming from. Hindi niya lang makumpirma ang nasa isip dahil sa mga malalagong sangang nakaharang sa kaniyang paningin. It prohibits her from seeing more further.

"Ano kayang meron?" Tahimik na tanong ni Ell. Suot pa rin nito ang damit na s'yang pinantulog kagabi. Her hair's not yet combed. Mukhang nagising lang din ito dahil sa ingay.

"We'll see what it is." Alice said scanning the sea of morning people.

Out of the corner of her eyes, she saw a sudden movement from the trees. Mula sa isang sanga ay tumalon ang kung anumang 'yon patungo sa kabilang puno. She squinted her eyes to see what it is. Napataas na lang ang kilay niya nang mapagtantong si Jiyo lang pala 'yon.

She almost forgot that.

Jumping from one branch to another, that are probably meters away, is how Jiyo defines 'morning exercises'. Delikado man ngunit sanay na sanay na ang babae sa gawaing iyon. Heto nga't tila wala lang ang paglipat-lipat nito sa bawat puno. Living in the forest for months forced them to develop their, well, wildlife skills.

Ilang lambitin at talon pa ang ginawa ni Jiyo bago ito tumigil. Mahigpit ang hawak nito sa isang sanga ng punong hinintuan. Tagaktak ang kaniyang pawis 'di lamang sa mukha. She's catching her breath as she quietly looked at the commotion presented below her.

Nagdesisyon na rin si Alice na bumaba. She strode down the spiral staircase connected at the trunk of the tree, skipping two steps at a time. Sumunod sa kaniya si Ell. Habang pababa ay mas lalong lumalakas ang ingay.

The noise can attract zombies within a close range. Lucky enough that they are in the middle of the forest. Pero kailangan pa rin nilang mag-ingat.

Tumigil si Alice sa ikatlong huling baitang kaya't mas napagmasdan niya ang kaguluhang nagaganap. Mula sa malayo'y nakita niya si Ginang Loridel na pinapahinahon ang mga tao. Katuwang nito si Lenon na may bahid na ng pagka-irita sa mukha.

Tumuon ang paningin ni Alice sa likod ng mag-ina. May nakita siyang isang lalaking nakatalikod mula sa kaniya. Base sa katawan nito, napagtanto niyang si Cyrus ito. He's facing the dining house and is standing in front of Maron. Nakakunot ang noo ng huli, sa likod nito'y nakatayo ang kaniyang mga kasamahan. Kapwa mga tahimik, karamiha'y nakayuko.

Sa lagay ng dalawang lalaki, alam na ni Alice na higit pa sa problemang inaasahan niya ang nangyayari ngayon. She bit her lower lip and marched down the stairs completely.

"Teka, sino sila? Paano sila nakapunta rito, Alice?" Magkasunod na tanong ni Ell na patuloy pa ring sumusunod sa kaniya.

Nagpatuloy sa paglalakad si Alice papunta sa mga tao. "I brought them here."

"Huh? Pero.."

Hindi na narinig ni Alice ang sinabi ng dalaga dahil nilamon na ito ng ingay ng mga tao. She tapped the shoulder of the man in her front to excuse herself but when he saw her he immediately moved aside, dragging the one in his front along. Hindi nagtagal at kusang nahawi ang mga tao sa harapan ni Alice. Humina rin ang ingay na dulot ng kanilang pagrereklamo.

Diretsyo lang ang tingin ni Alice sa kaniyang harapan. Nakita niya ang paglambot ng ekspresyon ni Ginang Loridel nang tuluyan siyang makalapit. Even Lenon looks relieved when she arrived. Ngunit nang may narinig siyang bumagsak sa kaniyang likod at ay agad na dumilim ang mukha ng lalaki.

"Anong kaguluhan 'to?" Jiyo asked, not minding the gasps of the people surrounding them. Well, she just jumped from a seven meter tree anyway.

Bumaling si Alice sa ginang sa kaniyang harapan. Nais niya ring malaman ang sagot sa tanong ni Jiyo. The old lady stroke her arms uncomfortably before answering.

"Pumunta rito sina Corazon at Rosie kaninang umaga para sana'y magsimulang magluto. Hindi ko agad sila napagsabihan tungkol dito kaya marahil ay nagulat sila sa kanilang nadatnan. Naalerto ang mga kapit-bahay at ngayo'y ito ang nangyari, nagkagulo." Paliwanag ng ginang. Dinaluhan ni Lenon ang ina saka hinagod ang likod nito.

