Tuż po tym jak wysiedliśmy z auta Blaise pobiegł w stronę domu.

-Będę miał najlepszy pokój! -krzyknął będąc w połowie drogi.

-Heh szkoda tylko, że nie ma kluczy- zaśmiał się pan Weasley kręcąc kluczami na palcu.

Podbiegłam do niego i mu je wyrwałam.

-Bardzo przepraszam panie psorze, ale mój współlokator i ja nie możemy mieć byle jakiego pokoju -uśmiechnęłam się i dołączyłam do mojego brata.

-A bagaże?! -zawołał mój chłopak.

-Jack wiesz jak ja cie kocham- cmoknęłam mu w powietrzu i uciekłam.

Gdy dopadłam drzwi szybko wyjęłam klucze i otworzyłam je.
Weszliśmy razem z Blaisem i zamknęliśmy się od środka.

Wtedy zauważyłam, jak piękne jest wnętrze. Ściany były czerwone. Na środku salonu stała brązowa duża rogówka, dwa wygodne krzesła tego samego koloru i mały stół. Na ścianie na przeciwko powieszony był ogromny telewizor. Obok mieścił się kominek.

Koło salonu stała drewniana kuchnia z podświetlaną wyspą na środku. Korytarz prowadzący do dwóch pokoi i łazienki był obok schodów prowadzących na górę.

-Wow- wymsknelo mi się.

-Rusz się Al, bo za niedługo nie będziemy mieli takiego wyboru. To co? Góra czy dół?

-Góra -odparłam zdecydowanie.

Wbieglismy po schodach i weszliśmy do pierwszego pokoju. Ściany były drewniane. Na środku stało duże łóżko małżeńskie, a obok duża szafa i toaletka. Duże okno skierowane było na ciemny las.

-Nie tu- powiedziałam i skierowałam się do kolejnej sypialni.

To drugie było troszkę lepsze od poprzedniego. Zamiast łóżka małżeńskiego były dwa pojedyncze. Minusem były skóry na ścianach.

-Tez nie.

Pozostał nam ostatni pokój. Weszłam do niego i pierwsze co zwróciło moją uwagę to balkon wychodzący na jezioro. Wyglądał jak jakiś piękny obraz. Woda, las, kolorowe kwiaty. To wszystko jak w jakimś filmie. Zastygłam na chwilę podziwiając cudowny widok.

Później zauważyłam, że pomieszczenie jest dwa razy większe niż poprzednie. Drewniane ściany pomalowane zostały na biało. W rogu stał mały kominek, a koło niego znajdowała się ogromna, czarna szafa i toaletka. Jedynym minusem było dwuosobowe łóżko, ale dla takiego widoku warto się poświęcić.

-Blaise bierzemy ten pokój! -krzyknęłam do brata, na co szybko przyszedł do mnie.

-Jestem za, tylko jest jedno ale, które zapewne przeszkadzać będzie i mi i tobie- odparł gdy już zapoznał się z pomieszczeniem.

-Łóżko małżeńskie -powiedziałam, na co mój brat przytaknął. -Jakoś przeżyjemy.

-To chyba czas już otworzyć tamtym drzwi -uśmiechnął się.

-Oj wiesz braciszku jaki ty jesteś hojny- rzekł z sarkazmem w głosie Ed wchodząc do pokoju razem z resztą. -Daliśmy sobie rady bez ciebie.

-To bardzo dobrze, bo ja mam ochotę teraz walnąć się na łóżku i spać -zrobił co powiedział i juz po chwili leżał rozłożony na całym materacu.

-Kanapa na Blaisie! -krzyknął Jeff, na co wszyscy, z wyjątkiem pana Weasleya i Angeli znaleźliśmy się na moim bracie.

-Phy dziecinada -mruknęła dziewczyna. -Idę poszukać sobie jakiegoś pokoju.

-Czekaj, czekaj Angela, bo musimy sobie ustalić kto z kim śpi w pokoju- zatrzymał ją pan Weasley. -Alex śpi z Blaisem. Podobno bracia White też. Czy to jest nadal aktualne?

-Tak proszę pana -odparł Adam.

-Dobrze czyli zostało nas... Czy Moglibyście się na chwilę skupić i nie wydurniac się?!

Wszyscy jak na zawołanie ustawiliśmy się w rządku.

-No, tak lepiej. Czyli zostało nas pięciu...

-Ja mogę spać z którymś z chłopców -zaproponowała moja ukochana kuzynka szczerząc się.

-Nie, nie możesz- uśmiechnął się krzywo profesor.- Zostały nam trzy sypialnie, a nas jest pięciu, czyli Angela jako dziewczyna, będziesz spać sama.

-Uhh. Dlaczego Alex może, a ja Nie?

-Bo ja tak mówię.

-Proszę pana, to ja mogę spać z Lukiem - zaproponował Ed.