"Huwag na ho kayong mag-alala, ako na ang bahala." Sabi ni Alice saka nilagpasan ang mag-ina. She stood next to Cyrus, who's still talking to Maron.

"..'di sana'y pinagsabihan mo sila kahit papaano." Ang tanging narinig ni Alice nang tumabi siya kay Cyrus. Nakahalukipkip ang lalaki.

"What? I don't sleep talk, 'ya know." Sarkastikong tugon naman ni Maron. Mula kay Cyrus, bumaling ang tingin nito sa kaniya. He grinned, "Oh hello there!"

Seryosong tumingin si Alice kay Maron na naging dahilan para mapanguso ito. Alice rolled her eyes and looked at Cyrus.

"What's the problem?" She asked.

Cyrus huffed like it's his way on calming his nerves. "We have a big problem," he pointed his fingers at Maron, who also pointed himself questionally, "and this guy is the main reason why."

Binalingan ni Alice si Maron na halos maduling sa sariling daliri na nasa pagitan ng mga mata nito. Hearing what Cyrus said, Maron released an exaggerated gasp.

"Am I!?" Madramang tanong nito. He, then, put his hands on his chest. "You're hurting me. I've told you that I am sleeping when that happened and that I can't tell them to stop. Why won't you believe in me?"

"Anong patitigilin?" Biglang singit ni Jiyo. Alice is thinking of the same question too.

Tumikom naman ang bibig ni Maron. He averted his gaze from the two ladies. Tila isang bata itong inaaliw ang sarili sa paligid, huwag lamang matapat ang paningin nito sa kanila.

"They've eaten almost half of the goods that we are saving for the next months." Iritadong sabi ni Cyrus. He's even gritting his teeth and glaring at Maron even more.

Jiyo gasps and the crowd behind them. That made another ruckus in the area. Iba't ibang tanong at komento ang unalingawngaw. Karamihan ay mga negatibong tanong na mas nagpatahimik sa mga kasamahan ni Maron.

Alice saw how they bow their heads even more lower. Halos itago na ng mga ito ang mukha dala ng kahihiyang tinatamasa. Even the kids are hiding behind the elders.

And then suddenly, a cry echoes so loud that it made the commotion comes to a halt.

Napabaling si Alice sa sanggol na buhat-buhat ng isang babae. Tarantang pinapatahan ng babae ang sanggol ngunit mas lalo lang lumakas ang iyak nito. Alice noticed that it was the same lady and infant last night.

May isang lalaking lumapit sa dalawa. The infant's cry soften when the man reached them. Inalalayan ng lalaki ang dalawa sa isang gilid, may kalayuan mula sa komusyon, marahil ay para patahanin at patuluging muli ang sanggol.

Sandaling katahimikan ang namayani sa lugar. Sa pagkakataong ito, parehong panig ng mga tao ang nakayuko. It's like the whimper had pinched something within them. Something along compassion and comprehension.

Alice puffed that pinch away. Hinarap niya ang kaniyang mga kasamahan, na ang ila'y nakayuko at kanya-kanya ang pag-iwas ng tingin. Tanging si Ginang Loridel, Lenon, Jiyo at Ell ang nakatingin sa kaniya ng diretsyo.

She clears her throat. "Una sa lahat, ako ang nagdala sa kanila dito." Panimula ni Alice na siyang ikinabaling ng tingin ng mga tao sa kaniya. "Kaya kung may nais kayong sabihin ukol sa pangyayaring ito, ako ang dapat n'yong kausapin."

She looked at Maron who's looking at her intently. "Second, no one's staying here for free. It's either you work or you're out of this area and be those corpses' next meal. Tulad ng sinabi ko, nasa iyo ang desisyon."

Saglit na bumaling si Alice sa mga kasamahan ng lalaki. They don't seem to disapprove on what she said. Bumaling siyang muli kay Maron. "At pang-huli, hindi ko pinapalagpas ang nangyari ngayon. Something's need to be done and that means double work for you and the rest of your group. Do you understand?"

Maron crooked his head, grinning slightly in the process. "Fair enough but I have one thing to suggest." He said.

Tumaas naman ang kilay ng babae. "Ano 'yon?" She asked.

Ngumiti si Maron dahil don. Inilahad nito ang kamay sa gawi ng mga kasamahan. "We have eleven kids on the ages of three to ten. An infant, four months old, and six old fellas." He beamed at her. "What I'm asking isn't that much, but can you spare them from the double work?"

Napatigil si Alice dahil doon. Muli niyang sinulyapan ang kasama nito. Nakatuon pa rin ang tingin ng mga ito sa kaniya. They are silently waiting for her answer.

She looked back at Maron. "Mag-aaral ang mga bata. Si Jiyo na ang bahala sa kanila. The elders and the baby can stay at peace in one area. Is that enough?"

Alice clenched her fist. Maron nods his head but then his gaze dropped on her clenched hand. Tinalikuran niya ito.

"Everyone, please go back to what you were doing. Sa mga namumuno sa iba't ibang gawain, mangyaring magsama kayo ng ilan mula sa kasamahan ng lalaking 'to. I expect things to go smoothly. No arguements while working. Is that understood?" Maawtoridad na pagbanggit ni Alice.

Agad namang nagsitanguan ang mga kasamahan niya. Umalis pagkaraan ang ilan na walang binabanggit. The leaders stepped in and talked to Maron's people. They first said their apologies to what happened before communicating with them properly.

"Alice," tawag ni Jiyo sa babae. She motioned her to come closer which she obeyed. "what now?"

Alice blinked several times. "We'll do what we normally do. Mas bibigyang pansin ko muna ang pananim ngayon dahil sa nangyari. Gawin mo na rin ang dapat mong gawin. Teach the kids the way you teach the others." Pahayag niya.

Bumuntong hininga si Jiyo. "Nothing bad will happen, right?" Tahimik na tanong nito.

"Absolutely." Alice answered immediately and confidently. Hindi niya pinansin ang kakaibang iniisip sa dulong parte ng isip niya. "I need to go." Dagdag niya upang hindi na siya muling tanungin ng kaibigan.

She silently makes her way out and walks to her house. Sa kaniyang isip, pilit niyang inoorganisa ang mga bagay-bagay ngayong dumami na sila. Their food may be at risk but she know that they can manage to do a thing or two about that.

Tinanggal niya muna sa kaniyang isip ang mga nangyari kanina. She needs to do her laundry first. Balewalang binuhat niya ang dalawang basket na puno ng mga damit nila ni Ell. Muli siyang bumaba sa kanilang bahay.

Madaling nawala ang komusyon at nagsibalik sa kanikaniyang gawain ang mga tao. She saw the kids playing together with the new ones. Nawala ang takot sa mga mata ng mga ito dulot ng nangyari kanina.

Alice manage to walk where she parked her motorcycle last night without dropping a single cloth. Mahipit niyang itinali sa magkabilang gilid ang mga basket. Nang masiguradong walang mahuhulog na damit ay agad niyang pinaandar ang sasakyan.

She took the path where it would lead her to the waterfall. Hinangin ang buhok niya dala ng bilis ng kaniyang pagmamaneho. May kataasan na rin ang sikat ng araw na nakapagbigay ng maaliwalas na dating sa paligid.

She's now approaching the fields. Iba't ibang pananim ang naroon. The ladies and some men have taken proper care of those. Maging ang mga hayop na nakapastol sa isang tabi ay maayos ang lagay.

Pinalitan ng lilim ang mainit na sikat ng araw na tumatama sa kaniyang balat. Patuloy niyang tinahak ang malubak na daan patungo sa talon. Ilang sandali lang ay naririnig na niya ang lagaslas ng tubig. Palakas ito nang palakas habang siya'y papalapit.

Inihinto niya ang sasakyan sa tabi ng isang puno. Agad niyang inalis ang pagkakatali ng mga basket at saka binuhat ang mga 'yon. Naglakad siya patungo sa talon at saka ito saglit na pinagmasdan.

Mataas ang talong iyon. She never had the chance to climb its top before. The waterfall's sides were surrounded by pointed and sloped rocks, in different sizes, engulfed by molds. Alam niyang delikado ang pag-akyat dito.

A wide plunge pool is at the foot of the waterfall. Several brooks are located in all sides which leads down either to the field or out of their area. Sa mga sapa ring 'yon kumukuha ng tubig ang mga tao sa kanilang lugar.