-Świetnie. Tylko pozostaje pytanie czy Jeff chce spać ze mną w pokoju.

-Nie mam nic przeciwko temu -odparł radośnie.

-No, czyli pokoje mamy z głowy. Jest godzina 16.00. Macie trzy godziny na rozpakowanie się i na odpoczynek. O 19.00 kolacja, a potem będziemy ustalać plan dni na najbliższy tydzień.

Wszyscy rozeszli się do swoich pokoi, z wyjątkiem mnie i Blaisa, bo nikt się nad nami nie zlitował i musieliśmy iść po swoje walizki.

Gdy już wróciliśmy z bagażem, Blaise walnął się na łóżko.

-Którą stronę szafy bierzesz? -zapytałam.

-Wolną.

-Uhh. Czyli?

-Wybierz sobie którą chcesz. Podobno kobiety mają pierwszeństwo.

-Ja biorę górę, ty bierzesz dół. Ja biorę łóżko od strony balkonu, a ty od ściany. Toaletke biorę ja, a ty bierzesz Yyy... to krzeslo w rogu.

-Okay. Czyli mogę iść już spać?

-A rozpakować się nie musisz?

-Uhh. No wiesz, mam taką najwspanialszą, najpiękniejszą, najcudowniejszą siostrę, która znając jej dobry charakter na pewno mnie rozpakuje.

-Ta siostra, to chyba anioł nie kobieta.

-Mówię ci. Sto, a nawet milion razy lepsza.

-Och... Blaise, Blaise. Znajdź ty w końcu sobie jakąś dziewczynę, która by ci usługiwała. A właśnie. Czemu ty, ani Ed, ani Jeff nie macie dziewczyny?

-Jeff jest zakochany w tobie i nie chce nawet słyszeć o innej. Edward, no cóż. Chyba musze zdradzić ci moje podejrzenia. Wydaje mi się, że jest gejem. No, a ja. Hm... Tak jakoś nie ma idealnej kandydatki. Jedyną jest moja siostra, ale niestety jest moją młodszą siostrzyczką.

-Już dobra, dobra, przestań tak tą siostrę chwalić. Na pewno ma jakieś wady.

-Jest potwornie piękna.

-Przestań, bo posądze cie o kazirodztwo -zaśmiałam się.

-Ehh nie da rady- westchnął. -Moja gwiazdka ma chłopaka, którego bardzo kocha,a rodzice pewnie by się nie zgodzili.

Zaczęłam się z niego śmiać. Debil. Robił wszystko żebym go rozpakowała. Szybciej by mu było to zrobić niż mi tak cały czas słodzić.

Po chwili chłopak dołączył się do mnie i razem śmialiśmy się, aż nam nie zabrakło tchu.

-No to co? Rozpakujesz mnie?

-Ehh... Sama nie wiem.

-No proszę...

-Okay. Ale pod jednym warunkiem.

-Jakim?

-Gdy Cię poproszę, gdy będę chciała zostać sama lub z kimś wyjdziesz z tego pokoju.

-A z kim ty byś chciała zostać sam na sam w sypialni- zaczął poruszać brwiami w górę i w dół.

-No nie wiem. Może wytęż swoją mozgownice i pomyśl.

-Nie, bo się jeszcze spoce i mi się zniszczy fryzura, którą układałem całe rano. No więc? Rozpakowywujesz czy nie? Bo zaraz mamy kolacje.

-No już, już. Cierpliwości. Mamy jeszcze dwie godziny.

Podeszłam do szafy i zaczęłam po kolei wyjmować ubrania Blaisa. Nagle natrafiłam na mój błękitny, dwuczęściowy strój kąpielowy. Co on tutaj robi? Przecież miałam go nie brać, bo stwierdziłam, że i tak nie będę się kąpać. Czuje na odległość jakiś spisek.

-Blaise, co mój strój robi w twojej walizce?

-Leży?

-Pytam na poważnie.

-A ja ci najbardziej poważnie na świecie odpowiadam.

-Po co mi go spakowałeś? Przecież wiesz, że i tak nie będę pływać.

-Al, Al, Al moja kochana siostro. Pomyśl logicznie. Jeżeli Angela, która cię nienawidzi wzięła strój kąpielowy, co jest bardzo prawdopodobne, a w zasięgu jej wzroku są przystojni faceci to...

-To będzie świecić tyłkiem przed ich oczami. Jejciu dzięki Blaise. Jesteś kochany. Jak ja mogłam o tym nie pomyśleć. Kurcze i nawet nie wzięłam żadnych kosmetyków...

-Wziąłem.

Pisnęłam i rzuciłam się bratu na szyję. Okay przy jego 178 wzrostu, a moim 160 mogło to wyglądać trochę dziwnie, ale nie zważałam na to. Nie wiem co ja bym bez tego głupka zrobiła.

-Dobra, dobra puść, bo mnie jeszcze udusisz- zaśmiał się.