Hindi sila naglalakas loob na pumunta rito sa talon. Una ay dahil sa ideyang ito na ang huling parte ng kanilang lugar. The security in this part isn't that heightened. Takot sila sa maaaring mangyari. And second, Alice prohibits them to go near here. Which they agreed the second she said it.

Ilan lang ang pinahintulutan niyang pumunta sa bandang ito. Sila ang mga taong alam ni Alice na kayang protektahan ang kanilang mga sarili sa anumang mangyari. Pero sa kanila, siya ang natatanging madalas na pumunta rito.

Nilagpasan niya ang talon. She walked to the left side, moving a bit farther from the raging waters. Hinawi niya ang ilang matataas na talahib na nagtatago sa kanyang tinutunton. Binitiwan niya ang dalang mga basket sa tabi nang makita ang hinahanap.

A small waterfall, that is connected to the one awhile ago, stood proudly in front. Napaliligiran ito ng mga talahib at ilang dikit-dikit na mga puno kaya hindi ito pansinin. She accidentally found this part when she was scouting the area. And due to its serene and crystal clear water, she immediately claim this waterfall as hers.

Sinimulan na niya ang paglalaba. There's a small pool aside from the one at the base of this waterfall. Hinarangan niya muna ng ilang bato ang paligid nito. She dips their clothes afterwards, pours some laundry detergent on it, and waits for it to settle down.

She starts scrubbing their clothes by her bare hands. Madaling bumula ang tubig dahil do'n. Alice scrubs and squeezes the clothes one by one until she finished one of the two baskets.

She cranes her neck and straigtened her back. Bahagyang nabasa ang kaniyang damit dahil sa paglalaba. She mentally makes a note to take a bath after this.

And so, after stretching her muscles up, she repeated the same procedures to the rest of the clothes. She finished washing the fabrics with detergent in no time.

Alice removed the stone out of the small pool and let the running water wash the bubbles away. Iba ang daan na tinutungo nito kaya kampante siyang hindi magagamit ng kaniyang mga kasama ang tubig na 'yon.

Tinapos niya ang paglalaba makalipas lang ang ilang minuto. She puffs a deep sigh as she stands and stretches for the last time. Washing their clothes for the past week sure does make her exhausted.

After setting the baskets at one side, she walks towards the waterfall. Dala ng kagustuhang makapagpahinga, mabilis niyang hinubad ang suot na damit. She strips her clothes easily leaving her undergarments on. Alice dips her body in the water, shivering as its cold temperature embraces her.

Alice closed her eyes and lets her body submerged in the cold water. May kalaliman ang parteng 'yon, ngunit hindi sapat upang ikalunod niya.

Feeling that her oxygen's about to run out, she resurfaced second later and decided to rest her head on the nearby rock. She's enjoying the silence around her for a couple of seconds not until her ear caught something.

Alice opens her eyes quickly as her body tenses. Her hand travells to her chest as she silenly listens at her surroundings. At nang muling marinig ang kaluskos na 'yon, walang seremonyas niyang inihagis ang kinuhang patalim patungo sa isang puno.

Seconds later, a bird fell from it.

She cursed when she saw that. Pinakawalan ni Alice ang hiningang 'di niya namalayang pinipigilan niya pala. Kinalma niya ang sarili.

"Damn! Good thing I chose this tree instead of that one."

A series of a manly laughter echoed in Alice ears. Mabilis niyang ibinaling ang tingin sa kabilang puno. Right at the branch of that tree, wearing his infamous grin, sits the man who owns the deepest shade of green eyes Alice had ever seen.

Walang patumpik-tumpik na inihagis ni Alice ang isa pa niyang patalim sa direksyon ng binata. Maron's eyes widen out of shock because of that move. Mabilis ma'y nagawa pa rin nitong saluhin ang patalim. Ngunit nawalan siya ng balanse kaya't nahulog ito sa kaniyang kinauupuan.

Alice took the chance to step out of the water. Muli niyang sinuot ang hinubad na damit, na siya ring nabasa dahil sa tubig sa kaniyang katawan. Sinipa niya ang isang may kalakihang bato saka kinuha ang baril na nakatago rito. She held her pistol infront, aiming at Maron who's now standing from the bushes.

"That hurts," he mumbles while stroking his butt gently. Humarap ito kay Alice pagkaraan. Awtumatikong bumaba ang tingin nito sa katawan ng babae. Nakadamit ma'y pakiramdam ni Alice na tagus-tagosan ang tingin nito.

Uminit ang ulo ni Alice dahil do'n. "Eyes on the gun, Moron." Pukaw niya sa paningin nitong walang habas na naglalakbay sa kaniyang katawan.

Bumalik naman ang tingin nito sa kaniya. "Err, you do realize that my name only have one 'o' in it."

"Damn your stupid name. Bakit ka nandito?" Kunot-noong tanong ng babae. Nanatiling nakataas ang baril na hawak.

Mukha namang hindi alintana ng lalaki ang baril na 'yon. Nakanguso nitong tinatanggal ang mga dahong nasa sariling buhok. "I've asked them where I can take a bath. Then that Cyrus guy told me that I can clean myself here. So I walked and walked until I reached this place." Ginulo na nito nang tuluyan ang buhok upang mailaglag ang mga natirang dahon doon.

"Mapanganib ang bandang ito. You shouldn't be loitering around here." Alice said. She's slightly wondering why Cyrus would tell Maron to go here.

Maron gazed at her. "I don't regret going in here anyway. The view is breathtaking." He grinned

Alice grips her pistol even more. She cursed under her breath and glared at Maron. "Damn you pervert." Mariing sabi niya.

But deep in her head, she's thinking if he had a good view of her body. Pumasok naman sa isip niya na nakatalikod siya sa gawi nito nang hubarin niya ang kaniya damit. She slightly calmed down.

He shouldn't see that. No one should.

Umihip ang hangin sa paligid. Nanginig ang buong katawan ni Alice sa epektong ginawa non sa kaniyang basang katawan. Maging ang kamay niyang nakahawak sa baril ay halatang nanginginig. Napansin naman 'yon ng lalaki.

"Didn't you bring anything to dry yourself?" Nagtatakang tanong nito. He walked back to the tree where he fell and gathers something behind it. Kumunot naman ang noo ni Alice dahil don.

Hindi niya binaba ang hawak na sandata bilang paghahanda sa maaring gawin nito. Napamurang muli ang babae nang manginig ulit ang kaniyang katawan.

"Here," Maron said as he trows a blue towel to Alice. Mabilis na nasapo ng babae ang tuwalya ngunit hinawakan niya lang ito nang may pagtataka. " dry yourself up." Pagpapatuloy ng lalaki.

Sinamaan niya ito ng tingin ngunit sinunod niya naman ang sinabi nito. Ibinalot niya ang sarili sa tuwalya. She sighed as the warmth of the fabric hugs her. Bahagyang nabawasan ang panginginig ng katawa niya.

"So you bathe here?" Biglang tanong ng lalaki na siyang ikinainit muli ng ulo ni Alice. She glared at him.

From pervert to a gentleman back to being a pervert real quick. Alice doesn't wonder why she want to shove a dagger in his lungs.

Napansin ng lalaki ang nakamamatay niyang tingin. He raises his hands. "Okay, okay! I was just asking, you know?" Ipinamulsa nito ang kamay pagkaraan saka tumikhim. "And I wanted to say sorry."

That made Alice stops from mentally digging holes in his chest. She bit back the urge to scoff when she saw how serious his emerald eyes are.

Back from being a gentleman again?

"I mean, I'm sorry for what have happened earlier this morning. It's my fault that I wasn't able to stop them from eating your food stocks." He crooked his head. "Not that I'm not sorry for what happened just awhile ago." He paused for a second and grinned. "Or do I?"

Nope. Still a pervert.

Hinagod ni Alice ang ilang hibla ng kaniyang buhok na humaharang sa kaniyang paningin. Napagpasiyahan niyang hindi na patulan ang mga kalokohan nito. Baka maituloy lang niya ang balak na pagpakain ng mga parte ng katawan nito sa mga zombies.

Lumapit siya sa kaniyang mga basket saka binuhat ang mga 'yon. But then she remembered the towel wrapped in her body that's why he faced Maron. At tila nabasa nito ang iniisip niya at agad itong umiling. "Take the towel with you, I can manage."

Tumaas lang ang kilay niya saka umalis. Kung ayaw niya, 'di huwag. Madali siyang kausap.

Alice roared her engine into life. She glanced at her back and just rolled her eyes as if Maron can see it. She travelled back to the houses.

Manigas siya sa lamig.

--

Tried to edit some parts. :) Let me know your thoughts about this story.

Have a nice day!